Παντού βρυχώνται οι προετοιμασίες για τον πόλεμο…


Οι προφητείες περί πολέμων επαληθεύονται
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Γιατί ο αγαθός Κύριος αποσύρει την ειρήνη από έναν λαό;
«Επειδή οι άνθρωποι μιλούν για ειρήνη με τούς φίλους τους, όμως στην καρδιά τους στήνουν παγίδες. Γιατί δε θέλω να τούς επισκεφτώ; Λόγω αυτής της διπροσωπίας και της υποκρισίας τους, τα πτώματα θα κείτονται σαν κοπριά στα χωράφια και πίσω από τούς θεριστές σα χερόβολα κι ούτε ένας δε θα
βρεθεί να τους περισυλλέγει (Ίερ. 9, 8-22). Η μεγάλη υποκρισία κυριάρχησε στους ηγέτες των χριστιανικών λαών, που αν και μιλούσαν διαρκώς για την ειρήνη στην πραγματικότητα κρυφά έκλειναν συμφωνίες ο ένας με τον άλλον. Και κάθε κρυφή συμφωνία τους σήμαινε πόλεμο. Τους ασεβείς θα παραδώσει στη μάχαιρα, λέγει ο Κύριος (Ίερ. 25, 31). Τους παρέδωσε και θα τους παραδώσει.»
Ο πόλεμος είναι η βέργα, πού ο Θεός τιμωρεί τα παιδιά του, για να τα αποτρέψει από την καταστροφή.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Οι προφητείες περί πολέμων επαληθεύονται
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς......
 Για τους Ασσυρίους: Η Ασσυρία θα πέσει και θα καταστραφεί από ξίφος πού δε θα είναι ανθρώπινο (Ήσ. 31, 8). Οι Ασσύριοι θα καταστραφούν στον πόλεμο, επειδή η καρδιά τους παρασύρθηκε.
Για τη Νινευή: Αλίμονο στην πόλη με τόσα φονικά, πού είναι γεμάτη απάτη και ψευτιά, πού είναι γεμάτη λάφυρα και λεηλατεί ακόμα … για τούς εχθρούς σου οι πύλες της χώρας σου θα μείνουν ανοικτές (Ναούμ 3).
Για την Αίγυπτο: Είμαι εναντίον σου Φαραώ, βασιλιά της Αιγύπτου και θα σου σπάσω τα χέρια … τα χέρια όμως του βασιλιά της Βαβυλώνας θα ενισχύσω και θα βάλω σ’ αυτά το ξίφος μου …θα δυναμώσω τα χέρια του βασιλιά της Βαβυλώνας (επειδή τον είχε επιλέξει ως όπλο τιμωρίας) ενώ τα χέρια τού Φαραώ θα παραλύσουν (Ίεζ. 30). Επειδή πρέπει να εξασθενίσουν τα χέρια εκείνου, πού ο Θεός θέλει να τιμωρήσει, λόγω της ανομίας του.
Για την Τύρο: Κι η Τύρος κατασκεύασε οχύρωμα για να προστατευτεί και συγκέντρωσε ασήμι σαν το χώμα και χρυσάφι σαν τη λάσπη του δρόμου. Ιδού, ο Κύριος θα αφαιρέσει τους θησαυρούς της και θα ρίξει στη θάλασσα τα κάστρα της, θα την καταστρέψει με φωτιά (Ζαχ. 9). Δε βοηθά καθόλου, λοιπόν, ούτε το ασήμι ούτε το χρυσάφι, όταν το ποτήρι της ανομίας και της αθεΐας έχει ξεχειλίσει και το χέρι του Θεού έχει σηκωθεί.
Για τη Σιδών: Από τις ανομίες σου, από τις άπατες σου στο εμπόριο, μόλυνες την αγιότητα σου, γι ’ αυτό θα ρίξω φωτιά μπροστά σου, πού θα σε καταβροχθίσει και θα σε σκορπίσω σαν στάχτη πάνω στη γη … και δε θα υπάρξεις πλέον ατούς αιώνες. Και πράγματι σήμερα με μεγάλη δυσκολία μπορεί κανείς να προσδιορίσει το χώρο πού βρισκόταν η Ειδών. Ενώ την εποχή εκείνη ήταν πάμπλουτη, με ανεπτυγμένο πολιτισμό, αλλά και υπερβολικά αλαζονική και ασεβής. Σήμερα δεν αναγνωρίζεται ο χώρος της. Θα στείλω αρρώστια κι οι δρόμοι σου θα γεμίσουν πτώματα. Θα σου επιτεθούν απ’ όλες τις πλευρές και οι κάτοικοί σου θα παραδοθούν στη σφαγή, τότε θα μάθουν όλοι ότι εγώ είμαι ο Κύριος (Ίεζ. 28).
Για την Εδώμ: Σε θεωρώ ένοχη αιματοχυσίας και το αίμα αυτό θα σε καταδιώκει παντού… γιατί; Επειδή ξεστόμισες βλασφημίες από τα χείλη σου (Ίεζ. 35, 6). Κατά τον ίδιο τρόπο θα τιμωρηθούν και οι άλλο ασεβείς λαοί. Θα τους καταστρέφω τον έναν μετά τον άλλον, λέγει ο Κύριος προσβεβλημένος. Αυτό είπε, αυτό και έκανε. Ποιος θα Τού στεκόταν ως εμπόδιο; Κανείς. Ποιος μπορεί να Τον εξευμενίσει; Εκείνος πού μετανοεί: οι λαοί και οι φυλές αμάρτησαν, καταπάτησαν τις εντολές του Κυρίου, χλεύασαν το όνομα του Ζώντος Θεού, η καρδιά τους υπερηφανεύτηκε, λάτρεψαν τα έργα των χειρών τους, δεν άκουσαν τις προειδοποιήσεις τού Θεού, δεν κατάλαβαν τα σημάδια του Θεού, δε μετανόησαν, γι’ αυτό από μάχαιρα θα έπεσαν. Έτσι διαβάζονται και εξετάζονται οι πόλεμοι.
***
 Για τη Βαβυλώνα: έθνη εσύ λεηλάτησες πολλά, γι ’ αυτό κι οι άλλοι λαοί θα λεηλατήσουν εσένα … αλίμονο σ’ εκείνους πού κτίζουν πόλεις με αίμα και θεμελιώνουν τις πόλεις τους στην αδικία (ΑΒ. 2). Χρυσό ποτήρι στο χέρι του Κυρίου ήταν η Βαβυλώνα πού μεθούσε όλη την οικουμένη, από το κρασί της έπιναν τα έθνη και παραφρονούσαν (Ίερ. 51, 6- 7). Ξαφνικά έπεσε η Βαβυλώνα και διαλύθηκε. Από το κρασί του Ευρωπαϊκού πολιτισμού έπιναν οι λαοί και παραφρονούσαν. Για τη Βαβυλώνα είπε ο Κύριος: εσύ είσαι το σφυρί μου, το όπλο μου, μ ’ εσένα συνέτριψα λαούς και κατέστρεψα βασίλεια (Ίερ. 50, 20).
Να, τώρα είμαι ενάντιά σου, λέγει ο Κύριος, ο Κύριος των δυνάμεων, αφού έφθασε η ώρα σου, η ώρα να σ’ επισκεφτώ (Ίερ. 50, 31). Μάχαιρα στους Χαλδαίους, λέγει ο Κύριος, και στούς κατοίκους της Βαβυλώνας και στους άρχοντες και τούς σοφούς της. Μάχαιρα στους μάντεις της, πού θα χάσουν το μυαλό τους. Μάχαιρα ατούς πολεμιστές της, πού θα καταστραφούν. Μάχαιρα στα άλογά τους, στις άμαξες κι σ’ όλους όσους τις ακολουθούν, πού θα δειλιάσουν σα γυναίκες. Μάχαιρα στους θησαυρούς της, πού θα λεηλατηθούν επειδή είναι χώρα των ειδώλων (Ίερ. 50, 35-38). Θα ξεσηκώσω και οδηγήσω στη Βαβυλώνα πολλά μεγάλα έθνη από το βορρά, πού θα της επιτεθούν και θα την κυριεύσουν (Ίερ. 50, 9). Και πράγματι στην αλαζονική Βαβυλώνα επιτέθηκαν οι Μήδοι και οι Πέρσες και την κατέκτησαν.
Και η Βαβυλώνα η δόξα των βασιλείων θα γίνει όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα όταν τις κατεδάφισε ο Θεός. Δε θα την κατοικήσουν ποτέ πια ούτε και θα κατασκηνώσει κανείς εκεί σ’ όλους τούς αιώνες, νομάδες δε θα στήσουν τις σκηνές τους μήτε βοσκοί θα σταματήσουν τα κοπάδια τους. Μόνο θηρία της ερημιάς θα έχουν εκεί τις φωλιές τους και τα σπίτια τους θα γεμίσουν κουκουβάγιες (Ήσ. 13. 19). Εκπληρώθηκαν όλα κατά γράμμα. Σήμερα γνωρίζουμε ότι τα καραβάνια βιάζονται να προσπεράσουν τα μέρη πού βρισκόταν η Βαβυλώνα, αφού οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κατασκηνώσουν σ’ αυτά τα μέρη λόγω οραμάτων με φαντάσματα
Από το βιβλίο «Πόλεμος και Βίβλος», του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, εκδόσεις Παρρησία

Σχόλια