Εξέπληξε
το διεθνές ακροατήριο η Άγκελα Μέρκελ πριν από λίγες ώρες στη Διάσκεψη
Ασφαλείας του Μονάχου, καθώς απαντώντας προφανώς σε αναφορά συμβούλου του
Ντόναλντ Τραμπ ότι η Γερμανία αποκομίζει κέρδος από το υποτιμημένο ευρώ, στην
ουσία παραδέχθηκε πως υπάρχει ζήτημα με την αξία του κοινού ευρωπαϊκού
νομίσματος.
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
(ΕΚΤ) προσαρμόζει τη νομισματική πολιτική της στις ανάγκες των πιο αδύναμων
χωρών της ζώνης του ευρώ (υπονοώντας σαφέστατα την Ελλάδα, η οποία δε μπήκε
μόνη της και όχι σε αυτές στην Ευρωζώνη…) και όχι της Γερμανίας, με τη
Μέρκελ να κρύβεται πίσω από την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, κάτι που ασφαλώς αποτελεί
μισή αλήθεια.
Με όρους διεθνούς εμπορικού δικαίου όμως, μήπως θα μπορούσε να μας
εξηγήσει η καγκελάριος αν η αξία του ευρώ είναι χειραγωγημένη ή όχι; Διότι πριν
λίγες ώρες έφτασαν στα αυτιά μας κάποιες καταγγελίες για την όλη υπόθεση.
Ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης ενός κράτους της Ευρωζώνης, το κράτος
αυτό έχει περιουσιακά στοιχεία, τα οποία δίνουν ή όχι αξία στο κοινό νόμισμα;
Αποτελούν ή όχι περιουσία του;
Αν έχεις μια εταιρία που έχει μείνει από ρευστό αλλά έχει
αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία, παίρνει δάνειο από την τράπεζα ή όχι; Θεωρείται
αξιόχρεη ή όχι; Έχει «πρόσωπο»; Αν ισχύει, που ισχύει η ίδια λογική δηλαδή και
με τα κράτη, με τη διαφορά ότι τα δάνεια εδώ βγαίνουν από τις διεθνείς αγορές,
η Ελλάδα γιατί είναι μπατιρισμένη;
Ασχέτως αν από τους ρεμπεσκέδες πολιτικούς, που δεν είναι ικανοί να
διοικήσουν ούτε περίπτερο, η διαχείριση είναι άθλια και εξασφαλίζει το ότι θα
πνιγούμε στα χρέη διότι ξέρουν μόνο να δαπανούν ξένο χρήμα, όχι να
νοικοκυρεύουν μαγαζιά και να δημιουργούν πλούτο, αυτά δεν γίνονται με Καρανίκες.
Άρα οφείλει να απαντήσει ποια ήταν τα περιουσιακά στοιχεία από
την πλευρά της Ελλάδας που έδιναν αξία στο ευρώ, πόσο και από ποιον
αποτιμήθηκαν, διότι με αυτό τον τρόποι θα καταλήξουμε σε συμπέρασμα εάν οι
Αμερικανοί φωνάζουν δίκαια ή άδικα.
Εάν προκύπτει χειραγώγηση της
τιμής του κοινού νομίσματος τότε με όποιο δίκαιο και να το πιάσεις είναι
έγκλημα και κακούργημα, για το οποίο κάποιοι έχουν ευθύνες, είτε είναι
πολιτικοί, είτε είναι τραπεζίτες, είτε οτιδήποτε άλλο, κάνουμε λάθος;
Κι εάν έχουν χρησιμοποιηθεί τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας
που θα αποτελούσαν εγγύηση και για το νόμισμα της Ευρωζώνης όπου συμμετέχουμε,
και για το ελληνικό χρέος, σε ποια τιμή αποτιμήθηκαν αυτά (για να μην προστεθεί
και υποτιμητική κερδοσκοπία σε όλα τα ανωτέρω καταλογιζόμενα) και ποιος τα
καρπούται, αφού δεν αποτελούν εγγύηση για την εξυπηρέτηση του χρέους;
Διότι στην
πολιτισμένη Ευρώπη τα κράτη αντιμετωπίζονται με τον ίδιον τρόπο. Αν υπάρχει
πρόβλημα, είναι στάνταρ οι τρόποι αντιμετώπισής του. Δεν μπορείς να αποκόψεις
από το κυρίως σώμα – της Ευρωζώνης – μια «αμαρτωλή» χώρα – ας την ονομάσουμε…
«τυχαία» Ελλάδα – και να δημιουργήσεις έναν μηχανισμό πέραν του υπάρχοντος!
Βάζοντας, επί παραδείγματι, μια εγγυήτρια τράπεζα να ξεκοκαλίσει
τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, στην οποία όλως τυχαίως εσύ – Γερμανίδα
καγκελάριε Μέρκελ – ελέγχεις το 67% βάζοντας χέρι στην περιουσία του κράτους ως
κράτος, ενώ παριστάνεις ότι το διασώζει η Ένωση, τη στιγμή που έχεις στήσει
μηχανισμό εκτός Ευρωζώνης;
Κάπως δηλαδή σα να το έκανες σε μια εταιρία με «διπλά βιβλία», το οποίο
συνιστά απάτη «καραμπινάτη»! Και μάλιστα μπροστά βγαίνει το Eurogroup για να
δίνεται η εντύπωση ότι «μπάλα» παίζει η ΕΕ, το οποίο όμως από τις συνθήκες δεν
έχει εξουσιοδότηση να λαμβάνει και να επιβάλει αποφάσεις. Περιμένουμε τις
διαψεύσεις και τις διορθώσεις. Εμάς αυτά μας καταγγέλθηκαν αυτά μεταφέρουμε.
Κι αν αυτά που μας καταγγέλθηκαν ισχύουν, αν λέμε, άρα πρέπει να
απαντήσουν και μάλιστα δημόσια, ποια είναι η ισχύ που έχουν οι όποιες συμβάσεις
υπογράφτηκαν την τελευταία πενταετία από όλους όσοι συνεργάστηκαν χωρίς να
αντιλαμβάνονται με αυτό που μας καταγγέλλεται ως έγκλημα, είτε με πρόθεση.
Αδιάφορο, διότι υπάρχουν εγκληματικές ενέργειες από αμέλεια, αν και όλα αυτά
υπό συζήτηση είναι αν και όταν έρθει η ώρα.
Τι διάβολο συμβάσεις υπέγραφαν στο ελληνικό δίκαιο αν τα περιουσιακά
στοιχεία είχαν ήδη εκχωρηθεί; Δεν θα χρειαζόντουσαν εξουσιοδότηση από αυτόν που
τα ελέγχει; Τόσες φωνές για εκποίηση και υποθήκευση της περιουσίας από την
Ελληνική Αριστερά και πριν λίγες μέρες συζητούσαμε την εν κρυπτώ μετάβαση του
πρωθυπουργού στο Παρίσι και τις διαβουλεύσεις με τη Ρόθτσαϊλντ;
Ρε τι γίνεται εδώ; Γι’ αυτό μας δουλεύουν όλοι με το Ελληνικό
όπου διαφημιστικές καμπάνιες βλέπουμε, οι μπουλντόζες μπαίνουν μας έλεγαν από
τον Σεπτέμβριο και αυτές χάθηκαν στο δρόμο; Κοίτα να δεις που δε θυμόμαστε τι
φώναζε ο μακαρίτης ο Ντίνος Ηλιόπουλος που έκανε τον τίμιο λογιστή, σε μια
ταινία με τον έτερο μακαρίτη, τον υπέροχο Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου