Μήπως τώρα είναι η κατάλληλη ώρα να γυρίσουμε στη δραχμή; Αντέχετε τέτοιο ρυθμό οικονομίας για τουλάχιστον 65 χρόνια;

Το χειρότερο πράγμα για να έχεις σε καταστολή έναν άνθρωπο, είναι να τον απειλείς ότι θα του κάνεις κάτι.
 Όταν αυτό το κάτι γίνει πραγματικότητα, απλά το συνηθίζει και δεν μπορείς πια να τον φοβίσεις.

Έτσι, πριν από μερικά χρόνια που οι Ελληνες άκουγαν για δραχμή, υπήρχε ο φόβος της επόμενης μέρας. 
Τώρα  υπάρχει η θέληση του κόσμου να πάμε στη δραχμή για να τελειώνει κάποτε αυτή η κατάσταση. 

Και όταν λέμε του κόσμου, εννοούμε του απλού κόσμου, με τις λίγες έως ελάχιστες καταθέσεις στις τράπεζες, που όμως είναι η μεγάλη πλειοψηφία της Ελλάδος.



Αυτός είναι ένας λόγος που ένα πιθανό δημοψήφισμα στους Έλληνες, το πιθανότερο θα έδειχνε Grexit και είναι κάτι που φοβούνται σαν το διάολο το λιβάνι, οι δανειστές μας.

Όμως η επιστροφή στη δραχμή, που για πολλούς είναι αναπόφευκτη αφού όταν.....
χρωστάς δίς ευρώ που δεν μπορείς να αποπληρώσεις, και συνεχώς δανείζεσαι και άλλα δις, ενώ δεν μπορείς να κόψεις δικό σου νόμισμα για να συνεχίσεις την οικονομία σου, όταν έρθει, θα χρεωθεί σε κάποιον. Τούτη την ώρα αυτό το παιχνίδι παίζεται, το αν χρεωθεί στην Ελληνική πλευρά, ή την Ευρωπαϊκή πλευρά.





Είναι λογικό τα μεγάλα κανάλια και ΜΜΕ να φοβίζουν τον απλό κόσμο για ένα πιθανό Grexit, γιατί αυτοί είναι οι έχοντες. 

Στην ουσία αυτοί φοβούνται και τον φόβο τους αυτό, προσπαθούν να τον περάσουν στον υπόλοιπο κόσμο που δεν έχει το χρόνο να ψάξει το τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή.



Αλλά ένας απλός σκεπτόμενος πολίτης αναρωτιέται:

Καταθέσεις στις τράπεζες δεν έχω. Άρα δεν θα καταναλώσω αγαθά πέραν των αναγκαίων που μετα δυσκολίας τα καταφέρνω. 
Τα νοσοκομεία πρώτες ύλες ούτως ή άλλως τώρα δεν έχουν. 
Τα συνεργεία και τώρα με δυσκολία εισάγουν ανταλλακτικά.
 Οι περισσότεροι αντιπρόσωποι δεν έχουν μετρητά για να εισάγουν αγαθά στη χώρα μας. 
Οι μισθοί έχουν πέσει κατακόρυφα όπως και οι συντάξεις. 
Τα Ελληνικά προϊόντα με το ευρώ, είναι πανάκριβα για τους ξένους πελάτες μας.

Άρα τι θα πάθω αν γυρίσω στη δραχμή, που δεν το έχω πάθει μέχρι τώρα; 
Αυτό  βλέπουμε ότι το αναρωτιούνται πάρα πολλοί, και όχι μόνο αριστεροί, αλλά και φανατικοί δεξιοί.




Άλλωστε μια χρεοκοπία δεν σημαίνει και το τέλος του κόσμου, στην Ελλάδα μόνο έχουν γίνει και άλλες τον προηγούμενο αιώνα και είμαστε ακόμα εδώ.
Όταν μια χώρα δεν έχει δικό της νόμισμα, στην ουσία δεν μπορεί να ελέγξει την οικονομία της, και κατ επέκταση χάνει την κυριαρχία της ως κράτος. 

Βλέπουμε τώρα το ευρώ που οι Γερμανοί κατέχουν και το δίνουν με το σταγονόμετρο στις Ελληνικές τράπεζες.
 Οι Αμερικάνοι από την άλλη, κόβουν δολάρια και ξεπερνούν την πτώχευσή τους, όπως και οι Ρώσοι και άλλα ελεύθερα κράτη κόβουν νόμισμα, που όμως πια, δεν έχει καμία αξία σε χρυσό!



Αυτό βεβαίως, δε σημαίνει πως στην Ελλάδα τόσα χρόνια δεν γινόταν αλόγιστη χρήση της οικονομίας και εξουσιών. 
Αλλά άλλο αυτό, και άλλο η δραχμή και Grexit.

Οπότε, αφού δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να ζούμε με ένα σκληρό και απρόσιτο νόμισμα όπως το ευρώ, ας γυρίσουμε στην δραχμούλα λάστιχο (υποτίμηση - ανατίμηση). 

Για ένα χρόνο θα περάσουμε δύσκολα (όχι ότι τώρα περνάμε καλύτερα), αλλά η συνέχεια πιστεύουμε ότι θα είναι καλύτερη, θα κρατάμε εμείς τις τύχες μας στα χέρια μας και όχι η Μέρκελ.



Το Ελληνικό χρέος ανέρχεται σήμερα σε 322 δισεκατομμύρια ευρώ και αν έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3% κάθε χρόνο (δηλαδή περίπου 4 - 6 δις ευρώ το χρόνο) και με αυτά θα πρέπει να αποπληρώνουμε τους δανειστές μας, θα μας πάρει περίπου 65 τουλάχιστον χρόνια με σχεδόν 0% ανάπτυξη. 
Για να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει κάθε χρόνο να υποστούμε βαριά φορολογία και ανελέητα μέτρα.
Αντέχετε τέτοιο ρυθμό οικονομίας για τουλάχιστον 65 χρόνια ;

με μικρές παρεμβάσεις απο
πηγη http://www.apela.gr/article/116587/mipos-tora-einai-i-katallili-ora-na-gurisoume-sti-drahmi