«Τη λευτεριά μας τούτη
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
Του Στέλιου Παπαθεμελή*
...Μεγάλη και Διακαινίσιμη Εβδομάδα καταφεύγουμε στον αριστουργηματικό
λόγο του ασυναγώνιστου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ξαναδιαβάζουμε τον
«Λαμπριάτικο Ψάλτη» του.
Κρίνει δίκαια τις εκτροπές πιστών, ημίπιστων, απίστων λαίκών και εκκλησιαστικών. Καταχεριάζει δε εμφαντικά τους Γραικύλους (Graecouli = Έλληνες που συμπεριφέρονται με δουλοπρέπεια στους ξένους): «Γραικύλος τής σήμερον όστις θέλει να κάμει δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην [αυτοί περισσεύουν σήμερα] ομοιάζει με νάνον ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις ύψος και φανή και αυτός γίγας» (Άπαντα, Βήμ. 8, σελ. 98).
Σύμπασα η Ευρώπη βιώνει ένα κλίμα κατάρρευσης και παρακμής.
Το ομολόγησε προχθές και ένας από τους διαπρύσιους θιασώτες της, ο Μάριο Μόντι: …
«κινούμαστε ήδη προς την διάλυσή της»! Από τότε που η Ε.Ε. άκριτα προχώρησε σε κατάργηση εθνικών συνόρων και ταυτοτήτων και υπέκυψε στον πειρασμό της παγκοσμιοποίησης, αυτού του… υψηλού ιδεώδους της διεθνούς τοκογλυφίας το τέλος της είναι προδιαγεγραμμένο.
Μια Ευρώπη που απέτυχε να επαναφέρει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη σε μια οικονομία μόλις του 2% , την Ελλάδα, και να την προστατεύσει από την αρπακτικότητα της διεθνούς κλεπτοκρατίας αξίζει να υπάρχει; Προς τι;
Ασυγκάλυπτη ωστόσο η διοικητική ανεπάρκεια και η ένδεια οραμάτων της εγχώριας Αριστεράς. Αποδόμησε και το ηθικό πλεονέκτημα της αφετηρίας της.
«Άρχε» (=κυβέρνα) συμβούλευε ο Σόλων. Αλλά «πρώτον μαθών άρχεσθαι» (=αφού πρώτα μάθεις να είσαι αρχόμενος). «Άρχεσθαι γαρ μαθών άρχειν επιστήσει» (=γιατί αφού μάθεις να άρχεσαι, τότε θα είσαι σε θέση να άρχεις). Δοκιμασμένες αλήθειες που γκρεμοτσακίζουν όσους τις καταπατούν.
Αποκαλυπτικότατη η Handelsblatt (4/5/16) προβάλλει την έρευνα της Ευρωπαϊκής Σχολής Μανατζμέντ και Τεχνολογίας του Βερολίνου. Καταπελτώδη τα ευρήματά της: από τα 220 δισ. ευρώ των δανείων μας μόνο το 5% (9,7 δισ.) κατέληξε στον ελληνικό προϋπολογισμό. Το 95% διατέθηκε για τη σωτηρία των ευρωτραπεζών ως εξής: 86,9 δισ. για παλαιά χρέη 52,3 δισ. για τόκους και 37,3 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών.
Για το 2018 θα χρειασθούμε 12 δισ. ευρώ, 6 για να μηδενίσουμε το πρωτογενές έλλειμμα και άλλα τόσα για να πετύχουμε το ποθητό πρωτογενές πλεόνασμα = 3,5% του ΑΕΠ.
Αυτό σημαίνει άλλα μέτρα, (=νέα μνημόνια) και ασφαλώς περαιτέρω ύφεση και λόγω νέας υπερφορολόγησης κάθετη μείωση φορολ«Τη λευτεριά μας τούτη
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
ογικών εσόδων.
Πρόκειται για φαυλεπίφαυλο σχέδιο αφανισμού της Ελλάδος αφού οδηγεί αναπόφευκτα και σε εθνικοαμυντική αποδυνάμωσή μας. Το ΝΑΤΟ είναι για μας βαρίδιο. Ωμή η πρόσφατη δήλωση Στόλτενμπεργκ: «Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα στο Αιγαίο Πέλαγος. Γι’ αυτόν τον λόγο είχαμε δηλώσει με μεγάλη προσοχή όταν αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε, ότι το ΝΑΤΟ θα έχει ευαισθησία σε οποιαδήποτε εθνική θέση, απόφαση που αποτελεί και τη βάση της δράσης μας εξαρχής» (Καθημερινή, 24/4/16). Τόση «ευαισθησία» ώστε η νατοϊκή αρμάδα να παρακολουθεί ακίνητη τις πρωτοφανείς τουρκικές προκλήσεις εναντίον μας.
Η Τουρκία είναι ο κύριος εχθρός μας. Οι ηγεσίες μας όμως αρνούνται επιμόνως να το συνειδητοποιήσουν. Το ΝΑΤΟ θα μας στηρίξει, αν μια στο τρισεκατομμύριο μας επιτεθεί η… Ρωσία!!! Για Ελλάδα – Κύπρο «νίπτει τας χείρας του». Η Άγκυρα κατατρύχεται από όγκο προβλημάτων, αλλά ο επεκτατισμός της είναι στο DNA της και τον λειτουργεί στην διαπασών. Αμερικανοί και ιδίως Ρώσοι δείχνουν να το κατάλαβαν. Αντιθέτως η Ευρώπη εξακολουθεί να κάνει stripteaseενδίδοντας στις απαιτήσεις του σουλτάνου.
Ο ΥπΕξ κ. Κοτζιάς απαριθμεί τα τουρκικά προβλήματα (Συνέντευξη στον Π. Σαββίδη, Ανιχνεύσειςhttp://www.anixneuseis.gr) αλλά η αυτοκαθησυχαστική διαπίστωσή του ότι ο Ερντογάν δεν έχει δείξει διάθεση για θερμά επεισόδια, αλλά μόνον για αμφισβητήσεις, δεν επιβεβαιώνει την εθνική μας αποφασιστικότητα. Οι αμφισβητήσεις του Τούρκου δεν είναι λεκτικές, αλλά πεισματικά εμπράγματες. Μην αυταπατώμεθα.
Κείμενο ρωμαλέο με στιβαρές θέσεις, η Διακήρυξη των «10» (Κασιμάτης, Φίλιας, Νεάρχου, Αξελός, Ήφαιστος, Μάζης, Ευρυβιάδης, Αλευρομάγειρος, Βάσσης, Στοφορόπουλος) για την Κύπρο μας.
Καταγγέλλει την σκόπιμη καλλιέργεια αισιοδοξίας για δήθεν λύση, ενώ πρόκειται για παραπλάνηση αναφορικά με το πραγματικό περιεχόμενο του συζητούμενου σχεδίου. Η διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία πάσχει αφετηριακά. Καταλύοντας την δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας υποδουλώνει την πλειοψηφία στη τ/κ μειοψηφία δηλαδή στην Άγκυρα που την ελέγχει πολιτικοστρατιωτικά και δημογραφικά (οι έποικοι είναι υπερδιπλάσιοι των τ/κ).
Το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν θα ισχύει αφού η δυσώνυμη συμφωνία χαρακτηρίζεται «πρωτογενές ευρωδίκαιο».
Όμως το Κυπριακό δεν είναι διακοινοτικό, αλλά πρόβλημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Λύση υπέρ ε/κ και τ/κ σημαίνει αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων. Η συζητούμενη είναι καταστροφή. Ελλαδίτες και Κύπριοι μην ξεχνούμε ότι:
…«Τη λευτεριά μας τούτη
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
Του Στέλιου Παπαθεμελή*
...Μεγάλη και Διακαινίσιμη Εβδομάδα καταφεύγουμε στον αριστουργηματικό
λόγο του ασυναγώνιστου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ξαναδιαβάζουμε τον
«Λαμπριάτικο Ψάλτη» του.Κρίνει δίκαια τις εκτροπές πιστών, ημίπιστων, απίστων λαίκών και εκκλησιαστικών. Καταχεριάζει δε εμφαντικά τους Γραικύλους (Graecouli = Έλληνες που συμπεριφέρονται με δουλοπρέπεια στους ξένους): «Γραικύλος τής σήμερον όστις θέλει να κάμει δημοσία τον άθεον ή τον κοσμοπολίτην [αυτοί περισσεύουν σήμερα] ομοιάζει με νάνον ανορθούμενον επ’ άκρων ονύχων και τανυόμενον να φθάση εις ύψος και φανή και αυτός γίγας» (Άπαντα, Βήμ. 8, σελ. 98).
Σύμπασα η Ευρώπη βιώνει ένα κλίμα κατάρρευσης και παρακμής.
Το ομολόγησε προχθές και ένας από τους διαπρύσιους θιασώτες της, ο Μάριο Μόντι: …
«κινούμαστε ήδη προς την διάλυσή της»! Από τότε που η Ε.Ε. άκριτα προχώρησε σε κατάργηση εθνικών συνόρων και ταυτοτήτων και υπέκυψε στον πειρασμό της παγκοσμιοποίησης, αυτού του… υψηλού ιδεώδους της διεθνούς τοκογλυφίας το τέλος της είναι προδιαγεγραμμένο.
Μια Ευρώπη που απέτυχε να επαναφέρει τη σταθερότητα και την ανάπτυξη σε μια οικονομία μόλις του 2% , την Ελλάδα, και να την προστατεύσει από την αρπακτικότητα της διεθνούς κλεπτοκρατίας αξίζει να υπάρχει; Προς τι;
Ασυγκάλυπτη ωστόσο η διοικητική ανεπάρκεια και η ένδεια οραμάτων της εγχώριας Αριστεράς. Αποδόμησε και το ηθικό πλεονέκτημα της αφετηρίας της.
«Άρχε» (=κυβέρνα) συμβούλευε ο Σόλων. Αλλά «πρώτον μαθών άρχεσθαι» (=αφού πρώτα μάθεις να είσαι αρχόμενος). «Άρχεσθαι γαρ μαθών άρχειν επιστήσει» (=γιατί αφού μάθεις να άρχεσαι, τότε θα είσαι σε θέση να άρχεις). Δοκιμασμένες αλήθειες που γκρεμοτσακίζουν όσους τις καταπατούν.
Αποκαλυπτικότατη η Handelsblatt (4/5/16) προβάλλει την έρευνα της Ευρωπαϊκής Σχολής Μανατζμέντ και Τεχνολογίας του Βερολίνου. Καταπελτώδη τα ευρήματά της: από τα 220 δισ. ευρώ των δανείων μας μόνο το 5% (9,7 δισ.) κατέληξε στον ελληνικό προϋπολογισμό. Το 95% διατέθηκε για τη σωτηρία των ευρωτραπεζών ως εξής: 86,9 δισ. για παλαιά χρέη 52,3 δισ. για τόκους και 37,3 δισ. για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών.
Για το 2018 θα χρειασθούμε 12 δισ. ευρώ, 6 για να μηδενίσουμε το πρωτογενές έλλειμμα και άλλα τόσα για να πετύχουμε το ποθητό πρωτογενές πλεόνασμα = 3,5% του ΑΕΠ.
Αυτό σημαίνει άλλα μέτρα, (=νέα μνημόνια) και ασφαλώς περαιτέρω ύφεση και λόγω νέας υπερφορολόγησης κάθετη μείωση φορολ«Τη λευτεριά μας τούτη
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
ογικών εσόδων.
Πρόκειται για φαυλεπίφαυλο σχέδιο αφανισμού της Ελλάδος αφού οδηγεί αναπόφευκτα και σε εθνικοαμυντική αποδυνάμωσή μας. Το ΝΑΤΟ είναι για μας βαρίδιο. Ωμή η πρόσφατη δήλωση Στόλτενμπεργκ: «Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα στο Αιγαίο Πέλαγος. Γι’ αυτόν τον λόγο είχαμε δηλώσει με μεγάλη προσοχή όταν αποφασίσαμε να συμμετάσχουμε, ότι το ΝΑΤΟ θα έχει ευαισθησία σε οποιαδήποτε εθνική θέση, απόφαση που αποτελεί και τη βάση της δράσης μας εξαρχής» (Καθημερινή, 24/4/16). Τόση «ευαισθησία» ώστε η νατοϊκή αρμάδα να παρακολουθεί ακίνητη τις πρωτοφανείς τουρκικές προκλήσεις εναντίον μας.
Η Τουρκία είναι ο κύριος εχθρός μας. Οι ηγεσίες μας όμως αρνούνται επιμόνως να το συνειδητοποιήσουν. Το ΝΑΤΟ θα μας στηρίξει, αν μια στο τρισεκατομμύριο μας επιτεθεί η… Ρωσία!!! Για Ελλάδα – Κύπρο «νίπτει τας χείρας του». Η Άγκυρα κατατρύχεται από όγκο προβλημάτων, αλλά ο επεκτατισμός της είναι στο DNA της και τον λειτουργεί στην διαπασών. Αμερικανοί και ιδίως Ρώσοι δείχνουν να το κατάλαβαν. Αντιθέτως η Ευρώπη εξακολουθεί να κάνει stripteaseενδίδοντας στις απαιτήσεις του σουλτάνου.
Ο ΥπΕξ κ. Κοτζιάς απαριθμεί τα τουρκικά προβλήματα (Συνέντευξη στον Π. Σαββίδη, Ανιχνεύσειςhttp://www.anixneuseis.gr) αλλά η αυτοκαθησυχαστική διαπίστωσή του ότι ο Ερντογάν δεν έχει δείξει διάθεση για θερμά επεισόδια, αλλά μόνον για αμφισβητήσεις, δεν επιβεβαιώνει την εθνική μας αποφασιστικότητα. Οι αμφισβητήσεις του Τούρκου δεν είναι λεκτικές, αλλά πεισματικά εμπράγματες. Μην αυταπατώμεθα.
Κείμενο ρωμαλέο με στιβαρές θέσεις, η Διακήρυξη των «10» (Κασιμάτης, Φίλιας, Νεάρχου, Αξελός, Ήφαιστος, Μάζης, Ευρυβιάδης, Αλευρομάγειρος, Βάσσης, Στοφορόπουλος) για την Κύπρο μας.
Καταγγέλλει την σκόπιμη καλλιέργεια αισιοδοξίας για δήθεν λύση, ενώ πρόκειται για παραπλάνηση αναφορικά με το πραγματικό περιεχόμενο του συζητούμενου σχεδίου. Η διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία πάσχει αφετηριακά. Καταλύοντας την δημοκρατική αρχή της πλειοψηφίας υποδουλώνει την πλειοψηφία στη τ/κ μειοψηφία δηλαδή στην Άγκυρα που την ελέγχει πολιτικοστρατιωτικά και δημογραφικά (οι έποικοι είναι υπερδιπλάσιοι των τ/κ).
Το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν θα ισχύει αφού η δυσώνυμη συμφωνία χαρακτηρίζεται «πρωτογενές ευρωδίκαιο».
Όμως το Κυπριακό δεν είναι διακοινοτικό, αλλά πρόβλημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού. Λύση υπέρ ε/κ και τ/κ σημαίνει αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και των εποίκων. Η συζητούμενη είναι καταστροφή. Ελλαδίτες και Κύπριοι μην ξεχνούμε ότι:
…«Τη λευτεριά μας τούτη
δεν την ήβραμε στο δρόμο
και δε θα μπούμεν εύκολα
στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα
σ’ αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά, και τώρα πια
στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε»! (Μακρυγιάννης)
*Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου