… ένα σωρό μισές αλήθειες, όπως π.χ. ότι είχες υπέρογκα χρέη. Σου απέκρυψαν, όμως, την άλλη μισή, όπως π.χ. ότι όλες οι χώρες του κόσμου έχουν χρέη και, μάλιστα, οι περισσότερες έχουν πολύ μεγαλύτερα από τα δικά σου.
… αμέτρητους σωρούς ψέματα, όπως π.χ. ότι για την καταστροφή σου ευθύνονται οι υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι. Σε παραμύθιασαν, δηλαδή, αλλοιώνοντας την αλήθεια που είναι ότι, κατά μέσο όρο, η Ελλάδα είχε λιγώτερους δημοσίους υπαλλήλους από τον μέσο όρο τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.....
… στην αρχή ότι εχθρός σου είναι το υδροκέφαλο κράτος. Μετά έγιναν εχθροί σου οι φορτηγατζήδες. Ύστερα οι λιμενεργάτες. Κατόπιν οι φαρμακοποιοί. Στην πορεία έγιναν εχθροί σου και οι συνταξιούχοι… και οι εκπαιδευτικοί… και οι «αιώνιοι φοιτητές»… Πρόσφατα έγιναν εχθροί σου και οι αγρότες. Όλοι, με την σειρά, ο ένας μετά τον άλλο, έγιναν εχθροί σου με τέτοιον τρόπο ώστε να μη καταλαβαίνεις ότι την ίδια στιγμή γινόσουν κι εσύ εχθρός κάποιων άλλων.
… πως μόνο αυτοί νοιάζονται για σένα. Αυτοί θα σε σώσουν γιατί εσύ δεν ξέρεις πώς να σωθείς. Κι άρχισαν να σε σώζουν… να σε σώζουν… να σε σώζουν... Σε σώζουν έξι χρόνια τώρα αλλά ……….
σωσμό δεν έχεις, χωρίς να σου εξηγήσουν ποτέ γιατί αποτυγχάνουν.
… ότι για να δεις άσπρη μέρα πρέπει το δημόσιο να γίνει μικρότερο και λειτουργικώτερο. Και για να το μικρύνουν, άρχισαν να το πουλάνε ή -πες καλύτερα- να το χαρίζουν. Για να μικρύνει το δικό σου δημόσιο, πήρε τις τηλεπικοινωνίες σου το γερμανικό δημόσιο, πήρε τα αεροδρόμιά σου το γερμανικό δημόσιο επίσης, πήρε το μεγαλύτερο λιμάνι σου το κινεζικό δημόσιο... Κι έχουν στηθεί στην ουρά το γαλλικό δημόσιο, το ιταλικό δημόσιο και άλλα δημόσια για να πάρουν τους υδρογονάνθρακές σου, τις παραλίες σου… ως και τα σκουπίδια σου ακόμη. Όλοι στην αράδα για να πάρουν το αίμα σου. Γιατί όλα τα δημόσια είναι καλά, εκτός από το δικό σου.
… πάνω και πρώτα απ’ όλα ότι πρέπει να κάνεις θυσίες. Πρέπει να μειωθεί ο μισθός σου και να κλαδευτεί η σύνταξή σου. Πρέπει να κοπούν τα δώρα εορτών και τα επιδόματά σου. Πρέπει να πληρώσεις παραπάνω στην εφορία, παραπάνω στους γιατρούς, παραπάνω στον μπακάλη και στον χασάπη. Πρέπει να ξυλιάσεις τον χειμώνα. Πρέπει να πληρώνεις ΕνΦΙΑ, δηλαδή νοίκι για το σπίτι σου, ακόμη κι αν το χρωστάς ακόμη και κινδυνεύεις να στο πάρει η τράπεζα. Πρέπει να δουλεύεις μέχρι να πεθάνεις. Πρέπει να φύγουν τα παιδιά σου στο εξωτερικό. Πρέπει να θυσιάσεις τα πάντα για την πατρίδα, δίχως να ρωτάς τι κάνει η πατρίδα για σένα.
… ότι πρέπει πάση θυσία να μείνεις στο ευρώ. Και σ’ έμαθαν να τρέμεις στην ιδέα ότι μπορεί να σε πετάξουν έξω απ’ αυτό. Και πείστηκες ότι είναι καλύτερα να σου κόψουν το ρεύμα επειδή χρωστάς στην ΔΕΗ χίλια ευρώ παρά να στο κόψουν επειδή θα χρωστάς στην ΔΕΗ χίλιες δραχμές. Και δεν σε πειράζει που δεν έχεις ευρώ στην τσέπη, αρκεί να μη βρεθείς δίχως δραχμή στην τσέπη. Και νοιώθεις περήφανος ως ευρωμπατίρης, αφού καταφέρνεις να μη καταντήσεις βλαχοβαλκάνιος μπατίρης.
… πως χτίζουν την Νέα Ελλάδα, πως φέρνουν την ελπίδα, πως τα παιδιά σου θα ζήσουν καλύτερες μέρες… Κι εσύ τους ακούς με προσοχή, ξεχνώντας πως ίσαμε τώρα γελούσες με κάποιους άλλους που κάποτε άκουγαν με προσοχή εκείνους που τους έλεγαν πως θα τους έφτιαχναν γεφύρια για ποτάμια που δεν υπήρχαν και σχολεία για παιδιά που δεν είχαν γεννηθεί ακόμη. Και δεν σκέφτεσαι ότι γι’ αυτήν ακριβώς την στάση σου, οι επόμενες γενιές ή θα γελάνε κατά τον ίδιο τρόπο σε βάρος σου ή απλώς θα σε σιχτιρίζουν.
Σου είπαν… σου είπαν… σου είπαν…
Και τί δεν σου είπαν!
Μη τους ακούς πια!
… η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ μπορεί και να μην είναι φετίχ.
… το κόντεμα του δημοσίου με το ξεπούλημα του τόπου μπορεί και να μην είναι για το καλό σου.
… το φτήνεμα της δουλειάς σου μπορεί και να μη φέρει ανάπτυξη.
… η εξαΰλωση της σύνταξής σου μπορεί και να μην εξασφαλίσει την σύνταξη των παιδιών σου.
… όλοι αυτοί που λένε πως νοιάζονται για σένα, μπορεί και να μη νοιάζονται πραγματικά για σένα.
Αναρωτήσου...
… πώς γίνεται με την κρίση εσύ να φτωχαίνεις αλλά κάποιοι άλλοι να πλουτίζουν;
… πόσο πιθανό είναι να σου λύσει τα προβλήματα μια κυβέρνηση που είναι φτιαγμένη για να λύνει τα προβλήματα των λεφτάδων;
… τί είχαν κατά νου οι πανίσχυροι γερμανοί, άγγλοι και γάλλοι όταν κάλεσαν εσένα, τον βλάχο κι άξεστο, να καθήσεις στο ίδιο τραπέζι μαζί τους: να σε ταΐσουν ή να φάνε και την δική σου μπουκιά;
Θυμήσου ότι…
… αν δεν ξυστείς μόνος σου, δεν πρόκειται κανένας να σε ξύσει.
… τίποτε δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται.
… ο σκλάβος δεν έχει τίποτε να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες του.
Σκέψου… αναρωτήσου… θυμήσου… και πάψε να τους φοβάσαι! Κοίτα τα χέρια σου και το πορτοφόλι σου και, αφού δεις ξεκάθαρα ότι αυτά τα χέρια κι αυτό το πορτοφόλι δεν γίνεται να ταιριάξουν στην δική τους τάξη, ρίξε τους δυο φάσκελα και πάρε την τύχη σου στα χέρια σου!
πηγη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου