Ξέρεις ότι ζεις στην Ελλάδα του 2016 όταν:
- Διπλοπαρκάρεις, περνάς με κόκκινο, κλείνεις τις ράμπες των αναπήρων, κορνάρεις με την πρώτη ευκαιρία, δε δίνεις ποτέ προτεραιότητα, νομίζεις ότι οι δρόμοι σου ανήκουν αλλά κατηγορείς και όλους τους άλλους που πράττουν το ίδιο.
- Βλέπεις τούρκικα σίριαλ, εκπομπές μαγειρικής και reality shows, γνωρίζεις τα πάντα για το lifestyle και τη μόδα κι ας μην έχεις βρακί να φορέσεις, βλέπεις ανθρώπους να ξεκατινιάζονται ή να πονάνε και λες τι κρίμα! Αλλά κατά βάθος χαίρεσαι .
- Αγαπάς ως εαυτόν τον καναπέ σου, μάχεσαι μόνο με ηλεκτρονικές υπογραφές και like, διαβάζεις κείμενα σαν αυτό και βλέπεις βιντεάκια με αποκαλύψεις, αισθάνεσαι σαν να πολεμάς στην πρώτη γραμμή (γιατί φοράς όμως πιτζάμες;) και κατηγορείς όσους δεν ξέρουν τα όσα «αποκαλυπτικά» γνωρίζεις εσύ και δεν αγωνίζονται όπως εσύ.
- Δέχεσαι αδιαμαρτύρητα οποιαδήποτε καταπάτηση των δικαιωμάτων σου, είσαι άνεργος ή δουλεύεις χωρίς να πληρώνεσαι, ακούς πειθήνια τα παπαγαλάκια της τηλεόρασης, κατεβάζεις καθημερινά τα βρακιά σου, αλλά δεν σηκώνεις μύγα στο σπαθί σου για την ομάδα σου ή τη θρησκεία σου.
- Γνωρίζεις για ένα σωρό σκάνδαλα, μίζες, λαμογιές, αλλά εξακολουθείς να ανέχεσαι τους υπαιτίους. Δε θέλεις δικαιοσύνη, θέλεις να μπορείς ξανά κι εσύ να κάνεις το κομμάτι σου, να τα φας μαζί τους κι ας είναι ψίχουλα το μερίδιό σου.
- Δεν σε αγγίζουν οι αυτοκτονίες, οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι άρρωστοι, οι φτωχοί, αρκεί να μην είσαι εσύ ένας από αυτούς. Ακούς για όλα τα παραπάνω και είναι κάτι συνηθισμένο, λες και δεν πρόκειται για ανθρώπους.
- Γνωρίζεις τα πάντα αλλά δεν έχεις καταλάβει τίποτα.
- Περιμένεις την αλλαγή, την ανάπτυξη, το success story, το δωρεάν wi-fi, τη νεράιδα με το μαγικό ραβδάκι, αλλά δεν κουνάς ούτε το μικρό σου δακτυλάκι για να βελτιώσεις τις συνθήκες της ζωής σου.
- Ζεις αλλά δεν ζεις…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου