Οσοι επιθυμούν ευρώ πάση θυσία οφείλουν να μη διαμαρτύρονται για τα επερχόμενα δεινά!…

Δεν καταλαβαίνω γιατί οι υποστηρικτές του ευρώ, διαμαρτύρονται για τη μείωση των μισθών και των συντάξεών τους. Τα δάνεια που μας παρέχουν σε ευρώ οι υπερκυβερνήτες από τη Φραγκφούρτη, μόλις και μετά βίας φτάνουν για την κάλυψη των βασικών εξόδων του κράτους για τρέχοντες μισθούς και συντάξεις, ενώ έχουν ανασταλεί οι πληρωμές προμηθευτών, εφ’ άπαξ αποζημιώσεων, νέων συντάξεων,κλπ. Αυτό είναι το τίμημα για το ταμπού της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

Στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν βασικά υλικά όπως λχ. χειρουργικά γάντια, ο στρατός και η αστυνομία δεν έχουν καύσιμα για να κινήσουν τα οχήματά τους, τα σχολεία δεν έχουν πετρέλαιο για να θερμάνουν τις αίθουσες, οι κρατικές υποδομές καταρρέουν από
έλλειψη συντήρησης, οι επιχειρήσεις κλείνουν ή δραπετεύουν στο εξωτερικό, η ανεργία πετάει στα ύψη σε επίπεδα 30%, το κράτος έχει ανείσπρακτους φόρους περισσότερα από 52 δις ευρώ.

Αλλά υπάρχουν και άλλα νέα για τους οπαδούς του ευρώ. 
Η κατάσταση θα χειροτερεύσει.
 Ο έλεγχος των εσόδων του κράτους βρίσκεται στα χέρια της Τρόικας που μετοναμάστηκε σε «Θεσμούς», καθώς όλες οι δημόσιες εισπράξεις κατατίθενται σε δεσμευμένο λογαριασμό που ελέγχεται απ’ αυτούς. 
Με δεδομένο ότι....
δεν προβλέπεται η εισροή άλλων ερωδανείων, αν τα κρατικά έσοδα είναι λιγότερα από τα έξοδα κατά την τρέχουσα περίοδο, κάτι που είναι βέβαιο, θα υπάρξουν και άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και βαρύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις. 
Εννοείται ότι οι τόκοι για τα προηγούμενα δάνεια είναι τα πρώτα που καταβάλλονται και κατά συνέπεια, τα κρατικά έσοδα πρέπει να είναι πολύ περισσότερα από τα αντίστοιχα έξοδα.
Γι’ αυτό, οι ξεροκέφαλοι λάτρεις του ευρώ ας ετοιμάζονται για να σφίξουν και άλλο τη ζώνη. 
Ασφαλώς και δεν έχουν δικαίωμα να ομιλούν ή να διαμαρτύρονται για τα ισχύοντα και τα επερχόμενα δεινά. 

Αφού το ευρώ είναι ταμπού κατ’ αυτούς, είναι το ιερό εθνικό μας νόμισμα στο οποίο ομνύουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, καλύτερα να σιωπούν.
Η μονομανής και ανόητη ευρωλαγνία προστατεύει τις σφαγιαστικές Μνημονιακές επιλογές, καταστρέφει την ανταγωνιστικότητα της χώρας και το εναπομείναν παραγωγικό της δυναμικό. Στο βωμό του ευρωταμπού, οι μισθοί, οι συντάξεις, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι κοινωνικές παροχές, το εκπαιδευτικό σύστημα, η αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων πολιτών και του ίδιου του κράτους, τα πάντα υποτιμούνται και θα υποτιμηθούν σε τριτοκοσμικά επίπεδα.
Έτσι λοιπόν, αυτοί που θέλουν να παραμείνουμε στο ευρώ, οφείλουν να καταλάβουν το αυτονόητο, ότι δηλ. δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη φτώχεια και την υποτέλεια χωρίς τέλος. Ας βάλουν λοιπόν το κεφάλι στην άμμο, όπως οι στρουθοκάμηλοι και ας μη διαμαρτύρονται για το Μνημόνιο και τις αρπακτικές του πρακτικές.
Το ως άνω κείμενο είναι ελεύθερη απόδοση μιας επιστολής στην ομάδα των Hellenic Professors του Προέδρου της Bay Clinical R&D Services, Anastassios D. Retzios, Ph.D, San Ramon, California 94582, USA