Η πολιτική στην Ελλάδα μεγάλωσε και είπε SIEMENS.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Πρόκειται αναμφίβολα για πολιτικό θαύμα. Σε επίσημη συνάντηση μεταξύ Έλληνα Πρωθυπουργού και Γερμανού Καγκελάριου ακούστηκε η λέξη SIEMENS. Μπροστά από τις κάμερες και όχι κάτω από το τραπέζι ή πίσω από βαριές πόρτες, ακούστηκε η λέξη ταμπού για την γερμανική διεφθαρμένη ισχύ. 

Η κυρία Μέρκελ, είχε πολλές φορές την ευκαιρία να ψέξει δημόσια τους έλληνες ομολόγους της γιατί ο έλληνας ταβερνιάρης δεν κόβει αποδείξεις αλλά δεν άκουσε ποτέ τίποτα για τον ορισμό της επιχειρηματικής και πολιτικής διαφθοράς που αποτελεί ένα από τα σύμβολα του γερμανικού κράτους: τη SIEMENS.

Δεν βρέθηκε ένας πρωθυπουργός να της πει πως η SIEMENS ήταν ο δάσκαλος της διαφθοράς στην Ελλάδα, η οποία λειτούργησε έτσι εις γνώση της Γερμανίας σε τέτοιο βαθμό που ως το 1997, οι μίζες που έδινε θεωρούνταν από τη Γερμανική Εφορία ως έξοδα που φοροαπαλλάσονταν. 

Δεν βρέθηκε έλληνας πρωθυπουργός ή πολιτικός παράγοντας να ψελλίσει πως...

ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο, πως χρημάτισε πολιτικούς και πως η Γερμανία έχει όλο το πλέγμα της διαφθοράς στα χέρια της. Δεν βρέθηκε ούτε πρωθυπουργός, ούτε υπουργός να ζητήσουν να κινηθούν νομικές διαδικασίες για να μάθουμε όσα έχει καταθέσει ο Χριστοφοράκος στις Γερμανικές αρχές για το ποιούς πολιτικούς χρημάτισε.

Υπήρξε βέβαια ένας Βενιζέλος που ρύθμισε όπως έγινε και με τα υποβρύχια να κλείσει η υπόθεση SIEMENS.

Ξαφνικά ο Τσίπρας έθεσε θέμα SIEMENS και πολιτικής και νομικής τάξης δημόσια στο Βερολίνο, κλονίζοντας την Μέρκελ, η οποία θα επιθυμούσε ίσως να τονίσει πως η ελληνική οικονομική κατάσταση σχετίζεται με το χταπόδι και το ούζο στις παραλίες και όχι με τη διαφθορά που συχνά έχει γερμανικό όνομα.

Η SIEMENS, δεν είναι μόνο σύμβολο της Γερμανίας, αλλά και όπλο της οικονομικής ελίτ. Δεν είναι μια εταιρεία αλλά ένα σύγχρονο μέσο πολιτικής και οικονομικής επέμβασης σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα η SIEMENS είναι υπεύθυνη για τη διαφθορά πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων και σίγουρα για ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού χρέους, αφού εξασφάλιζε μέσα από τις μίζες, η χώρα να λειτουργεί ως αγοραστής των προϊόντων της, πάντα φυσικά σε πολλαπλάσια τιμή.

Η άγνωστη πλευρά της SIEMENS στην Ελλάδα, είναι η μεταφορά του μαύρου πολιτικού χρήματος από την εταιρεία στις ελβετικές τράπεζες. Η εταιρεία είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο που αναλάμβανε να προωθήσει έξω από την Ελλάδα παράνομο χρήμα. Ο Ζαν Κλωντ Όσβλαντ, ελβετός τραπεζίτης, έφτανε στην Ελλάδα δύο φορές το μήνα και μάζευε μετά από ραντεβού σε γνωστά ξενοδοχεία, μαύρο χρήμα σε βαλίτσες. Αυτοί που το έδιναν ήταν επιχειρηματίες, πολιτικοί, υπάλληλοι που εμπλέκονταν στους εξοπλισμούς και βέβαια ναρκέμποροι. Ο Όσβαλντ με την ομάδα του συγκέντρωνε αυτό το χρήμα και στη συνέχεια το παρέδιδε στον Πρόδρομο Μαυρίδη της SIEMENS. Με τα χρήματα αυτά ο Μαυρίδης πλήρωνε πολιτικούς, υπαλλήλους και δημοσιογράφους. Ήταν τα χρήματα με τα οποία έδινε μίζες. Στη συνέχεια, μια offshore εταιρεία της SIEMENS στο εξωτερικό, κατέθετε το αντίστοιχο ποσό στο όνομα αυτού που είχε παραδώσει μαύρο χρήμα στον Όσβαλντ

Όποιος ήθελε να βγάλει με ασφάλεια μαύρο χρήμα στην Ελβετία, δεν είχε παρά να το παραδώσει στο δίκτυο τραπεζιτών της SIEMENS. Το έβρισκε μετά από λίγο σε ελβετικό λογαριασμό.

Υπήρξε βέβαια και περίπτωση που το ίδιο το ελληνικό κράτος ρύθμισε ώστε να φέρει η SIEMENS χρήματα από το εξωτερικό ώστε να πληρώσει μίζες.

Ο Γιώργος Αλογοσκούφης ως υπουργός Οικονομικών, έκανε έναν από τους νόμους για επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό. Όποιος ήθελε να επαναπατρίσει κεφάλαια μπορούσε για μια συγκεκριμένη περίοδο να τα φέρει πληρώνοντας φόρο της τάξης του 3 %. Έτσι η SIEMENS έφερε χρήματα μέσω του Μαυρίδη για να πληρώσει τις μίζες της, με την ευλογία του Υπουργείου. Το κόλπο αυτό χρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές με το πρόσχημα της τόνωσης της ελληνικής Οικονομίας. Ουσιαστικά έδινε τη δυνατότητα σε όποιον είχε παράνομα χρήματα να τα νομιμοποιήσει στην Ελλάδα με φόρο που πολύ απείχε από το 40% που θα πλήρωνε σε άλλη περίπτωση.

Κανένας πρωθυπουργός δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να θέσει αυτά τα θέματα στη γερμανική πλευρά. Μην βιαστείτε να πείτε πως πρόκειται για δουλικότητα και φόβο απέναντι στη Μέρκελ. Είναι κάτι ακόμη πιο σοβαρό. Το πολιτικό σύστημα, αυτοί που έπρεπε να διεκδικήσουν, ήταν οι ίδιοι μπλεγμένοι στη διαφθορά και τους χρηματισμούς. Αυτό το δεδομένο καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη στάση πολιτικών κομμάτων και πολιτικών απέναντι στη Γερμανία την εποχή των μνημονίων. Πώς όσοι χρηματίστηκαν από τη SIEMENS, τους οποίους γνώριζε η Μέρκελ, θα διεκδικούσαν από τη Γερμανία ή θα διαπραγματεύονταν μαζί της;

Το αίτημα του Τσίπρα να υπάρξει δικαστική συνδρομή της Γερμανίας στο θέμα της SIEMENS, μπορεί να φαίνεται ως ένα διαπραγματευτικό ατού ή έστω ένα ελληνικό δίκιο, αλλά στην ουσία φέρνει σε αδιέξοδο τη Γερμανία. Πρέπει η Γερμανία κατά μία έννοια, να παραδώσει τους συνεργάτες της. Αυτή τη φορά όχι στη ναζιστική θηριωδία, αλλά στη διαφθορά και τα οικονομικά εγκλήματα κατά της Ελλάδας.

Η πολιτική στην Ελλάδα μεγάλωσε και είπε SIEMENS. 

Ενδιαφέρον θα έχει να δούμε αν θα το πουν και ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Θεοδωράκης, ο Μητσοτάκης και όσοι μπορούσαν να το πουν αλλά δεν το έλεγαν ως σήμερα. Γιατί άραγε;