«Το
έκανε η Ιταλία. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν το έθεσε ως προτεραιότητα.
Υπάρχει ευθύνη του υπουργού οικονομικών αλλά και συλλογική ευθύνη. Αυτό την ερχόμενη εβδομάδα λαμβάνει τέλος, με γνώμονα το προηγούμενο της Ιταλίας»
Ο Σαμαράς όμως είχε στείλει τον …Παπασταύρου να το διαπραγματευτεί, αλλά δεν τα κατάφερε. Τον Παπασταύρου που είναι στην λίστα Λαγκάρντ! Τότε όμως οι ραγιάδες δεν το γνώριζαν. Ο Σαμαράς;
ΠΟΙΟΣ ....ΤΣΙΠΡΑΣ ΡΕ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ???????
ΑπάντησηΔιαγραφή=================================
Τι αλλάζει στο ελβετικό τραπεζικό απόρρητο από το 2018: Χωρίς αναδρομική ισχύ η όποια συμφωνία
===================================================
Προκαταρκτική συμφωνία για την αυτόματη, από το 2018, ανταλλαγή πληροφοριών υπέγραψε η Ελβετία με την Κομισιόν, μια εξέλιξη που αναμένεται να συμβάλει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής των εύπορων πολιτών των κρατών-μελών της Ε.Ε., οι οποίοι κρύβουν εδώ και χρόνια τα περιουσιακά τους στοιχεία στις ελβετικές τράπεζες.
Ανάλογη συμφωνία έχει υπογραφεί ανάμεσα στην Ελβετία και την Αυστραλία, ενώ επίκειται ακόμη μία με τις ΗΠΑ.
Ωστόσο, οι συμφωνίες αυτές δεν έχουν αναδρομική ισχύ, δηλαδή δεν αφορούν περιουσιακά στοιχεία φοροφυγάδων από προηγούμενα έτη. Τέτοιας φύσεως συμφωνίες έχουν συναφθεί σε διμερές επίπεδο μεταξύ Ελβετίας και Βρετανίας, αλλά και με την Αυστρία.
Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών αντανακλά τη σταδιακή φθορά του καθεστώτος τραπεζικού απορρήτου που ισχύει στην Ελβετία από το 1934. «Σήμερα κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα για την απόλυτη φορολογική διαφάνεια ανάμεσα στην Ελβετία και την Ε.Ε.
Είμαι βέβαιος ότι θα μας ακολουθήσουν οι γειτονικές χώρες. Αυτή η διαφάνεια είναι μείζονος σημασίας για να συλλέξει κάθε χώρα τα φορολογικά έσοδα που της οφείλονται», δήλωσε ο επίτροπος Οικονομικών, Πιερ Μοσκοβισί.
Με βάση τους όρους της συμφωνίας, η Ελβετία θα ξεκινήσει σε μία διετία τη συλλογή στοιχείων από τις τράπεζες, και τον επόμενο χρόνο, δηλαδή το 2018, θα ενεργοποιηθεί η αυτόματη διαδικασία ανταλλαγής πληροφοριών με τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., που θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο.
Είναι πιθανό, ωστόσο, να πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα στην Ελβετία για την έγκριση ή μη της προκαταρκτικής συμφωνίας.
Ολες αυτές οι συμφωνίες στηρίζονται στη σύμβαση του ΟΟΣΑ που αποδέχθηκαν από κοινού τα μέλη του G20 τον Φεβρουάριο του 2014 και θέτει κοινά κριτήρια για την ανταλλαγή πάσης φύσεως πληροφοριών που αφορά όλους τους λογαριασμούς και τα εισοδήματα πελατών από κάθε παίκτη του χρηματοπιστωτικού κλάδου, όχι μόνον τράπεζες.
Τα τελευταία χρόνια, η Ελβετία έχει δεχτεί μεγάλες πιέσεις από τις ΗΠΑ και τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές χώρες για την άρση του καθεστώτος τραπεζικού απορρήτου. Αφενός, οι κυβερνήσεις της Δύσης έπρεπε να επιβάλουν κάποια φορολογική δικαιοσύνη σε ένα περιβάλλον λιτότητας και ύφεσης, αλλά και αντλήσουν όσο το δυνατό περισσότερα έσοδα από τους πλουσίους φοροφυγάδες.
Αφετέρου, η ελβετική κυβέρνηση βρέθηκε «στριμωγμένη» έπειτα από τις ποινικές διώξεις εις βάρος ελβετικών τραπεζών από ξένες κυβερνήσεις, με αφετηρία την υπόθεση της UBS στις ΗΠΑ.
Προκειμένου να μη διασύρεται ο τραπεζικός κλάδος, ο οποίος αποτελεί τη «βαριά βιομηχανία» της ελβετικής οικονομίας, από μια σειρά σκανδάλων, η ελβετική κυβέρνηση αναγκάστηκε να μη θέσει εμπόδια στη συνεργασία τραπεζών με ξένες κυβερνήσεις στο πλαίσιο συγκεκριμένων νομικών υποθέσεων.
Το 2009, η UBS πλήρωσε πρόστιμο 780 εκατ. δολ. στις ΗΠΑ, δίνοντας στοιχεία χιλιάδων Αμερικανών πελατών της. Μία πενταετία μετά, η Credit Suisse δήλωσε ένοχη σε συνωμοσία για φοροδιαφυγή και πλήρωσε πρόστιμο 2,6 δισ. δολάρια.