Το μεγάλο σημερινό έγκλημα του ΚΚΕ (γιατί η ιστορία του βρίθει από μεγάλα εγκλήματα) είναι το εξής:
Δεν θέτει σαν πρώτη, μέγιστη και ιστορική προτεραιότητα τον εκλογικό καταποντισμό αυτής της κυβερνητικής συμμορίας του 4ου Ράιχ, των δορυφόρων της και των νέων εφεδρειών της…
Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέτει καν την αναγκαιότητα της εκλογικής πτώσης αυτής της κυβέρνησης με το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα της ταύτισης του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβερνητική συμμορία.
Η γνωστή και παλιά σταλινική συνταγή που ταύτιζε τη γερμανική σοσιαλδημοκρατία με το φασισμό («σοσιαλφασισμός») και που στην Ελλάδα διατυπώθηκε και με το σύνθημα: «Τι Πλαστήρας τι Παπάγος»!!!
Αυτή η πολιτική των «ίσων αποστάσεων» ΠΟΛΙΤΙΚΑ (πρακτικά) στηρίζει την κυβερνητική συμμορία.
Όταν δεν θέτεις το ζήτημα της εξουσίας, δηλαδή δεν έχεις κυβερνητική πρόταση και δεν ζητάς την πτώση της κυβέρνησης, ΠΡΑΚΤΙΚΑ στηρίζεις την κυβέρνηση, όποιο πρόσχημα και τέχνασμα και αν χρησιμοποιήσεις…
Η ηγεσία του ΚΚΕ προχωρεί ένα ακόμα βήμα, υπερβαίνοντας και αυτή τη λογική των «ίσων αποστάσεων»: Κτυπά πιο φανατικά και υστερικά την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, από την κυβέρνηση των ανδρεικέλων…
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, για το ΚΚΕ, δεν είναι μόνο ΙΔΙΟΣ με την κατοχική κυβέρνηση της ακροδεξιάς, αλλά ΑΚΟΜΑ χειρότερος: Τέτοιο οικτρό και άθλιο πολιτικό κατάντημα…
Αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό κατάντημα του σταλινικού αυτού απολιθώματος αναδεικνύει και μια άλλη ιστορική αναγκαιότητα: Την εκλογική συντριβή και του ΚΚΕ
Αυτό το κόμμα δεν βάζει απλώς χειροπέδες σε κάθε αγωνιστική εκδήλωση, δεν αποτελεί απλώς χειραγωγό και υπονομευτή και διασπαστή κάθε αγωνιστικής κίνησης, έξω από το κομματικό του μαντρί, αλλά και ανοικτό στυλοβάτη του κυβερνητικό στάτους: Του κατοχικού καθεστώτος του 4ου Ράιχ…
Εάν αυτό το κόμμα είχε και μια υποτυπώδη κομμουνιστική αντίληψη και φιλοσοφία (όχι στείρα «επαναστατική» φρασεολογία και ξύλινα αντικαπιταλιστικά κλισέ) θα προωθούσε σ’ αυτήν τη συγκυρία της ΚΡΙΣΗΣ κατάρρευσης του καθεστώτος- κρίση που ανοίγει μεγάλους Αριστερούς δρόμους- μια πλατφόρμα εκλογικής ενότητας και συμμαχιών σε ένα μίνιμουμ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ πρόγραμμα ΚΟΙΝΩΝ στόχων: Πρόγραμμα, κινητήριο μοχλό ανατροπής των πολιτικών συσχετισμών, μεταβατικών κατακτήσεων, ΚΑΙ άμεσα συνδεδεμένο με αυτόνομες και αυτό-οργανωμένες κινηματικές διαδικασίες…
ΓΙΑΤΙ μόνο με όρους μαζικών και οργανωμένων ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ μπορεί να κινηθεί η ΙΣΤΟΡΙΑ και να επιτευχθούν ριζικές αλλαγές…
Η ηγεσία του ΚΚΕ απλώς αναθεματίζει τα «κακά» και τον ΣΥΡΙΖΑ, σαν τον ίδιο και χειρότερο από τους ακροδεξιούς κυβερνητικούς συμμορίτες.
Ένας ολόκληρος κόσμος στρέφεται προς το ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγεί από τους ληστές και δημίους του 4ου Ράιχ, και το ΚΚΕ αντί να στηρίξει αυτήν την αντικυβερνητική και αριστερή ΡΟΠΗ του ελληνικού λαού, με προτάσεις και πρωτοβουλίες που να «πιέζουν» το ΣΥΡΙΖΑ και να δίνουν πρακτικές (πολιτικές) και οργανωτικές εγγυήσεις στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΦΗ του ελληνικού λαού, αναθεματίζει και βρίζει το ΣΥΡΙΖΑ (σαν χειρότερο από τα κυβερνητικά ανδρείκελα) και ΕΥΧΕΤΑΙ την αποτυχία της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ λαϊκής κατεύθυνσης…
Είναι ιστορικά πρωτόγνωρο και τερατώδες: Ένα ΚΚ να εξαντλεί τη λύσσα του ΟΧΙ εναντίον της κυβέρνησης, αλλά εναντίον της αντιπολίτευσης, εναντίον ενός άλλου, έστω δήθεν αριστερού, κόμματος…
Μια τέτοια στάση του ΚΚΕ είναι και χλευασμός του ελληνικού λαού: Διότι είναι χλευασμός το να περιφρονεί της θέληση του ελληνικού λαού, δηλαδή το να μη θέλει να διακρίνει, ούτε να ακούσει τη στροφή προς το ΣΥΡΙΖΑ γιγάντιων τμημάτων του πληθυσμού που θέλουν να απαλλαγούν από τους δολοφόνους τους, αναζητώντας και προσδοκώντας ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ λύσεις…
Αυτή τη λαϊκή κίνηση η ηγεσία του ΚΚΕ θέλει να την αγνοεί και να την περιφρονεί. Αυτή κομπάζει, από το ύψος της «αυθεντίας» της, χαιρέκακα για τη διάψευση των λαϊκών προσδοκιών, αντί να αγωνιστεί στο να μην διαψευστούν…
Γι αυτό και ο ελληνικός λαός το έχει στείλει στον σκουπιδοτενεκέ…
Το ένστικτο, όμως, του λαού, μπορεί να μη μας ικανοποιεί, αλλά δεν λαθεύει και στις εκλογές αυτές. Γιατί το ΠΡΩΤΟ, το ΥΠΕΡ-ΕΠΕΙΓΟΝ που πρέπει να γίνει, σ’ αυτή τη φάση ανυπαρξίας μαζικού και οργανωμένου αγωνιστικού Κινήματος, είναι και η εκλογική ΣΥΝΤΡΙΒΗ αυτής της κυβέρνησης, της εγκληματικά πωρωμένης και μοχθηρής.
Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές η συντριβή της κυβέρνησης και μια θεαματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΝ τις υπάρχουσες ισορροπίες του καθεστώτος: Αυτό τρομάζει τους «νταβάδες» (διεθνείς και εγχώριους) και τα ανδρείκελά τους.
Γράφαμε σε παλιότερο κείμενο:
«Δεν τους τρομάζει η «πολιτική» του ΣΥΡΙΖΑ (αυτή κινείται αυστηρά και δουλικά μέσα στα πλαίσια του καθεστώτος), αλλά ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ να ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ οι υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες από την κυβερνητική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ: Το ΧΑΟΣ που θα προκληθεί από αυτήν την άνοδο, ένα χάος που θα ανοίξει τους Ασκούς του Αιόλου…
Ένα «χάος» που θα δημιουργήσει, αντικειμενικά, τις προϋποθέσεις εκείνες που, εν δυνάμει, θα είναι ικανές να ταράξουν τα «λιμνάζοντα ύδατα», να γκρεμίσουν και τα τελευταία «οχυρά» των κοινοβουλευτικών ψευδαισθήσεων (των «αριστερών»), να αφυπνίσουν την πολιτική σκέψη και να πυροδοτήσουν τα κινήματα του δρόμου.
Ο αφανισμός του νεκρού ΠΑΣΟΚ, η συντριβή της ΝΔ και μια μεγάλη και θεματική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα κατεδαφίσουν όλο το σαθρό και ετοιμόρροπο κυβερνητικό οικοδόμημα, συνακόλουθα θα ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες σε κινηματικά ανοίγματα και εκρηκτικές λαϊκές διεργασίες…».
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου