«Ευτυχεσμένοι» οι Έλληνες με το ΔΝΤ λέει το Βήμα

Πάντα οι δημοσκοπήσεις έχουν ενδιαφέρον: όχι τόσο τα αποτελέσματά τους καθεαυτά, όσο το είδος, η μορφή των ερωτήσεων και τα συμπεράσματα που μπορούν να αντλήσουν οι διαφορετικοί αναγνώστες τους. Αυτό συμβαίνει και με τη δημοσκόπηση της Κapa Research που δημοσιεύεται στο κυριακάτικο Βήμα.

Κι ενώ ο ΕΝΦΙΑ γονατίζει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες, ενώ η δημόσια υγεία καρατομείται με το τσεκούρι του Βορίδη, ενώ τα σχολεία...

ανοίγουν με τεράστια κενά, ενώ τα λουκέτα πέφτουν σύννεφο, ενώ οι νέοι μεταναστεύουν σωρηδόν, οι Έλληνες δηλώνουν… αισιόδοξοι. Για την ακρίβεια, δηλώνουν λιγότερο απαισιόδοξοι απ’ ό,τι πέρυσι τέτοια εποχή. Όπως γράφει ο Αντώνης Καρακούσης: «Πέρυσι μόλις το 7,6% ανέμενε βελτίωση ενώ εφέτος το 15%. Αντίστοιχα πέρυσι η συντριπτική πλειονότητα, το 76,4%, ανέμενε χειροτέρευση, ενώ τώρα το 49,6%. Επίσης συνολικά για την οικονομία το 25% αναμένει βελτίωση, το 34% στασιμότητα και το 40% χειροτέρευση. Ουσιαστικά διακρίνει κανείς ότι το γενικευμένο κλίμα καταστροφής που είχε επικρατήσει στη χώρα κάμπτεται και οι πολίτες αρχίζουν να ελπίζουν σε καλύτερες ημέρες». Ωστόσο, από τα ποσοστά αυτά θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει κάτι άλλο: ότι οι Έλληνες συμφιλιώθηκαν με την απελπισία, με το αδιέξοδο, ότι συνήθισαν τη δυστυχία τους.

Αποκαλυπτικές είναι οι ερωτήσεις που δίνονται στο ερώτημα «Τι θα ήσασταν διατεθειμένος να κάνετε για να βρείτε εργασία;»

Οι απαντήσεις (πολλαπλή επιλογή) είναι:....

Να αλλάξω τομέα απασχόλησης (59,6%)

Να δεχτώ μερική απασχόληση (44,1%)

Να δεχτώ να εργαστώ «μαύρα» (41,9%)

Να μεταναστεύσω σε άλλη χώρα (38,2%)

Να δεχτώ χαμηλότερο μισθό (30,9%)

Να εγκατασταθώ επαρχία/ύπαιθρο (29,4%)

Ίσως θα έπρεπε να προστεθεί και η απάντηση: «Να μην απεργήσω ποτέ στη ζωή μου» ή «Να μη γραφτώ ποτέ σε σωματείο». Οι απαντήσεις δεν δείχνουν απλώς ότι οι Έλληνες «γίνονται πιο ευέλικτοι», αλλά μάλλον ότι εξανδραποδίζονται ακόμα περισσότερο, ότι είναι πρόθυμοι να απεμπολήσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα, να απαρνηθούν κάθε κατάκτηση του εργατικού κινήματος προκειμένου να επιβιώσουν.

Και πάνω απ΄όλα στρατός και επιχειρήσεις!

Μια ερώτηση που τίθεται συχνά στα γκάλοπ αυτού του τύπου είναι «Κατά πόσο εμπιστεύεστε καθέναν από τους παρακάτω θεσμούς για την πρόοδο και την ευημερία της χώρας μας;» Ακολουθούν 15 απαντήσεις. Εδώ πρώτος έρχεται ο στρατός (43%), ακολουθούν οι επιχειρήσεις με 40%, χωρίς να διευκρινίζεται τι είδους επιχειρήσεις, δηλ. εδώ χωράνε τα πάντα, από τα ψιλικά της γειτονιάς μας μέχρι τα σούπερ μάρκετ-γίγας. Τρίτη στην προτίμηση η Αστυνομία (33,7%), τέταρτη η δικαιοσύνη, πέμπτο το εκπαιδευτικό σύστημα, έκτη η εκκλησία. Θεσμός και η «τρόικα» με 17,4%, πάνω από το «κοινοβούλιο» που ακολουθεί με 2 ποσοστιαίες μονάδες λιγότερο. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζονται καν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που ψηφίζονται με διαδικασίες εξπρές από τη Βουλή: η τρόικα θα μπορούσε να νομοθετεί απευθείας! Τέλος, οι τράπεζες συγκεντρώνουν υψηλότερο ποσοστό προτίμησης από τα κόμματα και από τα συνδικάτα, τα οποία έρχονται προτετελευταία, μόλις πριν από τα ΜΜΕ (1,9%). Αν και διακινδυνεύουμε να θεωρηθούμε μάντεις κακών, οι απαντήσεις αυτές κλείνουν το μάτι στα σενάρια  ότι οι Έλληνες θα καλωσόριζαν μια δικτατορία στρατιωτική/εκκλησιαστική/τροϊκανική/τραπεζική!

Αισιόδοξοι επιχειρηματίες

Η λέξη «λουκέτο» απουσιάζει από τη δημοσκόπηση και την ανάλυσή της: «… το κλίμα βύθισης φαίνεται να ξεπερνιέται από τους επιχειρηματίες. Αν και οι περισσότεροι δηλώνουν στην έρευνα ότι δεν έχουν δυνατότητα να πάρουν δάνεια, έχει αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό εκείνων που σχεδιάζουν να αναπτύξουν την επιχείρησή τους, ενώ είναι αισθητά λιγότεροι εκείνοι που επιζητούν τη συρρίκνωση ή την πώλησή της.  Ουσιαστικά στην επιχειρηματική τάξη της χώρας τείνει να επικρατήσει η τάση “άντεξα τα χειρότερα” ή “τα χειρότερα πέρασαν”».

Το συμπέρασμα της εφημερίδας είναι σιβυλλικό: ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει. Ο δημοσιογράφος παρατηρεί ότι η ελληνική κοινωνία «συντηρητικοποιείται», όμως μετά το πρώτο σοκ και την οργισμένη αντίδραση ακολούθησε μια «διαδικασία προσαρμογής». Η εξέλιξη δεν θα είναι ευθύγραμμη, είναι το κεντρικό συμπέρασμα γιατί «η ελληνική εξίσωση είναι πλέον παλυπαραγοντική, οι επιδράσεις είναι πολλαπλές, αντικρουόμενες, αλληλεξουδετερούμενες και εν πολλοίς απρόβλεπτες. Πράμα που σημαίνει ότι όσοι αναμένουν ευθύγραμμη εξέλιξη των γεγονότων αυταπατώνται».

Με άλλα λόγια, όλα καλά καμωμένα. Χάρη στα μνημόνια, οι Έλληνες συντηρικοποιήθηκαν μεν, αλλά έβαλαν μυαλό, κατάλαβαν ότι η Ευρώπη, ο στρατός, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες είναι το μέλλον μας! Οι λέξεις «αγώνας», «διεκδίκηση», «αξιοπρέπεια», «δημοκρατία», «δικαιώματα», προφανώς ανήκουν στον περασμένο αιώνα.

Από mao