«Οι δημοσιογράφοι, για μια μακαρονάδα γράφουνε ό,τι γουστάρεις...» Στον αστερισμό της βλακείας και της αγραμματοσύνης.

«Οι δημοσιογράφοι, για μια μακαρονάδα γράφουνε ό,τι γουστάρεις...»
Νίκος Σαργκάνης (παλαίμαχος τερματοφύλακας).

του «askordoulakos»

Έχουμε επισημάνει πολλές φορές, το ...επίπεδο και το εν γένει ποιόν, όσων αποτελούν τα επικοινωνιακά μαντρόσκυλα των κατακτητών της χώρας: Απ’ τον Πρετεντέρη και τους αφους Καψή, έως τη Χούκλη, τον Προτοσάλτε και τον Κώνστα.

Εξέχουσα θέση στο πάνθεον της δημοσιογραφικής (κι όχι μόνο) πλέμπας, αρχίζει να καταλαμβάνει (με το σπαθί του) ο νέος φέρελπις κι ανατέλων αστέρας της μηντιακής βλακείας ονόματι Κων/νος (όχι Κώστας παρακαλώ) Μπογδάνος, ο άνθρωπος πολυμηχάνημα: Και ποιητής, και τραγουδοποιός και κιθαρίστας και δημοσιογράφος, δηλαδή ένας πραγματικός πνευματικός άνθρωπος!

Είναι η ενσάρκωση της βλακείας και της αγραμματοσύνης, που το σύστημα παιδείας...
έχει καταδικάσει τον ελληνικό λαό, επί δεκαετίες. Όταν έχεις εκπαιδευτεί ώστε ν’ αποδέχεσαι τον Πέτρο Κωστόπουλο τότε θ’αποδεχτείς και τον Άδωνι και τη Χριστοφιλοπούλου και το Γερμενή και το Σεφερλή και το Μπογδάνο.

Το πρώτο δείγμα γραφής του εν λόγω «λουκουμά» είχε δοθεί στη συνέντευξη, που είχε πάρει από τον Δ. Καζάκη: «Θα’ χουμε συνέπειες όμως κ. Καζάκη, αν έρθουμε σε ρήξη με τους συμμάχους μας. Θυμηθείτε τι πάθαμε το 1922 με τη Μικρασιατική καταστροφή...»!!!

«Τέζα ο καμπούρης», όπως λέγαμε μικροί! Βέβαια, όποιος έχει πάει στο Λύκειο, ακόμα και καθυστερημένος να ήταν (που λέει ο λόγος), θα ’χε αποτυπώσει στο μυαλό του αυτό, που λέει κι ο πιο αναλφάβητος στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας: Ότι η καταστροφή του 1922 επήλθε ως αποτέλεσμα της δουλικότητας των ελληνικών κυβερνήσεων στους τότε «συμμάχους», οι ναύτες των οποίων πετούσαν στη θάλασσα, όσους πρόσφυγες προσπαθούσαν να σκαρφαλώσουν στα συμμαχικά πολεμικά πλοία, για να γλυτώσουν από την επιδρομή των Τσετών! Μόνο ένας «δημοσιογράφος» του ΣΚΑΙ δεν μπορεί να το καταλάβει...

Το δεύτερο και πιο ωραίο δείγμα του εν λόγω πνευματικού και δημοσ/φικού ογκόλιθου ήρθε σήμερα στο απογευματινό μαγκαζίνο του ΣΚΑΙ, επ’ ευκαιρία της επετείου από το θάνατο του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. «Ήταν ο πολιτικός, που είπε στο Βρεττανό Στρατηγό Σκόμπυ: Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας...» ανέκραξε ο ηλίθιος!

Θα πεί κάποιος βέβαια: Εδώ δεν ήξερε ότι στη μικρασιατική καταστροφή μας οδήγησαν οι σύμμαχοι, θα γνώριζε ότι αυτό ο Κανελλόπουλος δεν το είχε πει στο Σκόμπυ κατά τα Δεκεμβριανά, αλλά στον Αμερικανό Στρατηγό, Τζέιμς Βαν Φλιτ καμιά δεκαριά χρόνια μετά; Ποιος ξέρει τι άλλο θ’ ακούσουμε ακόμα, από τα τηλεοπτικά «μπάζα», με τα οποία έχουμε μπλέξει. Ο κάθε συμπλεγματικός και υποτακτικός βλαξ «καταλαμβάνει» μια τηλεοπτική εκπομπή και δημιουργεί το σημερινό νεοελληνικό «πολιτισμό». Διότι είναι δείγμα πολιτισμού μιας κοινωνίας, «οι πομποί» και το περιεχόμενο της ενημέρωσής της.

Κι όλοι τούτοι οι απίθανοι τύποι αποθρασύνονται περισσότερο, όσο η αντιπολίτευση δε «σηκώνει» τα ζητήματα της αδειοδότησης των ΜΜΕ και της λογοδοσίας των νταβατζήδων ιδιοκτητών τους, ως κυρίαρχα και κομβικά ζητήματα. Άλλωστε, αν σήκωναν το θέμα, πως θα χαριεντιζόντουσαν με τον Τάκη Χατζή και το Μπογδάνο στα καθημερινά τηλεοπτικά πάνελ;

Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του μετώπου!

από το «Βαθύ Κόκκινο»