Οικογένειες στο σκοτάδι...«Mαμά, σε πόσο καιρό θα ξανάρθει το ρεύμα;»- Έρευνα του euronews στις γειτονιές της Αθήνας..(Βίντεο)
Η ερώτηση του παιδιού αφοπλιστική.
Η οικογένεια Κούζιλου ζει εδώ και 2 χρόνια στο σκοτάδι.
Οι γονείς μακροχρόνια άνεργοι, με μηδενικό εισόδημα. Ζουν από τα συσσίτια και την αλληλεγγύη των συμπολιτών τους.
Τα τρία παιδιά τους παίζουν και διαβάζουν υπό το αχνό φως της λάμπας πετρελαίου.
«Eίναι πολύ δύσκολη η κατάσταση για εμένα, τη γυναίκα μου και κυρίως τα παιδιά. Προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα όπως το διάβασμα τους όσο διαρκεί η ημέρα», περιγράφει ο Γιώργος Κούζιλος.
Το χρέος τους στη ΔΕΗ φθάνει τα 1.300 ευρώ. Προσπάθησαν να κάνουν διακανονισμό για την αποπληρωμή του. Πλην όμως, αδυνατούν να καταβάλουν ακόμα και ένα χαμηλό ποσό.
«Είναι όλα πολύ δύσκολα. Μαγειρεύω με πετρογκάζ. Τα πράγματα του ψυγείου τα βγάζουμε στο μπαλκόνι μας για να διατηρούνται και προσπαθούμε να κάνουμε τη διαδικασία όσο το δυνατόν λιγότερο επίπονη για τα παιδιά μας», λέει η Ευγενία Κούζιλου.
Το κυβερνητικό μέτρο της επανασύνδεσης αναμένεται να καλύψει τις ανάγκες περίπου 10.000 άπορων οικογενειών. Η εφαρμογή του όμως συναντά πολλά προβλήματα εξαιτίας της γραφειοκρατίας.
Ο κύριος Παντελής, 52 ετών και πατέρας τριών παιδιών, στάθηκε πιο τυχερός. Με την παρέμβαση της κίνησης πολιτών η οικογένεια του έχει ξανά ρεύμα. «Δεν είχα άλλη επιλογή», παραδέχεται......
.
Για το Κίνημα ΑΛ.ΑΝΥ.Α (Αλληλεγγύη, Ανυπακοή, Ανατροπή), το ρεύμα αποτελεί κοινωνικό αγαθό. Σκοπός τους, καμία οικογένεια να μην μείνει στο σκοτάδι.
«Είμαστε κίνημα πολιτικής ανυπακοής. Επανασυνδέουμε το ρεύμα σε 15 νοικοκυριά κάθε μέρα. Βοηθάμε τους ανθρώπους που υποφέρουν από τη φτώχεια», εξηγεί ο ακτιβιστής Σωτήρης Τζάρας.
Οι πολίτες οργανώνονται και επανασυνδέουν αρκετές φορές παράνομα το ρεύμα. Το κίνημα έχει προχωρήσει ήδη σε 4.000 επανασυνδέσεις.
Πηγή: http://www.eglimatikotita.gr/2013/12/m-euronews.html#ixzz2nwBlZLGL
Κυβέρνησαν οι Λιάπηδες αλλά προτιμάτε να πιστεύετε ότι φταίει η...Μέρκελ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζω τα διάφορα αφιερώματα στα έργα και τις ημέρες του Μιχάλη Λιάπη μετά τα διάφορα πανελλήνια ρεκόρ παραβίασης του Κ.Ο.Κ που σημείωσε πριν τη χθεσινή σύλληψη του.
Όσο καλοπροαίρετος κι αν είναι κανείς, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί ότι ένας άνθρωπος που ως απλός πολίτης κυκλοφορεί με πλαστές πινακίδες, ως υπουργός μπορεί να είχε κάνει πολύ χειρότερα πράγματα.
Τα διάφορα αυτά αφιερώματα έχουν την πλάκα τους αλλά νομίζω ότι προτιμότερα από τα γέλια θα ήταν τα κλάματα. Γελάμε με τον Λιάπη γελώντας με τα χάλια μας.
Από το 2009 μέχρι σήμερα, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι την κρίση την έφερε το Μνημόνιο κι όχι ότι το Μνημόνιο προτάθηκε ως η μόνη κάποια λύση του ελληνικού δράματος στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι διάφοροι Λιάπηδες.
Ειδικότερα από το 2004 μέχρι και το 2009, η χώρα κυβερνήθηκε από Λιάπηδες, Ρουσόπουλους, Βουλγαράκηδες και Καμμένους υπό την υψηλή εποπτεία του Καταλληλότερου αλλά κάποιοι προτιμούν να πιστεύουν ότι για όλα φταίει ο Παπανδρέου, η Μέρκελ, ο Σόρος και φυσικά οι αεροψεκασμοί.
Η κριτική για την ανοχή στους Λιάπηδες όμως δεν μπορεί μόνο να αφορά τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας αλλά οφείλει να αποτελέσει και μάθημα για όσους ετοιμάζονται να «τρομάξουν» τη Μέρκελ στέλνοντας στην κυβέρνηση τους Στρατούληδες, τους Λαφαζάνηδες, τον Στάθη Παναγούλη και τον Γιώργο Πάντζα. Ο αριστερός ακατάλληλος πολιτικός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον δεξιό ακατάλληλο πολιτικό. Είναι και δυο εξίσου ακατάλληλοι κι επικίνδυνοι.
Αν δεν συνειδητοποιήσουμε τι έφταιξε, καμία λύση δεν θα μοιάζει κατάλληλη.