80.000 λιγότεροι οι Έλληνες σε δυο χρόνια μνημονίων... Δημήτρης Καζάκης

του Δημήτρη Καζάκη

Οι θάνατοι στη χώρα μας πολλαπλασιάστη-καν, οι γεννήσεις καταβαραθρώθηκαν ενώ η μετανάστευση αυξάνεται ραγδαία.

Η κυβέρνηση ζητωκραυγάζει για το επικαλούμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Ο φερόμενος ως Έλλην πρωθυπουργός αμέσως μόλις κατατέθηκε το σχέδιο του προϋπολογισμού, έτρεξε σαν τον γνωστό Χαρούλη από την παλιά διαφήμιση της Νουνού να πει τα καλά νέα στην Frau Μέρκελ. Και η Frau γεμάτη από εκείνο το είδος της ικανοποίησης που πάντα διακρίνει τους φιλόζωους όταν τα κατοικίδιό τους εκτελεί με θαυμαστή ακρίβεια τις εντολές που του δίνουν, αναφώνησε: «Πολλοί δεν το πίστευαν, αλλά η Ελλάδα έχει πρωτογενές πλεόνασμα!»

Μεγάλη επιτυχία. Πρωτοφανής. Έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Οι επαινετικές δηλώσεις της Frau και του ανάπηρου Σόιμπλε μπορούν να συγκριθούν μόνο με την ικανοποίηση που έδειχνε ο Χίτλερ όταν τα σκυλιά του εκτελούσαν άριστα τις επιθυμίες του. Βλέπετε το γερμανικό κατεστημένο, ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος, διακρίνεται ιδιαίτερα για τα φιλόζωα αισθήματά του, ελλείψει ανθρωπισμού. Είναι επίκτητη ιδιότητα που κατοχυρώθηκε στον μεσοπόλεμο και γέννησε τον ναζισμό ως τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής και κοινωνικής κουλτούρας του, την οποία διατηρεί ακέραια μέχρι τις μέρες μας.

Απόλυτη μείωση πληθυσμού

Αυτός είναι ο λόγος κιόλας που πέρασε απαρατήρητη η είδηση ότι μέσα στο 2012 η Ελλάδα............

για δεύτερη χρονιά υπέστη απόλυτη μείωση του πληθυσμού της κατά 60,5 χιλιάδες. Το 2011 είχε υποστεί απόλυτη μείωση πληθυσμού κατά 19 χιλιάδες. Να σημειώσουμε ότι στην Ελλάδα η απόλυτη μείωση του πληθυσμού συμβαίνει για πρώτη φορά δυο συνεχόμενες χρονιές και με κλιμάκωση από την εποχή του πολέμου.

Για να δούμε σε τι οφείλεται. Το 2011 υπήρξαν 4,0 χιλιάδες θάνατοι περισσότεροι από τις γεννήσεις της ίδιας χρονιάς. Αυτό οφειλόταν στην καθίζηση των γεννήσεων την ίδια χρονιά σε σχέση με την προηγούμενη. Από 115,5 χιλιάδες γεννήσεις ζώντων το 2010, το 2011 έπεσαν στις 106,8 χιλιάδες. Ταυτόχρονα από 106 χιλιάδες θανάτους μέσα στο 2010, το 2011 είχαμε 110,7 χιλιάδες. Μια αύξηση δηλαδή κατά 4,7 χιλιάδες. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι οι θάνατοι την προηγούμενη δεκαετία κυμάνθηκαν στην Ελλάδα εκεί γύρω στις 106 χιλιάδες. Επομένως η αύξησή τους κατά 4,7 χιλιάδες ούτε τυχαία, ούτε από φυσικά αίτια ήταν.

Πολύ περισσότερο όταν το 2012 ακολούθησε μεγαλύτερη επιδείνωση. Οι γεννήσεις ζώντων την ίδια χρονιά ανήλθαν μόλις στις 100,4 χιλιάδες. Νέα μεγάλη πτώση που σημαίνει σοβαρή κλιμάκωση της κρίσης γεννήσεων. Την ίδια χρονιά οι θάνατοι αυξήθηκαν στις 116,7 χιλιάδες. Κι έτσι για το 2012 είχαμε 16,3 χιλιάδες θανάτους πάνω από τις γεννήσεις της ίδιας χρονιάς. Σχεδόν 3,5 φορές περισσότερους από το 2011. Τυχαίο; Δεν νομίζω.

Είχαμε δηλαδή πάνω από 10 χιλιάδες θανάτους περισσότερους από το 2010. Από πού προήλθαν αυτοί οι θάνατοι; Πάνω από 3 χιλιάδες ήταν από «αδιευκρίνιστα αίτια», όπως συνηθίζουν να καταγράφονται οι αυτοκτονίες, ενώ οι υπόλοιποι από ποικίλους λόγους, κατά κύριο λόγο από καρδιαγγειακά νοσήματα, που υποδηλώνουν κοινωνικοοικονομικές αιτίες. Όπως και να έχει η αύξηση αυτή των θανάτων για δυο συνεχείς χρονιές δεν μπορεί να θεωρείται γεγονός άσχετο με τις πολιτικές που εφαρμόζονται από το 2010 και μετά. Συνεπώς τα δυο πρώτα χρόνια της επιβολής των πολιτικών του κρεματορίου στοίχισε στο ελληνικό λαό πάνω από 10 χιλιάδες θύματα. Και να είστε σίγουροι ότι το 2013 θα είναι ακόμη χειρότερο.

Όμως δεν είναι μόνο αυτά τα θύματα. Εκτός από την εν ψυχρώ δολοφονία μιας ολόκληρης γενιάς που δεν πρόκειται ποτέ να γεννηθεί για να αναπληρώσει έστω τους θανάτους, έχουμε επίσης και την μετανάστευση. Το 2011 και το 2012 ήταν οι πρώτες χρονιές από την δεκαετία του ’60 και του ’70 που για πρώτη φορά το ισοζύγιο της μετανάστευσης υπήρξε αρνητικό για τους Έλληνες. Το 2011 η καθαρή μετανάστευση ήταν 15 χιλιάδες. Αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο τόσοι Έλληνες – κυρίως νέοι – μετανάστευσαν από την Ελλάδα στο εξωτερικό.

Η συνολική μετανάστευση από την Ελλάδα την ίδια χρονιά ήταν σχεδόν 126 χιλιάδες σύμφωνα με την eurostat, από 120 χιλιάδες το 2010. Όμως το 2011 για πρώτη φορά αυτοί που έφευγαν από την Ελλάδα ως μετανάστες υπερτερούσαν από αυτούς που εισέρχονταν στη χώρα κατά 15 χιλιάδες.

Το 2012 η καθαρή μετανάστευση ήταν επίσης αρνητική για την Ελλάδα κατά 44,2 χιλιάδες. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί που έφυγαν μετανάστες από την Ελλάδα το 2012 υπερβαίνουν αυτούς που εισήλθαν στη χώρα κατά το νούμερο αυτό. Το αποτέλεσμα; Περί τις 60,5 χιλιάδες απόλυτη μείωση του πληθυσμού το 2012, μετά από 19 χιλιάδες απόλυτη μείωση του πληθυσμού κατά το 2011. Ποιοι θα λογοδοτήσουν γι’ αυτές τις σχεδόν 80 χιλιάδες απόλυτης μείωσης του πληθυσμού; Ποιοι θα λογοδοτήσουν γι’ αυτή την κλιμακούμενη γενοκτονία του ελληνικού πληθυσμού; Η ντόπια κυβέρνηση των εντολοδόχων της Frau Μέρκελ και των άλλων νεοναζί των Βρυξελλών; Η ίδια η Frau, ή όλοι μαζί;

Περιττό να πούμε ότι το 2013 θα είναι ακόμη χειρότερο. Από κάθε άποψη. Κι από γεννήσεις ζώντων, θανάτων και μετανάστευσης. Κι αυτό δεν πρόκειται να σταματήσει όσο θα εφαρμόζεται η πολιτική που κυνηγάει πρωτογενές πλεόνασμα σε τέτοιες συνθήκες γενικευμένης κατάρρευσης της οικονομίας.

Όπου τρόικα και δημογραφική κρίση

Για να δώσουμε μια εικόνα της δημογραφικής κρίσης που θα συνεχίζουμε να βιώνουμε με κλιμάκωση, αρκεί νομίζω να δούμε ποιες είναι εκείνες οι χώρες που συνεχίζουν άλλες ανελλιπώς κι άλλες με μικρά διαλείμματα να αντιμετωπίζουν απόλυτη μείωση του πληθυσμού τους. Μέσα στο 2012 οι χώρες αυτές ήταν η Βουλγαρία που συνεχίζει ύστερα από δυο δεκαετίες μετά το «δόγμα του σοκ» που εφάρμοσε το ΔΝΤ και η ΕΕ σ’ αυτήν την χώρα να βιώνει απόλυτη μείωση του πληθυσμού της, που οφείλεται κατά κύριο λόγο σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο έλλειμμα γεννήσεων ζώντων σε σχέση με τους θανάτους. Η Βουλγαρία δεν είναι χώρα για να κάνει οικογένεια και παιδιά ο πληθυσμός της με αποτέλεσμα να πεθαίνει αργά, αλλά σταθερά.

Άλλη χώρα είναι η Ισπανία που μέσα στο 2012, για δεύτερη χρονιά μετά το 2010, γνώρισε ο πληθυσμός της την χαρά της μαζικής μετανάστευσης σε μεγέθη που συγκρίνονται μόνο με τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Το 2011 αυτοί που έφυγαν μετανάστες από την Ισπανία στο εξωτερικό ήταν κατά 42,2 χιλιάδες περισσότεροι από αυτούς που ήρθαν στην χώρα. Ο πληθυσμός όμως αυξήθηκε γιατί οι γεννήσεις ζώντων υπερτερούσαν έναντι των θανάτων κατά 85,6 χιλιάδες. Το 2012 οι μετανάστες που έφυγαν από την Ισπανία ήταν κατά 162,4 χιλιάδες περισσότεροι απ’ όσους ήρθαν. Κι ενώ οι γεννήσεις συνέχισαν να υπερβαίνουν τους θανάτους κατά 48,5 χιλιάδες, ο πληθυσμός της χώρας υπέστη απόλυτη μείωση κατά 113,9 χιλιάδες άτομα. Κατά τα άλλα, μια χαρά πηγαίνει η Ισπανία.

Άλλη χώρα που γνωρίζει απόλυτη μείωση του πληθυσμού της μέσα στο 2012, χάρις στην μεταχείριση που της επιφυλάσσουν τα διεθνή επιτελεία των αγορών, είναι η Κροατία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, που ακολουθεί κατά πόδας την Ελλάδα, η Ρουμανία και η Σερβία. Όλες τους χαρακτηριστικές περιπτώσεις της επέμβασης του ΔΝΤ και της ΕΕ. Όλες τους τυπικά παραδείγματα «επιτυχίας» των συνταγών καταστροφής και ολοκληρωτισμού της αγοράς που εφαρμόστηκαν κατά κόρο και συνεχίζουν να εφαρμόζονται εναντίον του πληθυσμού.

Δομική πλέον η ανεργία

Το γεγονός ότι η Ελλάδα οδηγείται με σύστημα και επί σκοπού στον μαρασμό και στην γενοκτονία του πληθυσμού της φαίνεται και από τον τρόπο που έχει παγιωθεί ο τεράστιος αριθμός ανέργων στη χώρα μας. Κι ενώ με την παρουσίαση του προϋπολογισμού, η κυβέρνηση των δοσίλογων εκτιμά ότι, οριακά έστω, θα μειωθεί η ανεργία από το 25,5% το 2013 στο 24,5% το 2014, η αλήθεια είναι πολύ πιο τραγική. Μόλις την περασμένη Πέμπτη (21/11) στο ευρωκοινοβούλιο ο αρμόδιος επίτροπος Λάζλο Άντορ, προειδοποίησε ότι η ανεργία στην ευρωζώνη γίνεται δομική και οι αποκλίσεις ανάμεσα στον ευρωπαϊκό πυρήνα και τα κράτη της περιφέρειας μεγεθύνονται.

Τι σημαίνει ότι η ανεργία γίνεται δομική; Σημαίνει ότι γίνεται μόνιμη γιατί δεν υπάρχει η πρέπουσα προσφορά εργασίας. Ενώ τα επόμενα χρόνια θα συνεχιστεί η σφαγή θέσεων εργασίας και εργαζομένων που έχει εκτοξεύσει την ανεργία στην ευρωζώνη πρώτα και στην ΕΕ στο υψηλότερο ύψος μετά τον πόλεμο. Επομένως μεγάλες μάζες εργαζομένων θα αντιμετωπίσουν την μακροχρόνια ανεργία, αλλά και την πιθανότητα να μην μπορούν ξανά να βρουν δουλειά.

Παρουσιάζοντας μαζί με τον επίτροπο Όλι Ρεν την Ετήσια Επισκόπηση της Ανάπτυξης της Κομισιόν, ο επίτροπος Άντορ τόνισε επίσης ότι διευρύνεται η ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης ικανοτήτων. Ακόμη παρατήρησε ότι η εγκατάλειψη σπουδών αυξάνεται ποσοστιαία, κάτι το οποίο χαρακτήρισε ανησυχητικό.

Κι ενώ η Γαλλική οικονομία σημειώνει καθίζηση για το γ΄ τρίμηνο του 2013, με τη Γερμανία να σημειώνει θετικό πρόσημο μόλις και μετά βίας στο 0,3%, η ευρωζώνη εκτιμάται επίσημα ότι στην καλύτερη περίπτωση το ΑΕΠ της θα σημειώσει μείωση κατά 0,4% έως το τέλος του έτους με την ΕΕ να μένει στάσιμη. Το 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η άνοδος του ΑΕΠ της ευρωζώνης θα φτάσει στο 1,1% και 1,4% στην ΕΕ. Η πρόβλεψη αυτή θα αποδειχτεί για μια ακόμη μια φορά έωλη, καθώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις ακόμη και για μια τέτοια ασθενική άνοδο.

Βεβαίως, αυτό δεν εμποδίζει τους εγχώριους μελανοχίτωνες της νέας κατοχής να δηλώνουν ότι το 2013 η ύφεση, σύμφωνα με τα λόγια τους, θα περιοριστεί στο -4,0%, ενώ το 2014 προβλέπουν να εκτοξευθεί στο +0,6%. Πρέπει να ανήκεις σε κάποια από τις κατηγορίες των ηλιθίων κατά Κάρλο Τσιπόλα, για να πιστέψεις ότι μπορεί να συμβεί αυτό. Σε συνθήκες μάλιστα δραστικής αφαίμαξης πόρων υπέρ των δανειστών είτε άμεσα μέσω της εξυπηρέτησης του χρέους που το 2014 θα απορροφήσει γύρω στα 37 δις ευρώ μόνο για τοκοχρεολύσια, είτε έμμεσα μέσω των πολιτικών διάλυσης και εκποίησης που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Το δράμα της εκπαίδευσης

Ο δραματικός χαρακτήρας της κατάστασης αποτυπώνεται και σε μια πρόσφατη μελέτη της Τραπέζης της Ελλάδος. Η μελέτη περιλαμβάνεται στο 38ο τεύχος (Νοέμβριος 2013) του Οικονομικού Δελτίου της Τράπεζας της Ελλάδος, συντάχθηκε από τους Ν. Κανελλόπουλο, Θ. Μητράκο, Π. Τσακλόγλου και Ιω. Χολέζα και έχει τίτλο «Οι επιπτώσεις της τρέχουσας κρίσης στις ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης στην Ελλάδα». Στόχος της μελέτης είναι να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις της κρίσης στις ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, λαμβάνοντας υπόψη τον αυξημένο κίνδυνο της ανεργίας. Εκτιμήθηκαν οι ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης για επιμέρους ομάδες αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Προκύπτει ότι:

• Η οικονομική κρίση είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της πιθανότητας ανεργίας για όλους χωρίς καμιά εξαίρεση.

• Ωστόσο, αυτοί που πλήττονται περισσότερο από την ανεργία είναι οι απόφοιτοι των χαμηλότερων εκπαιδευτικών βαθμίδων, οι άνδρες και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία απόφοιτοι. Δηλαδή ο κύριος όγκος της εξειδικευμένης απασχόλησης.

• Η αύξηση της ανεργίας συνοδεύθηκε από μείωση των αποδοχών των μισθωτών, με σημαντικές ωστόσο διαφοροποιήσεις για τις επιμέρους εκπαιδευτικές ομάδες.

• Οι αποδοχές μειώθηκαν περισσότερο για τους άνδρες αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ και ιδιαίτερα τους νέους αποφοίτους, καθώς και για τους κατόχους μεταπτυχιακών τίτλων ανεξαρτήτως φύλου. Το αποτέλεσμα ήταν, εκτός όλων των άλλων, να εκτιναχθεί η ανεργία των σχετικά υψηλά αμειβόμενων με πολλά χρόνια προϋπηρεσία, ή εργασιακή εμπειρία. Κι έτσι όποιος βρεθεί χωρίς εργασία μετά τα 45 να μην μπορεί να βρει εύκολα άλλη ευκαιρία απασχόλησης, ακόμη και για να συμπληρώσει έστω τα συντάξιμα έτη που του απομένουν.

• Μολαταύτα εκτιμάται ότι, παρά τον αυξημένο κίνδυνο ανεργίας κατά την τρέχουσα οικονομική κρίση, η εκπαίδευση συνεχίζει να παρέχει υψηλές ιδιωτικές αποδόσεις.

• Εξαίρεση από το πρότυπο της ηλικίας αποτελούν οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων ανεξαρτήτως φύλου και οι γυναίκες απόφοιτες ΤΕΙ, ενώ υπάρχουν πολλές διαφοροποιήσεις μεταξύ των αποφοίτων διαφορετικών σχολών.

• Ανεξαρτήτως φύλου, η μεγαλύτερη μείωση αποδοχών καταγράφεται μεταξύ των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων.

• Επιπλέον, οι αποδοχές μειώθηκαν περισσότερο για τους άνδρες αποφοίτους ΑΕΙ και ΤΕΙ.

• Αναφορικά με τα έτη από την αποφοίτηση, στην περίπτωση των ανδρών μειώθηκαν κατά κανόνα περισσότερο οι αποδοχές των νέων αποφοίτων, ενώ στις γυναίκες η εικόνα είναι αντίθετη, δηλαδή δεν επαληθεύεται το πρότυπο της μεγαλύτερης μείωσης των αποδοχών για τους νέους αποφοίτους.

• Οι ιδιωτικές αποδόσεις της εκπαίδευσης αυξάνονται όσο αυξάνεται η βαθμίδα εκπαίδευσης και είναι υψηλότερες για τις γυναίκες.

• Η κρίση, έως τα μέσα του 2012 που εξετάζει η μελέτη, φαίνεται να έχει μικτά αποτελέσματα, με την έννοια ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι αποδόσεις της εκπαίδευσης αυξάνονται, ενώ σε κάποιες άλλες μειώνονται.

Σύμφωνα με μελέτη αυτή, έως τα μέσα του 2012, τα οικονομικά, η φυσική αγωγή, η ιατρική, οι φυσικές επιστήμες, το πολυτεχνείο, όσοι έχουν μεταπτυχιακό, ή διδακτορικό δέχθηκαν το μικρότερο πλήγμα από την ανεργία. Στον αντίποδα μεγάλο το πλήγμα σε παιδαγωγικά, αρκετά ΤΕΙ και σε σχολές πληροφορικής. Βέβαια δεν είναι αυτή η εικόνα για την ανεργία το 2013, η οποία έχει κυριολεκτικά συντρίψει και του πτυχιούχους των σχολών που υποτίθεται ότι είχαν κάπως καλύτερες προοπτικές.

Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι ένα: πώς είναι δυνατόν να μιλά κανείς για ανάκαμψη, έστω και σε επίπεδο ΑΕΠ, όταν η ανεργία δεν οδηγεί απλά στην μαζικότερη μετανάστευση Ελλήνων και κυρίως νέων, από την εποχή των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών μετά τον πόλεμο, αλλά συνθλίβει κυρίως τον κύριο όγκο της εξειδικευμένης εργασίας στην χώρα; Πώς είναι δυνατόν να σταθεί στα πόδια της μια οικονομία όταν απαξιώνει τον κύριο όγκο της εξειδικευμένης εργατικής δύναμης;

Κι όταν μάλιστα σαν απάντηση σ’ όλα αυτά η κυβέρνηση των εντολοδόχων της Frau και των δανειστών προχωρεί στη διάλυση της εκπαίδευσης από την μέση έως την ανώτατη; Τι σηματοδοτεί π.χ. η απόλυση του 40% των εργαζομένων κυρίως στα δυο πιο επιφανή και ιστορικά πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, αφενός του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και αφετέρου του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, αν όχι διάλυση και ολοκληρωτική υποβάθμιση των δυο βασικών εθνικών πυλώνων της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα;

Η χώρα έχει κριθεί από την Frau και τους ομογάλακτούς της ότι δεν είναι βιώσιμη κι επομένως δεν μπορεί να παρέχει αξιοπρεπή εκπαίδευση και σπουδές στα παιδιά της, ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αντάξια των πιο ζωτικών αναγκών του πληθυσμού. Και τι σημασία έχει για τους επιγόνους των χιτλερικών η διόγκωση της μετανάστευσης, αλλά και η γενοκτονία του ελληνικού λαού;

Το μάτι των δανειστών και της Frau είναι καρφωμένο στην δημόσια και ιδιωτική περιουσία των ελλήνων πολιτών. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι πότε θα ξεκινήσουν οι μαζικοί πλειστηριασμοί εναντίον της ιδιωτικής ιδιοκτησίας, μιας και την δημόσια ιδιοκτησία την έχει βάλει ήδη στο χέρι. Και για την βάλει στο χέρι θα συνεχίσει να βυθίζει στα ιδιωτικά χρέη κυρίως προς την εφορία όλους τους έλληνες.

Μέχρι τουλάχιστον να συνειδητοποιήσει ο μέσος Έλληνας ότι εδώ διακυβεύεται η ίδια η ζωή του και κυρίως η ζωή των παιδιών του, αλλά και των παιδιών των παιδιών του, που δεν πρόκειται να χαρεί ποτέ, γιατί δεν θα έχουν απλά την τύχη του ραγιά. Προορίζονται να αφανιστούν μαζικά από την κλιμακούμενη γενοκτονία ενός ολόκληρου λαού, που έχει κριθεί πλέον άχρηστος από τους δανειστές και την ΕΕ.

Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 24/11/2013