“ "Μαύρο" από τη νέα γενιά στους νεκροθάφτες των ονείρων της ”Η ηλικίες άνω των 60 ετών είναι εκείνες, οι οποίες αποτελούν την εκλογική βάση τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του ΠΑΣΟΚ, όπως προκύπτει από τη δημοσκόπηση του καθηγητή Πανά.
Στις νέες ηλικίες, στα δυναμικά και ενεργά τμήματα του πληθυσμού, τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτα, ενώ η κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι οφθαλμοφανής. Όπως φαίνεται από τους πίνακες που ακολουθούν, η νέα γενιά δεν έχει τίποτα να περιμένει από την τρικομματική συγκυβέρνηση των γερμανόφιλων Μερκελιστών που έχει ξεπουλήσει τη χώρα και που βάζει ταφόπλακα στα όνειρα της νεολαίας για ένα καλύτερο αύριο.
Δείτε τους πίνακες που ακολουθούν. Μιλούν από μόνοι τους:..........
periodista
Αυτές τις λίγες μέρες έπεσαν όλα τα προσωπεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όλοι φωνάζουν: Ευτυχώς που εμείς είχαμε τον Γιώργο Παπανδρέου.
Eίναι κρίμα που οι άνθρωποι μαθαίνουν μόνο από τα λάθη τους. Και είναι πολύ κρίμα όταν αυτά τα παθήματα που γίνονται μαθήματα συμβαίνουν δίπλα μας, συμβαίνουν σε μας.
Μέσα σε 10 μέρες είδαμε το «what if». Την εναλλακτική πραγματικότητα που κι εδώ στην Ελλάδα τόσο φλογερά μας προπαγάνδιζαν όλα αυτά τα χρόνια. Η Κύπρος αντίκρισε την άβυσσο μόνο με την ορατή προοπτική της άτακτης χρεοκοπίας, ούτε καν με την ίδια τη χρεοκοπία. Κλειστές τράπεζες, όριο ανάληψης στα ΑΤΜ 100 ευρώ, κλειστά βενζινάδικα, καταστήματα που πωλούν μόνο μετρητοίς, ελλείψεις σε φάρμακα και τρόφιμα. Ο λαϊκισμός στα λόγια είναι αήττητος. Υπόσχεται πάντα το τέλειο. Όταν φτάνει η ώρα της πραγματικότητας είναι πια αργά. Ακόμα κι αν αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Όταν χρεοκοπείς δεν υπάρχουν καλές λύσεις. Καλό είναι το μικρότερο κακό. Η χαρά, δηλαδή, του δημαγωγού. Πάντα μπορείς να κατηγορήσεις μια κακή λύση. Εκ του ασφαλούς. Τσάμπα είναι. Μόνο που δεν είναι πάντα. Γιατί η μακροχρόνια επικράτηση του τυχοδιωκτικού λαϊκισμού στο τέλος τυφλώνει τις κοινωνίες. Τα ηρωικά όχι, οι επαναστάτες των καφενείων και οι ριζοσπαστικές λύσεις των τηλεοπτικών παραθύρων διαμορφώνουν το κλίμα. Και οδηγούν στις αυτοκτονικές επιλογές.
Έχουμε ήδη ξεχάσει ποιο ήταν το αρχικό σχέδιο διάσωσης. Μπροστά σε όσα συμβαίνουν κάθε μέρα, σε λίγο θα μας φαίνεται ιδανική λύση. Κι όμως, τότε κάποιοι πανηγύριζαν για την απόρριψή του. Μέχρι να δούμε το κόστος αυτής της απόρριψης, τις εναλλακτικές λύσεις. Τώρα, εκτεθειμένοι, γράφουν μελαγχολικές ελεγείες για «το γλυκόπικρο όχι της αυτοδιάθεσης».
Δηλαδή, μας ακούσατε και καταστραφήκατε,
αλλά μπορείτε να είστε περήφανοι, η καταστροφή ήταν δική σας απόφαση. Ο λαϊκισμός, ο τυχοδιωκτισμός του όλα ή τίποτα, ναυάγησε στην Κύπρο. Όλοι οι τσάμπα μάγκες που έβαζαν τα «πυρηνικά πάνω στο τραπέζι», που καταργούσαν, διέγραφαν, κήρυτταν ανεπιθύμητες τις τρόικες, έπαιζαν πόκερ με τραπουλόχαρτα τις χώρες.
Μόνο που μάρκες ήταν οι άνθρωποι. Κι αυτοί πληρώνουν τώρα την παραφροσύνη του τυχοδιωκτισμού.
(…)Μπορούμε να κατηγορήσουμε για τα πάντα την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως πρέπει πια να τελειώνουμε με τον τυχοδιωκτισμό που καταστρέφει τις χώρες μας. Πρέπει να το αποδεχθούμε. Η συλλογική σκέψη και πολιτική της Ευρώπης των 27 χωρών, όσα λάθη κι αν κάνει, είναι καλύτερη από τις καταστροφικές κορόνες ενός πολιτικού προσωπικού που δεν διστάζει να παίξει με το λαό του για να διατηρήσει το χρεοκοπημένο μοντέλο που κατέρρευσε.
ΣΧΟΛΙΟ: Τι έχετε να πείτε κύριοι: Σαμαρά, Βενιζέλο, Τσίπρα, Κουβέλη και λοιπές…δημοκρατικές αδυναμίες;
Ποιος είναι άντρας για να ζητήσει ΠΡΩΤΟΣ! συγγνώμη από το Γ. Παπανδρέου;