Η Τζούλια γραμματόσημο

Του Κώστα Βαξεβάνη

Με ένα πολύ στοιχειοθετημένο ρεπορτάζ, ο Νικόλας Λεοντόπουλος, μας έκανε γνωστό πως μέσα στο επόμενο διάστημα, η Ελλάδα, αυτή εν πάση περιπτώσει που δεν στέλνει μόνο mail αλλά και γράμματα με το ταχυδρομείο, θα σαλιώνει τον Νίκο Αλιάγα (διαβάστε ΕΔΩ). Ο γνωστός παρουσιαστής, με απόφαση του Δ.Σ των ΕΛΤΑ γίνεται γραμματόσημο μαζί με μερικούς ακόμη εν ζωή Έλληνες, ως διακεκριμένη προσωπικότητα.

Να ξεκαθαρίσω από την αρχή πως ο Νίκος Αλιάγας μου είναι πολύ συμπαθής και τον θεωρώ έναν πολύ καλό επαγγελματία. Έχω πειστεί και για την αγάπη που έχει για την Ελλάδα, αλλά και για την αγάπη που του έχουν οι άλλοι. Είναι προφανές πως ακόμη και αν ο ίδιος έχει κινήσει κάποια νήματα προκειμένου να γίνει γραμματόσημο, δεν μπορεί κανένας να του αποδώσει ευθύνη, ούτε για τις φιλοδοξίες του, ούτε για το τι πιστεύει για τον εαυτό του. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι ο Νίκος Αλιάγας.

Το πρόβλημα μάλλον είναι με αυτούς που θέλουν σώνει και καλά, να γλύψουν τον Αλιάγα. Να ικανοποιήσουν μια φαντασίωση, ή ένα αξιακό σύστημα, που δεν είναι απαραίτητα και της κοινωνίας. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στους κυρίους και τις κυρίες του ΔΣ των ΕΛΤΑ,που θέλοντας ίσως να επιδείξουν τον κοσμοπολιτισμό τους και να εξασφαλίσουν τις δημόσιες σχέσεις τους, γλύφουν εκεί που άλλοι ενδεχομένως φτύνουν. Το γραμματόσημο δηλαδή....

με τον Αλιάγα και μερικούς ακόμη εν ζωή που χαρακτηρίζονται ως «διακεκριμένες προσωπικότητες».

Σύμφωνα με τον κανονισμό έκδοσης γραμματοσήμων, γραμματόσημα που απεικονίζουν μορφές, πρέπει να εκδίδονται μετά το θάνατο των εικονιζόμενων. Μοναδική εξαίρεση, την οποία πλήρωσαν τα ΕΛΤΑ, ήταν οι Ολυμπιονίκες. Όταν κάποιοι από αυτούς αποδείχθηκαν ντοπαρισμένοι, τα Ταχυδρομεία έπρεπε να αποσύρουν τα γραμματόσημα γιατί είχαν εκτεθεί.

Τα τιμώμενα πρόσωπα για ευνόητους λόγους δεν μπορεί να είναι εν ζωή. Αν ως το θάνατό τους αποδειχθεί πως δεν αξίζουν καμία τιμή, τότε το σάλιο δεν θα χρησιμοποιηθεί για τα γραμματόσημα, αλλά για τους εμπνευστές της τιμής. Σκεφθείτε με τη λογική που εκδίδονται σήμερα γραμματόσημα με τον Αλιάγα, να είχαν εκδοθεί με τον Τσοχατζόπουλο, ή με τον Λαυρεντιάδη ως διακεκριμένο έλληνα επιχειρηματία.

Το ατόπημα όμως των ΕΛΤΑ δεν αφορά τους κινδύνους που υπάρχουν να διαψευσθεί η επιλογή τους στο μέλλον, αλλά τα ίδια τα κριτήρια «σημαντικότητας».

Όπως σημειώνουν, η τιμή αυτή «απονέμεται σε όσους ξεχώρισαν στον τομέα της επικοινωνίας για την ανεκτίμητη προσφορά τους στη διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού και στη διάχυση (διάδοση) των Ελληνικών ιδεών, αξιών και πνεύματος σ´ολόκληρο τον κόσμο». Η πρώτη απορία είναι για όποιον συνέταξε τα κριτήρια, ποιές είναι αλήθεια οι “ελληνικές ιδέες” και πώς πιστοποιείται αυτή η “ελληνικότητα”; Η δεύτερη είναι γιατί ο Νίκος Αλιάγας είχε ανεκτίμητη προσφορά στον τομέα των αξιών σε ολόκληρο τον κόσμο;

Η ελληνική κοινωνία μέσα από το life style αντικατέστησε σταδιακά τους σημαντικούς με τους αναγνωρίσιμους. Έμαθε πως η αναγνώριση που παρέχει η τηλεόραση, η φωτογράφιση, η ανακύκλωση ακόμη και των ηρώων του ελληνικού βλαχόλυγουντ, είναι η ουσία. Είναι το σημαντικό που πρέπει να διεκδικήσει. Να που τα ΕΛΤΑ, δείχνουν επίσημα και θεσμικά, να κάνουν αυτή τη μετάλλαξη της «σημαντικότητας», κριτήριο έκδοσης γραμματοσήμων. Αναγνωρίσιμοι έλληνες, παίρνουν το ρόλο των σημαντικών.

Στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν χιλιάδες γνωστοί και άγνωστοι Έλληνες που προάγουν τον πολιτισμό, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες μέρες που ο πολιτισμός θεωρείται σχεδόν ποινικό αδίκημα. Σε ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν σημαντικές προσωπικότητες που προάγουν το πνεύμα και τις αξίες αλλά δεν βγαίνουν στην τηλεόραση. Και είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση, αποδεκτό να τιμηθούν.

Ο Νίκος Αλιάγας είναι ένα αναγνωρίσιμο άτομο, που αγαπά τη χώρα του και ίσως την διαφημίζει.