«Ομάδα Αλήθειας» Νέας Δημοκρατίας, Χαλκείο με Πρωθυπουργική Σφραγίδα...

Παρά τα ψεύδη ότι αποτελεί απλώς «ομάδα φίλων» που κάνουν «πολιτική ανάλυση», η «Ομάδα Αλήθειας» είναι ένας προπαγανδιστικός μηχανισμός που έχει συγκροτηθεί από στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, με στόχο την απαξίωση, ακόμα και με συκοφαντικό τρόπο ή με χάλκευση στοιχείων, των αντιπάλων της Νέας Δημοκρατίας.

Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου

Η Ομάδα Αλήθειας της Νέας Δημοκρατίας έκανε την εμφάνισή της πριν τις εκλογές του 2012. Επίσημη αποστολή της η «πολιτική ανάλυση». Ανεπίσημη και πραγματική, η προπαγάνδα του μηνύματος της Νέας Δημοκρατίας και η απαξίωση, ακόμη και με συκοφαντικό τρόπο ή με χάλκευση στοιχείων, των αντιπάλων της.

Μολονότι έγινε και γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως ομάδα φίλα προσκείμενων στη Νέα Δημοκρατία, δίχως επίσημη σχέση, πρόκειται για ψεύδος:
Εδρεύει στα γραφεία του κόμματος και έχει συγκροτηθεί από στενότατους συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά, πρώτος μεταξύ των οποίων ο Προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού Γιώργος Μουρούτης.

Ο υπασπιστής κ. Μουρούτης

Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη τον Ιούνιο του 1993, κοντά σε άλλους που τον ακολούθησαν από τη Νέα Δημοκρατία και την ΟΝΝΕΔ, εμφανίστηκε κι ένας άγνωστος ΟΝΝΕΔίτης με το όνομα Γιώργος Μουρούτης. Και άγνωστος παρέμεινε.

«Μη νομίζετε ότι ήταν κανένα στέλεχος» μας λέει ένας συνομιλητής, ενεργός τότε στην ΟΝΝΕΔ. «Τίποτα δεν έκανε. Κανένας δεν τον είχε προσέξει κι όσοι τον ήξεραν, τον θεωρούσαν ανάξιο λόγου. Της προσκολλήσεως ήταν».

Και στην Πολιτική Άνοιξη την ίδια εικόνα έδινε. Χρειάστηκε να εκμετρήσει τον –βραχύ, ομολογουμένως– πολιτικό βίο του το κόμμα για να βρει ο Γιώργος Μουρούτης την αποστολή του στη ζωή. Στις εκλογές του 1996, η Πολιτική Άνοιξη αποτυγχάνει να μπει στη Βουλή και, μολονότι τυπικά θα συνεχίσει να υπάρχει ως το 2004, εξαφανίζεται από τον πολιτικό χάρτη – μαζί με τον ηγέτη της.

«Είχαν τότε ένα γραφείο στην Πατησίων, κοντά στο κτήριο της ΓΣΕΕ» μάς λέει άλλος συνομιλητής, παλαιός του σαμαρικού περιβάλλοντος. «Όλοι οι άλλοι φύγαμε. Ο μόνος που έμεινε ήταν ο Μουρούτης».

«Με ποιο σκοπό;» ρωτήσαμε. «Τι έκαναν;»...................


«Ξέρω γω;» μας απαντά. «Ψυχολογικό μασάζ ο ένας στον άλλο. Δεν υπήρχε πολιτική δραστηριότητα, δεν υπήρχε τίποτα. Έλεγαν ο ένας στον άλλον ότι θα ξανάρθουν στα πράγματα. Αυτό».

Mε όποιον κι αν μιλήσει κανείς που γνωρίζει το περιβάλλον Σαμαρά –δεν ήταν ποτέ και ιδιαίτερα μεγάλο–, έχει την ίδια ιστορία να αφηγηθεί: Όλοι έφυγαν και ο μόνος που έμεινε ήταν ο Γιώργος Μουρούτης. Όλο το διάστημα ανάμεσα στην αποτυχία της Πολιτικής Άνοιξης και στην επάνοδο του Αντώνη Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία, το 2004, ο Γ. Μουρούτης είναι στο πλευρό του, έστω και χωρίς αντικείμενο.

Κοντά στην ιδιότητα του «ψυχολογικού μασέρ», ο Γ. Μουρούτης αποκτά και άλλες μετά το 2004. Από τότε ως το 2007 είναι εκπρόσωπος Τύπου του ευρωβουλευτή Αντώνη Σαμαρά και στη συνέχεια εμφανίζεται να προσλαμβάνεται στο υπουργείο Πολιτισμού το 2009, όταν ο Σαμαράς είναι υπουργός. Άνθρωποι που τον έζησαν στο υπουργείο παίρνουν μια πρώτη γεύση του τρόπου με τον οποίον αντιλαμβάνεται τη θέση του: «Ήταν αδύνατον να φτάσει μια πληροφορία στον υπουργό, αν δεν ήθελε ο Μουρούτης» μας λένε.

Κατά το ίδιο διάστημα, ωστόσο, ο Γ. Μουρούτης εμφανίζεται και μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΠ, από τον Φεβρουάριο ως τον Νοέμβριο του 2009, και στη συνέχεια μέλος και άλλου ΔΣ εταιρείας του ΟΠΑΠ, της ΟΠΑΠ Υπηρεσιών, ως τον Δεκέμβριο του 2009. Τελικά, ο Αντώνης Σαμαράς, πρωθυπουργός πια, τον Ιούνιο του 2012 διορίζει τον Γιώργο Μουρούτη Προϊστάμενο του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού.

Ο Γ. Μουρούτης έχει πει πως στο παρελθόν εργάστηκε στον «ιδιωτικό τομέα». Γενικά είναι κρυπτικός με το επαγγελματικό ιστορικό του, όπως θα περίμενε κανείς άλλωστε από κάποιον που έχει σταδιοδρομήσει ως υπασπιστής, σε αυτό το συγκεκριμένο όμως φαίνεται πως είναι ακριβής: «Ναι, είχε μια εταιρεία επικοινωνίας» μας είπε παράγων της αγοράς. «Ήταν ο μόνος που εκείνη την εποχή έκλεισε εταιρία επικοινωνίας» συνεχίζει ο συνομιλητής μας. «Λόγω ανικανότητας. Να σας θυμίσω ότι πριν την κρίση, αν είχες εταιρεία επικοινωνίας, μάζευες λεφτά από τα παρτέρια».

Ήταν όμως φανερό ότι τον Γ. Μουρούτη δεν τον ενδιέφερε αυτού του είδους η επικοινωνία. Η έμπνευσή του ήταν απλή: Μία κλειστή ομάδα που θα αναλάμβανε να παρακολουθεί τους πολιτικούς αντιπάλους και να αντικρούει τον πολιτικό τους λόγο, καθώς και να διαδίδει τα μηνύματα του κόμματος. Απλούστερα, μια ομάδα προπαγάνδας.

Στελέχη ή «φίλοι του κόμματος»;

Η Ομάδα Αλήθειας έκανε την εμφάνισή της πριν από τις εκλογές του 2012. Είχε αναστείλει, ωστόσο, τη λειτουργία της μετά τη νίκη της ΝΔ, αλλά επανενεργοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο.

Η πρόθεσή της να εξαπατήσει είναι φανερή ακόμη και από την περιγραφή της αποστολής της: «Η «Ομάδα Αλήθειας»» γράφεται στην ιστοσελίδα της «είναι μια ομάδα πολιτικής ανάλυσης που πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, χωρίς να την εκφράζει επίσημα. Τα κείμενα που δημοσιεύονται στον ιστότοπό της αποτελούν θέσεις της «Ομάδας Αλήθειας» και όχι του πολιτικού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.»

«Πρόσκειται», λοιπόν, χωρίς να την «εκφράζει». Μόνο που με λίγη έρευνα, την οποία μπήκαν στον κόπο να κάνουν διάφοροι μπλόγκερς, ιδιαίτερα ο γνωστός με το ψευδώνυμο gerogriniaris (gerogriniaris.blogspot.gr) έγινε φανερό ότι η ιστοσελίδα της Ομάδας Αλήθειας μοιραζόταν τον ίδιο server με την προεκλογική ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας, στον οποίο μάλιστα η Ομάδα Αλήθειας είχε και καταχωρημένη ηλεκτρονική διεύθυνση της Γραμματείας Νέων Τεχνολογιών, Έρευνας και Καινοτομίας του κόμματος. To πόσο ενόχλησε τους ιθύνοντες της ομάδας η έρευνα αυτή –στην οποία παραπέμπουν ακόμη και έγκυροι ρεπόρτερ της Νέας Δημοκρατίας– φάνηκε όχι μόνο από τις επιθέσεις τους εναντίον του μπλόγκερ στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και από το γεγονός ότι έκτοτε σβήνουν μανιωδώς σελίδες της Νέας Δημοκρατίας και έχουν καταργήσει τον αρχικό server. Τα διαφημιστικά μπάνερ της Ομάδας Αλήθειας μάλιστα κατέβηκαν από την ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας μετά τις εκλογές με σύσταση του Τάκη Μπαλτάκου, πλέον Γενικού Γραμματέα της κυβέρνησης, για να μην «εμπλακεί το κόμμα σε δικαστικές διαμάχες». (Τουλάχιστον από την αρχική σελίδα, διότι αν πλοηγηθεί κανείς αρκετά, όλο και κάπου θα τα βρει.) Όσο πάντως γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν προλάβει να τα εξαφανίσουν όλα: αν κανείς πάει στο κάτω μέρος της ιστοσελίδας της Ομάδας Αλήθειας και αφήσει τον κέρσορά του πάνω από το σημείο όπου δηλώνεται το copyright, θα δει να του εμφανίζεται η σημείωση «ekloges.nd.gr/truthteam».

Αυτό που από την αρχή θέλησε να διαδώσει η Ομάδα Αλήθειας, ακόμη και σε κύκλους φιλικούς προς το κόμμα, ήταν πως αποτελείται από ΟΝΝΕΔίτες, νέους γνώστες υπολογιστών, οι οποίοι πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά. Μια τέτοια εθελοντική ομάδα, ωστόσο, δεν θα χρησιμοποιούσε ηλεκτρονική διεύθυνση του κόμματος, ούτε θα στεγαζόταν στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Λεωφόρο Συγγρού, όπως προκύπτει από την έρευνά μας. Και ούτε φυσικά θα είχε συγκροτηθεί από τους ανθρώπους που αποτελούν τον πιο στενό κομματικό κύκλο του Αντώνη Σαμαρά τα τελευταία χρόνια.

Ποιοι είναι η Ομάδα Αλήθειας

Της Ομάδας Αλήθειας προϊσταται πάντοτε ο Γ. Μουρούτης. Μολονότι πανίσχυρος, ο Προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού οφείλει την ισχύ του αποκλειστικά στην εύνοια του Α. Σαμαρά. Ο «κόσμος» αλλά και ο μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας δεν τον αποδέχονται, όχι μόνο διότι δεν προέρχεται από το κόμμα αλλά από την Πολιτική Άνοιξη, αλλά και διότι κατορθώνει να δημιουργεί διαρκώς συγκρούσεις ακόμη και με φίλους και οπαδούς της ΝΔ. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γ. Μουρούτης έχει αποκαλέσει ακόμη και δημοσιογράφους με πείρα ετών στο ρεπορτάζ Νέας Δημοκρατίας «όργανα του ΣΥΡΙΖΑ», ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν συγκρουστεί μαζί του για τις πρακτικές της Ομάδας Αλήθειας.

Σοβαρό εκνευρισμό προκαλεί και η εμμονή του Γ. Μουρούτη στο twitter, όπου υποτίθεται ότι «αντικρούει» πολιτικούς αντιπάλους της ΝΔ. Στην πραγματικότητα, απλώς κατηγορεί τους πάντες, ακόμη και ψηφοφόρους της ΝΔ ως «ΣΥΡΙΖΑ», ενίοτε εκτοξεύει ανυπόστατες κατηγορίες και απειλές, και γενικώς τσακώνεται με τον καθένα. Κύκλοι της ΝΔ παραπονιούνται ότι απλώς χασομεράει όλη μέρα στα κοινωνικά δίκτυα, χωρίς να κάνει τίποτε άλλο.

Τον Γ. Μουρούτη πλαισιώνουν στενοί συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά. Τη συγκρότηση και την τεχνική υποστήριξη της Ομάδας Αλήθειας ανέλαβε ο Δημήτρης Πτωχός, γόνος ισχυρής πολιτικά οικογένειας της Μεσσηνίας, ο οποίος συνδέεται με στενή προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό. Ο Α. Σαμαράς «επέβαλε» τον Δ. Πτωχό στο νεοδημοκρατικό «σύστημα» με θεσμική θέση, διορίζοντάς τον το 2011 επικεφαλής της Γραμματείας Νέων Τεχνολογιών, Έρευνας και Καινοτομίας του κόμματος – ναι, της ίδιας που η ηλεκτρονική της διεύθυνση φιγουράρει στην Ομάδα Αλήθειας, όπως λέγαμε πριν. Ο Δ. Πτωχός ανέλαβε τη μετακόμιση των γραφείων του κόμματος στη λεωφόρο Συγγρού, όπου εδρεύει και η Ομάδα Αλήθειας, την ανανέωση του σήματος της ΝΔ, και τη δημιουργία, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος, μιας «σύγχρονης, διαδραστικής , διαδικτυακής πύλης». Στη συνέχεια, μετά την ανάληψη της εξουσίας, το υπουργικό συμβούλιο τοποθέτησε τον Δ. Πτωχό στην Επιτροπή Συντονισμού της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.

Άλλο ένα στέλεχος που συνετέλεσε στην Ομάδα Αλήθειας είναι ο δημοσιογράφος Σπύρος Καπράλος, ο οποίος ανέλαβε το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, μετά την ανάληψη της εξουσίας και τη μετακόμιση του Γ. Μουρούτη στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Γ. Μουρούτης δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για τον στενό του συνεργάτη στο γνωστό, ακροδεξιό παραληρηματικό μπλογκ antinews.gr: «Θέλω να συγχαρώ τον κ. Σπύρο Καπράλο. Εξαίρετος δημοσιογράφος, με ήθος (σπάνιο για τις μέρες μας) που από την αρχή μέχρι και σήμερα ήταν συνεπής στις απόψεις του και που διαθέτει εξαιρετικό βιογραφικό».

Άποψη για το ήθος, όχι τόσο συγκεκριμένα του Σπ. Καπράλου, αλλά της Ομάδας Αλήθειας, καθώς και του κόμματος και της κυβέρνησης που την διατηρεί, μπορεί να σχηματίσει κανείς αν αναλογιστεί ότι με την προπαγανδιστική ομάδα συνδέεται κι ένας ακόμη στενός συνεργάτης του Πρωθυπουργού, ο Θοδωρής Δραβίλλας. Μόνο που ο Θ. Δραβίλλας έχει πλέον πάρει προαγωγή: είναι διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ).

Ο τεχνοκράτης κ. Δραβίλλας

Ο Θεόδωρος Δραβίλλας θεωρείται «τεχνοκράτης», καθότι έχει προϋπηρεσία στην αγορά πληροφορικής και ψηφιακών επικοινωνιών ως στέλεχος επιχειρήσεων. Το 2005 είχε διοριστεί αντιπρόεδρος στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων. Ακολούθως, διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού επί υπουργίας Μιχάλη Λιάπη, μετά την περίφημη «πτώση» του Χρήστου Ζαχόπουλου, και παρέμεινε επί υπουργίας Α. Σαμαρά. Στη συνέχεια διορίστηκε αναπληρωτής διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Ιούλιο του 2012, ο Θ. Δραβίλλας διορίστηκε διοικητής της ΕΥΠ. Πρέπει να σημειωθεί ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ είχαν εκφράσει τη δυσαρέσκειά τους που τοποθετήθηκε κάποιος σε τόσο σημαντική θέση, με μόνο ουσιαστικό σχετικό προσόν την κομματική του εγγύτητα με τον Πρωθυπουργό. Πέραν αυτού, ωστόσο, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι το να έχει συνδεθεί –σε οποιονδήποτε βαθμό- ο διοικητής της ΕΥΠ με την ομάδα που εκτελεί την προπαγάνδα της κυβέρνησης είναι πολύ επικίνδυνη υπόθεση.

Οι τακτικές της ομάδας αλήθειας

Παρά το προπέτασμα καπνού περί «εθελοντών», η Ομάδα Αλήθειας, υπό τη διεύθυνση του Γ. Μουρούτη και του Δ. Πτωχού, διαθέτει εικοσαμελές αμοιβόμενο προσωπικό, το οποίο παρακολουθεί τα πάντα – διαδίκτυο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, Τύπο.

Χαρακτηριστική για τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί η ομάδα είναι η περίπτωση με το βίντεο που αφορούσε υποτιθέμενες δηλώσεις του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλου για το εμπορικό σύμπλεγμα The Mall Athens. Ενώ το αρχικό βίντεο περιλάμβανε δηλώσεις του βουλευτή για τις παρανομίες που έχουν εντοπιστεί εδώ και χρόνια στην υπόθεση του Mall, η Ομάδα Αλήθειας έκανε μοντάζ, έτσι ώστε να εμφανίζεται ο βουλευτής να προτρέπει σε βία κατά του εμπορικού κέντρου. Διακίνησε μάλιστα το χαλκευμένο βίντεο στο διαδίκτυο αμέσως μετά τη βομβιστική επίθεση στο Mall, συκοφαντώντας έτσι τον βουλευτή ως ηθικό αυτουργό της τρομοκρατίας. Ούτε η Ομάδα Αλήθειας, ούτε ο Γ. Μουρούτης, ούτε άλλος από τη Νέα Δημοκρατία διέψευσε ποτέ ότι η χάλκευση του βίντεο έγινε στη Συγγρού.

Μετά τη διακίνηση του βίντεο από την Ομάδα Αλήθειας, τα ηνία πήρε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, ο οποίος δήλωσε: «Ο κατά δήλωσή του αναρχικός και φιλοτρομοκράτης Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, ο οποίος παραμένει ακόμη και τώρα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στοχοποιεί σε ομιλία του το Mall, τέσσερις ημέρες πριν από το τρομοκρατικό χτύπημα και καλεί απροκάλυπτα τους συντρόφους του να πάρουν τα όπλα.»

Ο Β. Διαμαντόπουλος, ο οποίος φυσικά δεν είχε δηλώσει τίποτε τέτοιο, βρίσκεται στη διαδικασία κατάθεσης μήνυσης κατά του Σ. Κεδίκογλου. Τα δημοσιεύματα, εν τω μεταξύ, ανέφεραν ότι ο Σ. Κεδίκογλου, μόλις συνειδητοποίησε ότι το βίντεο ήταν χαλκευμένο από την Ομάδα Αλήθειας, πήγε στον πρωθυπουργό με οργισμένα παράπονα για τον Γ. Μουρούτη. Ο πρωθυπουργός τα άκουσε ως έναν βαθμό, διότι έδωσε εντολή να αναλάβει το σχεδιασμό της επικοινωνιακής στρατηγικής στο εξής ο στενός του σύμβουλος Χρύσανθος Λαζαρίδης, παλαίμαχος του περίφημου ακροδεξιού «think tank» Δικτύου 21, μαζί με τον έτερο συνοδοιπόρο Φαήλο Κρανιδιώτη. Ο διαβόητος για τις ακροδεξιές του απόψεις Φ. Κρανιδιώτης, άλλωστε, δικηγόρος μεγαλοεπιχειρηματιών όπως ο εφοπλιστής και διεκδικητής του ΟΠΑΠ Δημήτρης Μελισσανίδης, ήταν η πρώτη συνάντηση του Χ. Λαζαρίδη στο Μέγαρο Μαξίμου, μόλις ανέλαβε την επικοινωνία.

Η ανάληψη της επικοινωνίας από τον Χ. Λαζαρίδη, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι ο Α. Σαμαράς παρόπλισε την Ομάδα Αλήθειας, κάθε άλλο. Απλώς, τώρα πλέον φτάνουν δύο ενημερώσεις καθημερινά στο Μαξίμου: η θεσμική και αυτή της Ομάδας Αλήθειας.

«Σε γνώση και υπό την απόλυτη έγκριση του αρχηγού»

Η στρατηγική της Ομάδας Αλήθειας είναι απλή και τρομαχτική: Πρόκειται για τη συστηματική καλλιέργεια ενός εμφυλιοπολεμικού σκηνικού, το οποίο στόχο έχει να παρουσιάσει κάθε διαφωνούντα με τις πολιτικές της ΝΔ ως «ΣΥΡΙΖΑ», ξυπνώντας τις «αντικομμουνιστικές μνήμες» του κοινού. Η στρατηγική αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία όσο η κυβέρνηση εκχωρεί ολοένα περισσότερα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στην τρόικα. Κι αυτό επειδή, όσο και αν φοβούνται μήπως χάσουν τις επόμενες εκλογές από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο μεγαλύτερός τους φόβος είναι ότι κάποια στιγμή θα τους πει «προδότες» η ίδια τους η παράταξη. Έτσι, διεκδικούν τον ρόλο του θεματοφύλακα του έθνους εξ αντανακλάσεως, κατασκευάζοντας απέναντι τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».

Ας μην κάνει πάντως κάποιος το λάθος να θεωρήσει πως «στρατηγική» σημαίνει ότι δεν πιστεύουν αυτά που λένε. Βέβαια, οποιοσδήποτε στοιχειωδώς λογικός άνθρωπος ακούει σήμερα κάποιον να του λέει για «κομμουνιστικό κίνδυνο» τον θεωρεί μάλλον παράφρονα. Γι’ αυτό και ρωτήσαμε έναν παλιό συνοδοιπόρο της ΝΔ με ειλικρινή απορία: Καλά ο Γ. Μουρούτης και η Ομάδα Αλήθειας, ο Α. Σαμαράς τα πιστεύει αυτά;

«Απολύτως» μας απάντησε. «Όλα βρίσκονται σε γνώση και υπό την απόλυτη έγκριση του αρχηγού. Όλη η κουβέντα περί κεντροδεξιάς δεν πρέπει να σας μπερδεύει. Ο Σαμαράς δεν αισθάνεται καθόλου άνετα με την κεντροδεξιά ή τους φιλελεύθερους. Αντιθέτως, με όλους αυτούς (σ.σ.: τον Γ. Μουρούτη και τους συν αυτώ) αισθάνεται απολύτως άνετα. Ο Σαμαράς έχει σκληρή δεξιά ιδεολογία, όπως και τα στελέχη της Πολιτικής Άνοιξης.»

Θα μπορούσε, ωστόσο, κανείς να ρωτήσει, αφού τόσος κόσμος της Νέας Δημοκρατίας διαφωνεί με τις πρακτικές τόσο της Ομάδας Αλήθειας όσο και του ίδιου του Γ. Μουρούτη, γιατί δεν αντιδρά; Οι απαντήσεις που δίνουν γνώστες του νεοδημοκρατικού περιβάλλοντος είναι δύο: Πρώτον, ότι δεν είναι στη «νεοδημοκρατική κουλτούρα» η αμφισβήτηση του «αρχηγού», όσο και αν ενοχλείται κανείς από τις επιλογές του, και ότι το γεγονός πως ο ίδιος ο Α. Σαμαράς έχει στο παρελθόν ρίξει την κυβέρνηση Μητσοτάκη μάλλον αποδεικνύει κάτι τέτοιο παρά το αμφισβητεί. Δεύτερον, ότι οι «σαμαρικοί» είναι γνωστοί για την «εκδικητικότητά» τους και τους φοβούνται.

Αυτό που επισημαίνουν, ωστόσο, είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς είναι ένας πολιτικός που ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του επιβίωση. Γεγονός που σημαίνει πως όσο και αν ο συναισθηματισμός του για όσους του στάθηκαν στα «πέτρινά του χρόνια» είναι μια πραγματικότητα, δεν αποκλείεται καθόλου κάποια στιγμή ο σημερινός ισχυρός περίγυρός του να εξαφανιστεί εν μια νυκτί.

(Αγαπητέ αναγνώστη, αυτό είναι το κείμενο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου και του Αυγουστίνου Ζενάκου που δημοσιεύεται στο Unfollow που κυκλοφορεί και «εκνεύρισε» τον Αντώνη Σαμαρά και το υπηρετικό προσωπικό του. Σε παρακαλώ να το διαδώσεις. Ευχαριστώ.)

http://pitsirikos.net