Οχετός λάσπης ο Ν. Χατζηνικολάου σήμερα απέναντι στους συνδικαλιστές των ΜΜΕ, δείχνοντας «ιδιαίτερη αδυναμία» στο πρόσωπο του Α. Σαματόπουλου «που ήταν υποψήφιος βουλευτής με την Ανταρσύα» και ενώ δεν ξέρει λέει «ποια είναι η πολιτική του Ανταρσύα γ’ αυτό το θέμα και πόσο επηρεάζετε από την πολιτική του ένταξη ο πρόεδρος των εργαζομένων στο Μετρό», εν τούτοις σύμφωνα με τον ίδιο «επειδή η εποχή είναι περίεργη και δύσκολη κάθε σπίθα δημιουργεί τον φόβο της κοινωνικής ανάφλεξης».(Αμήν και πότε θα λέγαμε εμείς).
Από κει και πέρα, ο Χατζηνικολάου, προσπαθώντας να κρατήσει κάποια προσχήματα μας είπε ότι δεν συμφωνεί με το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης, άφησε αιχμές για τον Χατζηδάκη ότι «δεν χειρίστηκε το θέμα με τον καλύτερο τρόπο» και συνέχισε εξαπολύοντας την λάσπη του στους συνδικαλιστές των ΜΜΜ που «γράφουν τις δικαστικές αποφάσεις στα παλαιότερα των υποδημάτων τους», και αδιαφορούν για «τα εκατομμύρια των επιβατών που ταλαιπωρούνται».
Παράλληλα τον έπιασε ο πόνος για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους γιατί «είναι πιο σκληρό να απολύεσαι παρά να μειώνονται οι απολαβές σου» θεωρώντας «σχεδόν αυτονόητο ότι και ο δημόσιος τομέας πρέπει να συμβάλει ώστε βγούμε απ’ την κρίση», λες και δεν γνωρίζει το τσεκούρωμα που έχει πέσει μέχρι τώρα στους μισθούς όσων εργάζονται εκεί.
Παράλληλα τον έπιασε ο πόνος για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους γιατί «είναι πιο σκληρό να απολύεσαι παρά να μειώνονται οι απολαβές σου» θεωρώντας «σχεδόν αυτονόητο ότι και ο δημόσιος τομέας πρέπει να συμβάλει ώστε βγούμε απ’ την κρίση», λες και δεν γνωρίζει το τσεκούρωμα που έχει πέσει μέχρι τώρα στους μισθούς όσων εργάζονται εκεί.
Συνέχισε τον μονόλογο του με βασικό μοτίβο ότι κάποιοι συνδικαλιστές «επιδιώκουν την σύγκρουση, επιδιώκουν να φέρουν τα πράγματα στα άκρα», παπαγαλίζοντας την παγίδα του κοινωνικού αυτοματισμού που τόσο ξεδιάντροπα χρησιμοποιεί διαχρονικά η εξουσία με στόχο να στρέψει τη μια ομάδα εργαζομένων εναντίον της άλλης.
Τι να σχολιάσεις τώρα από την τοποθέτηση του Χατζηνικολάου; Ότι ένας χορτάτος μιλάει στους πεινασμένους για τις καλύτερες μέρες που θα ρθουν; που θα ‘λεγε κι ο Μπρεχτ;
Καλύτερα όμως να παραθέσουμε μια περασμένη ανάρτησή μας:
Τα «Θαύματα» του Χατζηνικολάου
«Τη μεταβίβαση του.......................
ραδιοφωνικού σταθμού «Ράδιο Βερόνικα» από τον οποίο εκπέμπει ο «Real FM», στην «Real Group Ελλάς», ιδιοκτησίας Νίκου Χατζηνικολάου και Ανδρέα Κουρή, ενέκρινε χτες η Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Η μεταβίβαση του ραδιοσταθμού έγινε έναντι 2.678.000 ευρώ», διαβάζουμε σε καθημερινή εφημερίδα.
Για στάκα ρε παιδιά, γιατί εδώ τα εκατομμύρια ευρώ ο Χατζηνικολάου τα έχει σαν στραγάλια.
Κατέχει πολυτελέστατη βίλα που έχει φτιάξει στην περιοχή της Πολιτείας, το κόστος της οποίας εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ που μάλιστα διαθέτει και ασανσέρ για να μπορεί να ανεβάζει την πολυτελή Porsche του στον… όροφο του σπιτιού του για να μην την κλέψουν, όπως λέει.
Επίσης στην ιδιοκτησία του φέρονται βδομαδιάτικη εφημερίδα, όπως και ραδιοφωνικός σταθμός ενώ τώρα μαθαίνουμε ότι έδωσε πακτωλό χρημάτων για να μεταβιβαστεί και στο όνομα του άλλος ρ/σ.
Πώς στο διάολο έχει βρεθεί με τόσο τεράστια περιουσία και οικονομική ρευστότητα;
Εντάξει, έχει πει στην ραδιοφωνική του εκπομπή ότι είναι ένας πολύ θρησκευόμενος άνθρωπος, κάνει την προσευχή του τουλάχιστον μια φορά την μέρα και έχει βιώσει πολλά «μικρά θαύματα».
Αλλά επειδή και τα «θαύματα» έχουν ένα όριο –δεν μπορεί παράδειγμα κάποιος να χάσει σε ατύχημα εντελώς το ένα του χέρι και να γίνει «θαύμα» να φυτρώσει άλλο- μήπως θα ‘πρεπε να μας πει ο Ν. Χατζηνικολάου ποια είναι η «δύναμη» που του κάνει τέτοια «θαύματα που για μας είναι ανεξήγητα;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου