Η συνέχεια είναι κάτι που δεν θα έχει λόγια.

Όλοι μας έχουμε μια πίκρα μέσα μας. Τι στο διάολο γίνεται κι είμαστε τόσο σιωπηλοί. Τι συμβαίνει κι είμαστε τόσο υποταγμένοι. Κι εγώ το φωνάζω εδώ μέσα και χιλιάδες άλλοι γύρω μου.
Κοιτάμε ο ένας τον άλλον πλέον και τον μετράμε με το μάτι να δούμε τι σκέφτεται, πως είναι το βλέμμα του, τι λέει. Με μια λαχτάρα. Να είναι τόσο οργισμένος, οσο είμαστε κι εμείς. Μετράμε την οργή μας με τον διπλανό μας. Προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε τα σημάδια.

Κι εγώ αυτές τις μέρες συνειδητοποιώ κάτι πολύ σοβαρό. Οι Έλληνες δεν ετοιμάζονται για επανάσταση. Ετοιμάζονται για επιβίωση σε μετα – αποκαλυπτικό τοπίο. 
Δεν υπάρχουν πλέον ψέματα που να τους πείθουν. Δεν υπάρχουν ελπίδες που να τους αποκοιμίζουν. Κανένα παραμυθάκι. 
Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, βλέπει ΧΑΟΣ. Όλοι διαισθάνονται πως αυτό που θα έρθει στο άμεσο μέλλον δεν θα είναι μια πτώχευση αλλά το χάος.

Συνέχεια γύρω μου πληθαίνουν οι περιπτώσεις ανθρώπων που αποθηκεύουν τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης. 
Οργανώνονται για να έχουν νερό, τρόφιμα, φάρμακα. 
Πηγαίνουν στα χωριά και κόβουν κίνηση, τι θα κάνουν σε περίπτωση που επιστρέψουν εκεί. Πάρα πολλοί έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν τις δικές τους μικρές καλλιέργειες.
 Άλλοι, όσοι κρατιούνται ακόμα σχεδιάζουν έξοδο προς το εξωτερικό.

Δεν υπάρχει καμιά υπερβολή σ΄αυτό που γράφω και πολλοί από εσάς το ξέρουν. Το βλέπουν. Ο ελληνικός λαός, ένας λαός που έχει περάσει μεγάλες αναμπουμπούλες στα χιλιάδες χρόνια ιστορίας του, ένας λαός που πρόσφατα οι παππούδες και οι πατεράδες δοκίμασαν τον όλεθρο του πολέμου, βρίσκεται στη σκέψη ένα βήμα παρακάτω από την ελπίδα ενός ξεσηκωμού. 

Βρίσκεται στο στάδιο που οργανώνεται για να επιβιώσει από μια καταστροφή που είναι ΗΔΗ ΕΔΩ. Η πτώχευση έχει μπει ήδη στο σπίτι του. 
Οι λύσεις που πρέπει να βρει για να ζήσει τα παιδιά του είναι απαραίτητες τώρα και δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για το τι θα του καπνίσει του κάθε Τόμσεν ή της κάθε κυβέρνηση.

Μια χύτρα ταχύτητας είναι η ελληνική κοινωνία που βράζει τρελά. Κι η βαλβίδα έχει ξεκινήσει να σπάει. Μοιάζουν όλα υπό έλεγχο αλλά ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ. 
Κι ο έμπειρος πρωταγωνιστής της ελληνικής τραγωδίας ο λαός, αυτή τη στιγμή μόλις ξυπνάει από το σοκ και προσπαθεί να ανακαλύψει τις δυνάμεις του. Κανείς δεν είναι ήσυχος. Ακόμα κι αυτά τα ούφο που βλέπετε να τριγυρνάνε αδιάφορα, έχουν αρχίσει κι ανησυχούν. Κι ένα τεράστιο κομμάτι βρίσκεται ήδη στη κόλαση.

Οι ξένοι το γνωρίζουν. Οι δικοί μας.......
φαντασιώνονται ανύπαρκτες εξελίξεις. Νομίζουν πως όλα θα πάνε όπως φαίνονται. Κανένα από τα σχέδια δεν θα εφαρμοστεί, δεν θα έχει επιτυχία. Πλέον είναι ξεκάθαρο.

Γιατί δεν ξεσηκώνονται οι Έλληνες αντί να συμβούν όλα αυτά? Γιατί νοιώθουν πως βρίσκονται μέσα σ΄ενα πεδίο μάχης που οι στρατηγοί τους έχουν σκοτωθεί ή τους έχουν εγκαταλείψει. 

Βρίσκονται μέσα στη φωτιά σε άτακτους σχηματισμούς και εγκαταλειμμένοι.
 Κι ισχύει το “πυρ κατά βούληση” Οι άλλοι λαοί ίσως έχουν περιθώρια να οργανωθούν, ίσως έχουν σχέδια τακτικής αντιμετώπισης. Αλλά εδώ είναι τόπος ήδη καμένος. 
Κι όλα θα γίνουν σε πλήρη αταξία.
 Κι οι Έλληνες ετοιμάζουν το σάκο επιβίωσης. Και μέσα σ΄αυτόν φυλάνε και την οργή τους για τη κατάλληλη στιγμή.

Δεν φοβόμαστε για μια κατοχή που θα έρθει. Είναι ήδη εδώ. Κι όπως τα γερμανικά στρατεύματα παρέλαυναν και τα παράθυρα ήταν κλειστά μέσα σε μια σιωπηλή και τρομοκρατημένη Αθήνα, έτσι είναι και τώρα. 
Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κλείσει τα παραθυρά μας. 
Κι είμαστε μέσα τρομοκρατημένοι κι αηδιασμένοι από το πρώτο σοκ. 
Μένει να δούμε αν θα κατορθώσουμε να αντισταθούμε ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΑΤΟΧΗ. Και πως. Είναι αγεφύρωτο το χάσμα μεταξύ αυτών που λένε συνέχεια κι αυτού που βλέπουμε και ζούμε. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μένουν πλέον έξω από τα σπίτια μας. Η συνέχεια είναι κάτι που δεν θα έχει λόγια.
Ιωάννης Αυγουστάτος, ψυχιάτρος
πηγη