Ταγματασφαλίτες: Έργα και (άθλιες) ημέρες των «πατριωτών» ΜΕΡΟΣ 1ον

η Ελλάδα, η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα όπου, στο αποκορύφωμα της γερμανικής κατοχής, το 1943, επιχειρήθηκε μια από κοινού γερμανοβρετανική συμμαχία για την "αντιμετώπιση του άμεσου κομμουνιστικού κινδύνου".

 Όσο μεγαλώνει η απόσταση στην Ιστορία, τόσο πιο κοντά φέρνει τα γεγονότα. Η αλήθεια και η αντικειμενικότητα θέλουν χρόνο προκειμένου να... λάμψουν. 

Παρά το γεγονός ότι πέρασαν περίπου εφτά δεκαετίες από τις λαμπρές αλλά και ερεβώδεις μέρες της Κατοχής στη χώρα μας και, για το χυμένο αίμα που κατεβλήθη ως βαρύτατο αντίτιμο στην περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, έχει χυθεί επίσης αμέτρητο μελάνι, υπάρχουν ιστορικά γεγονότα τα οποία δεν έχουν διερευνηθεί επαρκώς από τη φιλέρευνη ιστορική επιστήμη.

Γεγονότα σκοτεινά, τα οποία εξακολουθούν πεισματικά να κινούνται στις απεχθέστερες ατραπούς της Ιστορίας μας. 

Γεγονότα και πράξεις που ατίμασαν την περηφάνια του λαού μας, αλλά και έβαλαν βαριά υποθήκη στο μέλλον της χώρας κρατώντας τη δέσμια εφιαλτικών προθέσεων και εγκλημάτων.
Το φαινόμενο του δωσιλογιομού στην Ελλάδα έμεινε στο σκοτάδι. Δεν έχει διερευνηθεί αναλόγως του κακού που προκάλεσε στη χώρα, όπως επιβαλλόταν, όχι μόνο για λόγους δικαιοσύνης και σεβασμού αηέναντι στα θύματα του, αλλά και για λόγους μαθητείας.

Αυτή η χώρα έχει πληρώσει, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, τη «φιλοπατρία», όπως παραδοσιακά την έχουμε εμπε¬δώσει στον τόπο μας.
 Όλοι αυτοί οι περήφανοι εθνοσωτήρες, οι πατέρες του έθνους, οι υπερπατριώτες, είναι αυτοί ακριβώς που σοδόμισαν πάνω στα ιερά και όσια αυτής της πατρίδας, είναι αυτοί που θεώρησαν την ωραία δική μας πατρίδα τσιφλίκι τους.

Είναι όλοι αυτοί που ψωμίζονται στο όνομα της δικής μας αρχαίας πατρίδας. 
Μια δράκα καθαρμάτων, απόγονοι εγκληματιών που λυμαίνονται την ιδέα, την εξουσία αλλά και τον υλικό πλούτο της ανεκτίμητης πατρίδας μας. ακόμα και στις μέρες μας.

Κυρίες και κύριοι, αντί μνημόσυνου, σας παρουσιάζουμε ελάχιστο δείγμα όλων εκείνων των απερίγραπτων εγκλημάτων που αμαύρωσαν τη λαμπρότερη εποποιία του λαού μας, την περιφανή ηρωική και παλλαϊκή Εθνική του Αντίσταση.

Τη στιγμή που σύσσωμος ο λαός μας υπερασπιζόταν την πατρίδα και την αξιοπρέπεια του, κάποιοι άλλοι (αυτοί που ορκίζονταν στο όνομα της πατρίδας φωναχτά) έτρεχαν πρόθυμα και αυτοβούλως να προσφέρουν τις θλιβερές τους υπηρεσίες σε βάρος της πατρίδας τους, των συνανθρώπων τους και της ελαχίστης αξιοπρέπειας τους που μόλις τους διαφοροποιούσε από τα ζώα.