Πως ο άνθρωπος που οδήγησε την Ελλάδα όχι στο χείλος του γκρεμού αλλά στον γκρεμό απευθείας έγλυφε τους νταβατζήδες των ΜΜ"Ε" να τον στηρίξουν με τα γνωστά ανταλλάγματα φυσικά...απολαύστε πως ο ένας άρχισε να δίνει τον άλλο...
"Για όλα φταίει το Μέγα Τσάνελ! Ο μεγαλύτερος τηλεοπτικός σταθμός της χώρας αντί να εξυμνεί τον Μεγάλο Ηγέτη, ασκεί αντιπολίτευση και τον ενοχλεί αφόρητα. Οι εφημερίδες δεν τον απασχολούν, πιστεύει ότι η πολιτική μάχη γίνεται στις μικρές οθόνες. Και εδώ αρχίζει η ιστορία μας...
Η γραμματεύς του κ. τότε πρωθυπουργού μάς πληροφορούσε ότι ο κ. τότε πρωθυπουργός ήθελε να μας συναντήσει το βράδυ της ίδιας ημέρας στο ερώτημα ποιοι προσκαλούνται η απάντηση ήταν:
"Ο κ. Γιώργος Μπόμπολας, ο κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης και εσείς".
"Τι ώρα και πού;"
"Στις 8 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή".
"Εντάξει, θα έλθω εκεί".
Λίγες ώρες αργότερα ένα νεότερο τηλεφώνημα άλλαζε το πρόγραμμα. Ήταν η ημέρα που οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τη Βουλή. Συνεπώς για να μη μας δουν (οι δικοί μας συνεργάτες με τις κάμερες) έπρεπε να πάμε στου Μαξίμου, αλλά μισή ώρα αργότερα και από την πίσω πόρτα, πάλι για να μη μας δουν τα εκεί τηλεοπτικά συνεργεία.
Από τους τρεις προσκεκλημένους ο ένας αρνήθηκε (δικαίως ως απεδείχθη) να έλθει. Και έτσι βρεθήκαμε, αφήνοντας τα αυτοκίνητά μας σε απόσταση, στην πίσω πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου (Γ. Μπόμπολας και Στ. Ψυχάρης). Εκεί ένας κλητήρας μας οδήγησε από το υπόγειο, στο ισόγειο του Μεγάρου, όπου το πρωθυπουργικό γραφείο.
Φυσικά κάναμε τη θητεία μας στην αίθουσα αναμονής. Μισή ώρα αργότερα μας πέρασαν στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού, ενώ σκόνταψε και παραπάτησε διερχόμενος πλησίον μας ο τότε υπουργός Χάρης Καστανίδης, που έδειχνε έκπληκτος από την παρουσία μας στο συγκεκριμένο χώρο!
Σχεδόν μισή ώρα κράτησε η συζήτηση με τον κ. Παπανδρέου να ομιλεί διαρκώς για το Μέγα Τσάνελ. Τι έλεγε, ας το αποκαλύψει ο ίδιος αν θέλει. Ο κ. Γ. Μπόμπολας του απαντούσε με λογικά επιχειρήματα, Εκτιμώντας το άσκοπον του διαλόγου, απέφυγα το ομιλείν, αρκούμενος εις το ακούειν.
Αιφνιδίως ενεφανίσθη, ο...... κ. Μόσιαλος, τότε υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τα Μέσα Ενημερώσεως, με ένα μεγάλο σημειωματάριο στο χέρι.
Ο κ. Παπανδρέου μάς ρώτησε αν υπάρχουν συγκεκριμένα αιτήματα ημών των εκδοτών (και καναλαρχών, κατά τη συνήθη υποτιμητική έκφραση των κυβερνώντων). Εκεί έγινε η έκρηξη:
"Κύριε Πρόεδρε, πάλι τα ίδια; Έχομε ενημερώσει στην Ένωση Ιδιοκτητών όλους τους ως τώρα αρμόδιους υπουργούς σας, συμπεριλαμβανομένου και του παρόντος. Έτσι δεν είναι, κύριε Μόσιαλε; Κύριε Πρόεδρε, δεν έχομε αιτήματα παρά ορισμένες γραφειοκρατικές εκκρεμότητες για να εισπράξουν μερικές μικρές εφημερίδες τα χρήματα που τους οφείλουν διάφοροι οργανισμοί.
Ακολούθησαν τα συνήθη αποχαιρετιστήρια μειδιάματα και φύγαμε χωρίς να υποσχεθούμε τίποτα. Το Μέγα Τσάνελ δεν άλλαξε".
Η γραμματεύς του κ. τότε πρωθυπουργού μάς πληροφορούσε ότι ο κ. τότε πρωθυπουργός ήθελε να μας συναντήσει το βράδυ της ίδιας ημέρας στο ερώτημα ποιοι προσκαλούνται η απάντηση ήταν:
"Ο κ. Γιώργος Μπόμπολας, ο κ. Βαρδής Βαρδινογιάννης και εσείς".
"Τι ώρα και πού;"
"Στις 8 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή".
"Εντάξει, θα έλθω εκεί".
Λίγες ώρες αργότερα ένα νεότερο τηλεφώνημα άλλαζε το πρόγραμμα. Ήταν η ημέρα που οι διαμαρτυρόμενοι πολίτες είχαν συγκεντρωθεί γύρω από τη Βουλή. Συνεπώς για να μη μας δουν (οι δικοί μας συνεργάτες με τις κάμερες) έπρεπε να πάμε στου Μαξίμου, αλλά μισή ώρα αργότερα και από την πίσω πόρτα, πάλι για να μη μας δουν τα εκεί τηλεοπτικά συνεργεία.
Από τους τρεις προσκεκλημένους ο ένας αρνήθηκε (δικαίως ως απεδείχθη) να έλθει. Και έτσι βρεθήκαμε, αφήνοντας τα αυτοκίνητά μας σε απόσταση, στην πίσω πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου (Γ. Μπόμπολας και Στ. Ψυχάρης). Εκεί ένας κλητήρας μας οδήγησε από το υπόγειο, στο ισόγειο του Μεγάρου, όπου το πρωθυπουργικό γραφείο.
Φυσικά κάναμε τη θητεία μας στην αίθουσα αναμονής. Μισή ώρα αργότερα μας πέρασαν στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού, ενώ σκόνταψε και παραπάτησε διερχόμενος πλησίον μας ο τότε υπουργός Χάρης Καστανίδης, που έδειχνε έκπληκτος από την παρουσία μας στο συγκεκριμένο χώρο!
Σχεδόν μισή ώρα κράτησε η συζήτηση με τον κ. Παπανδρέου να ομιλεί διαρκώς για το Μέγα Τσάνελ. Τι έλεγε, ας το αποκαλύψει ο ίδιος αν θέλει. Ο κ. Γ. Μπόμπολας του απαντούσε με λογικά επιχειρήματα, Εκτιμώντας το άσκοπον του διαλόγου, απέφυγα το ομιλείν, αρκούμενος εις το ακούειν.
Αιφνιδίως ενεφανίσθη, ο...... κ. Μόσιαλος, τότε υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για τα Μέσα Ενημερώσεως, με ένα μεγάλο σημειωματάριο στο χέρι.
Ο κ. Παπανδρέου μάς ρώτησε αν υπάρχουν συγκεκριμένα αιτήματα ημών των εκδοτών (και καναλαρχών, κατά τη συνήθη υποτιμητική έκφραση των κυβερνώντων). Εκεί έγινε η έκρηξη:
"Κύριε Πρόεδρε, πάλι τα ίδια; Έχομε ενημερώσει στην Ένωση Ιδιοκτητών όλους τους ως τώρα αρμόδιους υπουργούς σας, συμπεριλαμβανομένου και του παρόντος. Έτσι δεν είναι, κύριε Μόσιαλε; Κύριε Πρόεδρε, δεν έχομε αιτήματα παρά ορισμένες γραφειοκρατικές εκκρεμότητες για να εισπράξουν μερικές μικρές εφημερίδες τα χρήματα που τους οφείλουν διάφοροι οργανισμοί.
Ακολούθησαν τα συνήθη αποχαιρετιστήρια μειδιάματα και φύγαμε χωρίς να υποσχεθούμε τίποτα. Το Μέγα Τσάνελ δεν άλλαξε".
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου