Γράφει ο Δρ. Κυριάκος Τόμπρας
Έστω ότι η Τράπεζα Α έχει το 2009 μια μαύρη τρύπα 1 ΔΙΣ από επισφάλειες δανείων, αλόγιστη πολιτική μερισμάτων στους μετόχους, εξωπραγματικά μπόνους στα στελέχη της και από την υπεξαίρεση καταθέσεων από τους μεγαλομετόχους της.
Και έστω ότι η Τράπεζα Β έχει και αυτή μια μαύρη τρύπα παρόμοιου μεγέθους το 2009 και για τους ίδιους ανωτέρω λόγους.
Αυτή είναι σήμερα η καθημερινότητα του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος και η πραγματική αιτία της κρίσης.
Λεφτά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ αφού η ΕΚΤ δεν τυπώνει χρήμα όπως η FED και το όριο των εγγυήσεων, των τιτλοποιήσεων και του περαιτέρω δανεισμού έχουν εξαντληθεί.
Κινδυνεύει ακόμη και η ίδια η κάλυψη του κλασματικού αποθέματος.
Η βιομηχανία της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής απάτης ανακάλυψε τη λύση στο πρόβλημα.
Επιστρατεύτηκαν τα παράγωγα και, στην προκειμένη περίπτωση, τα CDS.
Η Τράπεζα Α, μέσω μιας θυγατρικής της off shore στο Jersey, η οποία έχει μετοχικό κεφάλαιο π.χ. 1.000 ευρώ, εκδίδει ένα στοιχηματικό ασφαλιστήριο CDS στο Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος, με τιμή έκδοσης 150 μ.β., δηλαδή 1,50%.
Η Τράπεζα Β, μέσω μιας θυγατρικής της off shore στα Cheyman, η οποία και αυτή έχει μετοχικό κεφάλαιο επίσης γύρω στα 1.000 ευρώ, εκδίδει παρομοίως ένα στοιχηματικό ασφαλιστήριο CDS στο Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος, με τιμή έκδοσης πάλι κοντά στο 1,50%, αφού οι κινήσεις είναι παράλληλες και γίνονται κατά το ίδιο επίμαχο χρονικό διάστημα, περί τα τέλη του 2009.
Δηλαδή, με 1.000 ευρώ κεφάλαιο ο καθένας εγγυώνται την ασφάλιση όλου του Δημοσίου Χρέους.
Κάτι σαν να υπογράφει εγγυητής στα δάνεια του Βαρδινογιάννη, ο Πακιστανός που καθαρίζει παρ μπριζ στο φανάρι απέναντι από το γραφείο μου.
Στη συνέχεια, η θυγατρική μαϊμού της Τράπεζας Α, πουλάει το CDS της στην Τράπεζα Β, η οποία το αγοράζει και το εγγράφει στον ισολογισμό της χρήσης 2009, στο ενεργητικό, στούς λογαριασμούς των λοιπών χρηματοοικονομικών επενδύσεων.
Η θυγατρική μαϊμού της Τράπεζας Β, πουλάει το CDS της στην Τράπεζα Α, η οποία ομοίως το αγοράζει και το εγγράφει και αυτή στον ισολογισμό της χρήσης 2009, στο ενεργητικό, στους λογαριασμούς των λοιπών χρηματοοικονομικών επενδύσεων.
Μόλις ολοκληρώνονται οι ανωτέρω συναλλαγές και οι αντίστοιχες λογιστικές εγγραφές, τα τμήματα μελετών και επενδύσεων των τραπεζών Α & Β πιάνουν δουλειά.
Συνεπικουρούμενα από τις εργολαβικές εκθέσεις των Οίκων Αξιολόγησης, τις συνεντεύξεις των γνωστών παπαγάλων, δημοσιογράφων, καθηγητών, γκουρού, αναλυτών, κλπ, κατασκευάζουν και διαδίδουν στην παγκόσμια κοινή γνώμη το μύθο της Δημιουργικής Χρεοκοπίας του Ελληνικού Δημοσίου.
Το reality show που ακολουθεί και παίζεται κάθε μέρα, ανελλειπώς μέχρι και σήμερα, λανσάρει διάφορες βερσιόν δημιουργικής χρεοκοπίας, για όλα τα γούστα και τα βίτσια.
Ελεγχόμενη, επιλεκτική, ανεξέλεκτη, με δραχμή, ευρώ, δολλάριο, ευρωδραχμή, με τη Γερμανία μέσα, έξω, μέσα και έξω, με Τούρκους, Φυρομίτες, Μέρκελ, Σαρκοζί, Τρισέ, Ολι Ρεν, με το Στρως Καν βιαστή, παιδεραστή, κτηνοβάτη κλπ. κλπ.
Μέσα σε αυτόν τον κατασκευασμένο πανικό, οι Τράπεζες Α & Β αρχίζουν τις μεταξύ τους προσυννενοημένες συναλλαγές και αγοραπωλησίες CDS, μεταβιβάζοντας συνεχώς και αμοιβαία, η μια στην άλλη, τους αντίστοιχους τίτλους των χαρτοφυλακίων τους, άσχετα με το αν κατέχουν ή όχι Ελληνικά ομόλογα.
Δημιουργείται μια πλασματική αγορά με εικονική ζήτηση τίτλων, ανεβαίνουν σταδιακά και προσυμφωνημένα οι τιμές των CDS και φτάνουν ας πούμε σήμερα τις 2.500 μ.β., δηλαδή το 25%.
Απόδοση χαρτοφυλακίου Τράπεζας Α, από 1,50% σε 25% = 1.666%,
ήτοι το 1 ΔΙΣ χαρτοφυλακίου CDS στο λογαριασμό των λοιπών χρηματοοικονομικών επενδυσεων,
γίνονται 1.666.666.666.666,66 (1 ΤΡΙΣ ΕΞΑΚΟΣΙΑ ΕΞΗΝΤΑ ΕΞΙ ΔΙΣ).
Απόδοση χαρτοφυλακίου Τράπεζας Β ομοίως.
Αποτέλεσμα.
Πριν αρχίσει το πανυγήρι με τα CDS, οι Τράπεζες Α & Β ήταν στην ουσία πτωχευμένες, αφού δεν μπορούσαν να αντλήσουν ρευστότητα από πουθενά και οι όποιες υγειείς τράπεζες είχαν απομείνει στον πλανήτη, αρνούνταν πεισματικά να τις δανείσουν.
Σήμερα οι Τράπεζες Α & Β βρίσκονται με ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΑ 1.665.666.666.666,66 η κάθε μία (1.666.666.666.666,66 – 1.000.000.000 αρχικό έλλειμα = 1.665.666.666.666,66) και, παρότι στην πραγματικότητα είναι ακόμη πτωχευμένες, αφού δεν έχουν την απαιτούμενη ρευστότητα και φερεγγυότητα έναντι των καταθέσεων και των λοιπών υποχρεώσεών τους, γλύτωσαν το λουκέτο και την παραπομπή των διοικήσεών τους στα ποινικά δικαστήρια για τα αδικήματα της κακουργηματικής απιστίας, υπεξαίρεσης, απάτης κλπ.
Δεν έχουν δεκάρα τσακιστή στα ταμεία τους, αλλά έχουν δημιουργήσει εικονικές λογιστικές αξίες, που με την ανοχή της ΕΚΤ και των κεντρικών τραπεζών που τις εποπτεύουν, τους επιτρέπουν να παραμένουν ακόμη σε λειτουργία και να μαζεύουν τις καταθέσεις των αφελών πελατών τους.
Και ταυτόχρονα εξαπατούν τους πελάτες των επενδυτικών τους τμημάτων, αφού για να αντλήσουν τη ρευστότητα που χρειάζονται για την καθημερινή λειτουργία τους, πουλάνε στους αφελείς που νομίζουν ότι έγιναν επενδυτές τα χαρτιά των CDS, των οποίων τις τιμές οδήγησαν οι ίδιες στα ύψη, με την απάτη της χειραγώγησης και το τέχνασμα των διασταυρωμένων πωλήσεων, που συνοδεύονται και από υπέροχες τεχνικές αναλύσεις από τις οποίες “αποδεικνύεται” πέρα πάσης αμφιβολίας απόδοση επενδύσεως μεγαλύτερη από
1.000 %, και όλα αυτά μέσα στην κορύφωση της κρίσης.
Και οι λαγοί τρέχουν να προλάβουν, μήπως και τελειώσουν τα χαρτιά των CDS ή μήπως καταγραφεί το Ελληνικό default και αυτοί λείπουν από το πάρτι.
Λεφτά δεν υπήρχαν στα ταμεία των Α & Β.
Δημιουργήθηκαν χαρτιά. Τα CDS.
Και τα χαρτιά έγιναν λεφτά.
Κάτι σαν τα θαύματα του Ιησού Χριστού.
Το παράδειγμα είναι σαφώς ακαδημαϊκό, για να γίνει το θέμα αντιληπτό στη βάση και την ουσία του.
Η ωμή πραγματικότητα της τραπεζικής αγοράς είχε μαύρες τρύπες πολύ μεγαλύτερες του 1 ΔΙΣ.
Και οι τράπεζες δεν ήταν μόνο 2, αλλά 15-20, σύμφωνα με έρευνα ειδικής επιτροπής της Κομισιόν, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, ενώ θάβονται καθημερινά τα ευρήματα των αρμοδίων υπαλλήλων της.
Τα CDS δεν ήταν μόνο Ελληνικά, γιατί το θαύμα της Δημιουργικής Ελληνικής Χρεοκοπίας δεν έφτανε για να καλύψει όλες τις μάυρες τρύπες του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.
Τα χρήματα των λαγών δεν έφταναν για να καλύψουν το bank run της τελευταίας 3ετίας, με αποτέλεσμα να να επινοηθούν οι ανά τον κόσμο δωσίλογοι του πολιτικού συστήματος της νέας τάξης, της Trilateral και της Bildeberg, προκειμένου να υποχρεωθούν στη χρηματοδότηση του πάρτι όλοι οι ανα τον κόσμο φορολογούμενοι, ανεξαρτήτως δυνατοτήτων και εισοδήματος.
Έτσι οι Α, Β και οι άλλες 23 τράπεζες του παιχνιδιού, αφού δημιούργησαν μια νέα, ιδιότυπη τραπεζική συνομοσπονδία, αυτή των ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ – ΜΠΑΤΙΡΟΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ, αποφάσισαν να δανείσουν υπό όρους σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας τις χώρες των λαγών και των φορολογουμένων.
Και τότε επινοήθηκαν τα Μνημόνια, τα Collaterals και το Αγγλικό Δίκαιο, προκειμένου ότι δεν άρπαξαν σε λεφτά από τους λαγούς και τους φορολογούμενους, να το αρπάξουν σε κρατικές και ιδιωτικές περιουσίες, ακίνητα, μελλοντικά έσοδα, τιτλοποιήσεις φόρων, ήλιου, αέρα, ορυκτού πλούτου κλπ.
Εν των μεταξύ, οι λαγοί ζούν ακόμη το μύθο του επενδυτή και περιμένουν ο ISDA να κυρήξει τα defaults.
Και οι φορολογούμενοι ζούνε το μύθο της σωτηρίας της Πατρίδας τους.
Και ζήσαν αυτοί καλά και οι Μπατιροτραπεζίτες καλλίτερα.
Ποιός ιδιοφυής νους μπορεί να συνέλαβε τη μεγαλύτερη αυτή χρηματοοικονομική απάτη όλων των εποχών ?
Από που άραγε να την εμπνεύστηκε ?
Η έμπνευση είναι καθαρά Ελληνική.
Όχι από τη μυθολογία.
Αλλά από την απάτη που παίχτηκε με το Χρηματιστήριο το 1999.
Και το αστείο της υπόθεσης είναι ότι σήμερα, μετά από 12 ολόκληρα χρόνια, τη διαχειρίζονται – με έξωθεν εντολές – οι ίδιοι πρωταγωνιστές του ΕΠΟΥΣ ΤΗΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ του 1999.
Στην υγειά των κορόϊδων !!!
Dr. Kiriakos Tobras
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου