ΛΑΟΣ – ΠΑΣΟΚ στην εξουσία – Ζήτω η Νέα Δημοκρατία!



Τρεχάτε ποδαράκια μου, λένε τώρα επικεφαλής, υποψήφιοι αρχηγοί και στελέχη των μεγάλων παραδοσιακών κομμάτων. Και αυτό διότι η «προσωρινή» λύση Παπαδήμου, φαίνεται ότι μόνο προσωρινή δεν θα είναι. Ο τρόπος «ακύρωσης» της υποψηφιότητας του Απόστολου Κακλαμάνη και η αήθης επίθεση στο πρόσωπο του Φ. Πετσάλνικου από ορισμένα μέσα (και βουλευτών…), χωρίς ακόμα να ανακοινωθεί το όνομά τους, μόνο τυχαία δεν ήταν.
Οι συμπτώσεις συνηγορούν στο ότι κάποιοι ποντάρουν στην περιβόητη πια «3η» (πολιτική) λύση. Σε εκείνη δηλαδή που θα διεμβολίσει τον δικομματισμό. Το επιδίωξαν και το κατάφεραν, για πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, σε απ’ ευθείας μετάδοση…! Πρώτη φορά γίναμε θεατές στο «έργο» θρίλερ «πολιτικά πρόσωπα, όμορφα καίγονται»…!
Ποιος λοιπόν αποκλείει ότι ο Λ. Παπαδήμος παρατείνει τη θητεία του ως πρωθυπουργός, ή ακόμα και να διεκδικεί την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, μετά την έλευση του τετράμηνου ή ότι άλλο προκύψει. Οι «ενδιαφερόμενοι» έχουν έτοιμο το σχέδιο. Άλλωστε, υπάρχουν οι τρόποι να στηριχθεί με κάθε «μέσο». Άραγε, δεν το είχαν σκεφτεί αυτό οι δελφίνοι; Σίγουρα. Ίσως αυτό ήταν και η....
αιτία που ο καπνός στο Μαξίμου έβγαινε έως χθες «μαύρος»…!
Αλλά και για τον Αντώνη Σαμαρά δυσκολεύουν τα πράγματα. Άλλο να έχεις απέναντί σου, όταν έρθει η ώρα της εκλογικής αναμέτρησης, τον Γ. Παπανδρέου, ή τον Ευ. Βενιζέλο ή τον Ανδρέα Λοβέρδο και άλλο τον άφθαρτο Λ. Παπαδήμο.
Έτσι λοιπόν φθάσαμε στην ώρα που το πολιτικό τοπίο αλλάζει. Φαντασθείτε, ένα πρόσωπο – εκτός πολιτικής- το οποίο συμβάλει «αναίμακτα» στην ομαλή δανειοδότηση της χώρας, την ομαλή ψήφιση του προϋπολογισμού και του νέου «δίκαιου» φορολογικού νομοσχεδίου, τι απήχηση θα έχει στον κόσμο ο οποίος δείχνει σήμερα να «απεχθάνεται» την πολιτική. Μήπως για κάποιους είναι η πολυδιαφημιζόμενη 3η λύση; Καλορίζικος λοιπόν ο νέος πρωθυπουργός. Δεδομένου όμως ότι είναι περιορισμένης χρονικής θητείας, κάποιοι ετοιμάζονται να του κουνήσουν το μαντήλι του αποχαιρετισμού. Μετράμε λοιπόν αντίστροφα για το αν δικαιωθούν ή όχι.
Του Τάκη Κάμπρα στην “Βραδυνή”

Σχόλια