Είχε δικαστεί σε 10 χρόνια κάθειρξη αλλά επικαλούμενος –σύμφωνα με δημοσιεύματα- την αρρώστια του πατέρα του και οικονομικά προβλήματα ζήτησε απ’ τους δικαστές και αυτοί έκαναν δεκτό το αίτημα του για αναστολή ποινής. (Μην πιάσουμε να σχολιάσουμε τώρα αυτά τα γελοία «επιχειρήματα». Οι δικαστές προφυλακίζουν όποιον τυλίξουν οι μπάτσοι σε μια κόλλα χαρτί –δεκάδες τέτοιες σκευωρίες μπορεί να αναφέρουμε- ενώ κρατάν στις φυλακές τον Σάββα Ξηρό, έναν άνθρωπο εντελώς ανάπηρο με σοβαρά προβλήματα υγείας).
Ο Σαραλιώτης όμως «είναι το κράτος» που έλεγε ο Μητσοτάκης. Εκανε διακοπές δαπάνες ελληνικού δημοσίου για 3 χρόνια στις φυλακές –η αντιμετώπιση που είχε εκεί μέσα απ’ τους ανθρωποφύλακες δεν έχει καμιά σχέση απ’ ότι βιώνουν καθημερινά οι άλλοι κρατούμενοι- και τώρα είναι ελεύθερος με τον όρο «παραμονής του στο νομό της Δράμας».
Εντάξει, μωρέ. «Υπηρέτης της τάξεως» είναι και όχι κανένας πιτσιρικάς να τον «κεράσουν» οι δικαστές 16 χρόνια φυλακή γιατί θεωρούν ότι τοποθέτησε και εκραγήκαν κάποιες στρακαστρούκες. (περίπτωση των παιδιών της ΣτΦ).
Πρόχειρα από το αρχείο μας μπορούμε να θυμηθούμε περιπτώσεις απ’ το παρελθόν, -σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλες- στις οποίες μπάτσοι-δολοφόνοι που σκότωσαν πολίτες «τιμωρήθηκαν» με χρηματικά πρόστιμα και διοικητικές ποινές, ενώ αρκετές παρόμοιες υποθέσεις δεν έφτασαν ποτέ στα δικαστήρια.
Σταχυολογούμε: Ο μπάτσος Δημήτρης Τρίμης σκοτώνει το.....
1996 με αυτόματο Μ5 τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη, ο οποίος βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος, μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του. Ο Τρίμης, μολονότι του αποδόθηκε κατηγορία για ανθρωποκτονία από πρόθεση, δεν προφυλακίστηκε ούτε για μια μέρα ενώ η υπόθεση του διαιωνιζόταν για χρόνια στις δικαστικές καλένδες και μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστό αν του έχει επιβληθεί η παραμικρή ποινή.
Την 1η Απριλίου 1998, ο 29χρονος Ρομ, Άγγελος Τζελάλ, δολοφονείται από μπάτσους στο Παρθένι Θεσσαλονίκης. Μετά από δυο χρόνια με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης απαλλάχτηκαν εντελώς από τις σοβαρές κατηγορίες που τους βάραιναν, και μέχρι σήμερα εξακολουθούν τα ‘όργανα της τάξεως» να προσφέρουν τις «υπηρεσίες» τους στο σύστημα. Σημειωτέον ότι σ’ αυτή την περίπτωση ούτε τα ονόματα των μπάτσων-δολοφόνων δόθηκαν στην δημοσιότητα.
Την πιο «σοβαρή τιμωρία» την δέχτηκε ο μπάτσος Γ. Τυλιανάκης που δολοφόνησε στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο, το 2001. Αυτός έκανε διακοπές για πέντε χρόνια, δαπάνες ελληνικού δημοσίου, στις φυλακές γιατί οι δικαστές, δεν είχαν περιθώρια να τον απαλλάξουν εντελώς. Κι αυτό γιατί αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν στο δικαστήριο ότι είδαν τον μπάτσο να βγαίνει στη μέση του δρόμου και κρατώντας το όπλο με τα δυο χέρια του να πυροβολεί δυο φορές προς τον Χριστόπουλο. Να τον εκτελεί εν ψυχρώ δηλαδή.
Αποθρασυνόμενα τα τομάρια που παριστάνουν τους «υπηρέτες του νόμου» από την ασυδοσία που απολαμβάνουν –πρόσφατα είναι και τα γεγονότα της Κερατέας, όπου έσπασαν χέρια, άνοιξαν κεφάλια, ξυλοκόπησαν ηλικιωμένους, χωρίς καμιά επίπτωση εισπράττοντας μόνο κολακευτικά σχόλια από φυσικούς και πολιτικούς προϊσταμένους τους. Τι να πρωτοθιμηθούμε; Την περίπτωση του δημοσιογράφου Κυπραίου που τον άφησαν ανάπηρο, όσα συνέβησαν με τον Γ. Καυκά, σήμερα που εκτόνωσαν την δολοφονική τους μανία στους απεργούς τραυματίζοντας 3 απ’ αυτούς;...
πηγη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου