Αυτό είναι το σημερινό διάγραμμα του ευρώ έναντι του δολαρίου, με τη μεταξύ τους ισοτιμία να έχει φτάσει πλέον στο επίπεδο-ρεκόρ του 1,44 (και πάνω) την ώρα που γράφεται αυτό το άρθρο.
Είχαμε δει από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση ότι η Γερμανία είναι η μόνη ουσιαστικά χώρα της ευρωζώνης που "αντέχει" αυτές τις ισοτιμίες. Τα προιόντα της άλλωστε ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα φτηνά, αλλά ήταν ποιοτικότερα, οπότε πάντοτε έβρισκαν αγοραστές που να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το "κάτι παραπάνω" για να τα αγοράσουν.
Αντίθετα, οι υπόλοιπες χώρες υποφέρουν, διότι αδυνατούν να κάνουν εξαγωγές με αυτές τις ισοτιμίες του ευρώ, που κάνουν τα προιόντα τους "υπερβολικά ακριβά" σε σχέση με τον ανταγωνισμό, και άρα διαρκώς η παραγωγή τους συρρικνώνεται. Γι' αυτό άλλωστε και η παραγωγική τους βάση έχει εξαρθρωθεί, και πλέον η Γερμανία τους έχει "τους χεριού της", επιβάλλοντας ότι μέτρα γουστάρει στις συσκέψεις της ευρωζώνης.....
Μέχρι πριν από λίγους μήνες, είχαμε εμπειρικά διαπιστώσει (αν και η εμπειρική παρατήρηση δεν είναι και εντελώς αξιόπιστη) ότι η Γερμανία επέμβαινε, προκειμένου να ελέγξει (όσο μπορεί) το ευρώ, όταν η ισοτιμία του έφτανε στο 1,40. Όχι πως ελέγχει πλήρως τις διεθνείς αγορές (αυτό κανένας δε μπορεί να το πετύχει άλλωστε), αλλά πάντως χρησιμοποιούσε τα προβλήματα των χωρών της λεγόμενης "περιφέρειας" προκειμένου να ρίξει το ευρώ κάτω από αυτό το επίπεδο, που προφανώς το θεωρούσε ως το ανώτερο δυνατό επίπεδο που μπορούσε να αντέξει χωρίς να γίνουν και δικά της προιόντα "υπερβολικά ακριβά". Κάπως σαν την Κίνα δηλαδή, που κρατά τεχνητά το νόμισμα της χαμηλά, έτσι και η Γερμανία το κρατούσε κάτω από αυτό το επίπεδο, που βέβαια ήταν "υπερβολικά υψηλό" για τους υπόλοιπους και τους καταστρέφει, αλλά είναι "ανεκτό" για τη Γερμανία, που αν είχε το μάρκο, τότε το μάρκο θα ήταν πολύ υψηλά αν δεν το μανιπιουλάριζε όπως η Κίνα.
Με το που είδε όμως η Γερμανία ότι το πετρέλαιο ανεβαίνει, κυρίως λόγω της διαρκούς υποτίμησης του δολαρίου, το οποίο οι ΗΠΑ το πληθωρίζουν σαν τρελές, τυπώνοντας διαρκώς φρέσκο (πληθωριστικό) χρήμα, βλέπουμε να αλλάζει τακτική, όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει: Έτσι, πλέον αφήνει το ευρώ να ανέβει ακόμα περισσότερο έναντι του δολαρίου (πλέον είναι πάνω και από το 1,44). Εννοείται ότι οι "περιφερειακές" χώρες, αν όχι όλες πλην της Γερμανίας, υποφέρουν. Όμως η Γερμανία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή, άρα και τη μεγαλύτερη ανάγκη για πετρέλαιο (ενέργεια).. Άρα, είναι και η περισσότερο ωφελημένη από το -σχετικά -φτηνότερο πετρέλαιο που μπορεί να εισάγει, λόγω του ακριβού ευρώ (εννοείται βέβαια ότι το πετρέλαιο ακριβαίνει και για την Ευρώπη, απλά ακριβαίνει λιγότερο σε σχέση πχ με τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, το ακριβό πετρέλαιο θα δώσει ένα ακόμα "χτύπημα" στην παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και η Ιαπωνία)
Έτσι, οι υπόλοιποι απλά θα συνεχίσουν να εξοντώνονται, με τη Γερμανία να ισχυροποιεί ολοένα και περισσότερο τη θέση της, ως η μοναδική ευνοημένη του "ισχυρού ευρώ" (αυτό για το οποίο κάναμε ένα σωρό θυσίες, προκειμένου μετά να "φάμε με χρυσά κουτάλια και να γίνουμε Ευρωπαίοι" αν θυμάστε).
Την ίδια ώρα, όπως είχε προαναγγείλει βέβαια, η ΕΚΤ αύξησε και τα επιτόκια δανεισμού, από το 1% στο 1,25%. Αυτό τελικά σημαίνει να έχεις πολύ δύναμη και εξουσία: Μια τόση δα αυξησούλα σε έναν ψιλοάγνωστο οικονομικό δείκτη, και ρημάζεις ένα σωρό λαούς πολύ περισσότερο από 100 "σκάνδαλα" μαζί (και μάλιστα περνάς και σχετικά "απαρατήρητος" από τη μεγάλη μάζα του πληθυσμού, κάτι που αυξάνει το μέγεθος του "κατορθώματός" σου αυτού).
Εμείς βέβαια έχουμε αναφερθεί στο τι σημαίνουν τα επιτόκια δανεισμού σε παλαιότερη ανάρτηση μας - περιληπτικά, τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού για την ΕΚΤ σημαίνουν ότι η ΕΚΤ δανείζει χρήμα με ελάχιστο τόκο, δίνει δηλαδή σχεδόν δωρεάν χρήμα στις τράπεζες, προκειμένου να "κινηθεί το χρήμα", να καλύψουν πιο εύκολα τις απώλειες τους, και -υποτίθεται- να δανείσουν και αυτές πιο εύκολα χρήμα "στην αγορά", προκειμένου έτσι να "κινηθεί" και η αγορά (άλλο αν οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες και δε δανείζουν).
Αυτή η πολιτική όμως του "εύκολου χρήματος" όπως το λένε, είναι πληθωριστική (ρίχνει περισσότερο χρήμα στην αγορά). Οι "περιφερειακές" χώρες, όπως η Ελλάδα θέλουν λοιπόν αυτή την πολιτική, προκειμένου να ρέει πιο εύκολα το χρήμα, προκειμένου να τροφοδοτούν τις χρεωκοπημένες τράπεζες, που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Και θέλουν και να πληθωρίζεται το ευρώ, διότι υποτιμάται.
Η Γερμανία όμως ειδικά τώρα που βλέπει και το πετρέλαιο να ανεβαίνει, έχει τα ακριβώς αντίθετα σχέδια όπως είδαμε, και τώρα ανέβασε και τα επιτόκια κάπως (κατά 0,25%), την ίδια ώρα που οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ της Αγγλίας, κτλ εξακολουθούν σταθερά να έχουν επιτόκια κάτω του 1%.
Εδώ και δύο άρθρα από το -απεργοσπαστικό- reporter.gr:
Ανέβασε κατά 0,25% τα επιτόκια η ΕΚΤ - Τρισέ: Αυτό επέβαλαν οι συνθήκες
Όπως αναμενόταν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβαζε στο 1,25% (δηλαδή κατά 0,25%) το βασικό επιτόκιο του ευρώ, προκειμένου να περιοριστούν πληθωριστικά φαινόμενα. Οι επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία θα είναι σημαντικές, δεδομένου ότι ήδη οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε αυξήσεις επιτοκίων. Η εξέλιξη αυτή, όπως έχει άλλωστε δηλώσει, ανησυχεί και τον κ. Παπακωνσταντίνου. Σημειωτέον, ότι η μείωση του επιτοκίου κατά 1% που πέτυχε η κυβέρνηση για την επιμήκυνση του δανείου της τρόικας πλέον διαμορφώνεται σε 0,75%. Κι αν συνεχιστούν οι αυξήσεις τα όποια οφέλη, αναμένεται να εξανεμιστούν, παρατηρούν παράγοντες της αγοράς.
Ο Trichet ανέφερε ότι η ευρωζώνη πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μία ενιαία αγορά, και αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες είναι η αύξηση των επιτοκίων, επισημαίνοντας ότι μία μικρή μερίδα χωρών (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) δεν μπορούν να διαμορφώνουν τη νομισματική πολιτική ολόκληρης της ζώνης. (Αντίθετα η Γερμανία προφανώς μπορεί...)
Ο Τρισέ “βλάπτει σοβαρά” έναν στους τρεις Έλληνες δανειολήπτες
Η κίνηση αυτή θα συμπαρασύρει αυτόματα προς τα πάνω όλα τα επιτόκια δανείων που είναι συνδεδεμένα με το επιτόκιο αυτό, ενώ οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι δανειολήπτες που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο που είναι συνδεδεμένο με το επιτόκιο της ΕΚΤ. Σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών αποτελούν το 35%-40% περίπου της συνολικής στεγαστικής πίστης και ανέρχονται σε 25-32 δισ.ευρώ για το σύνολο των δανείων της αγοράς.
Στην περίπτωση που το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ αυξηθεί κατά 0,25%, για ένα στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ, με χρονική διάρκεια 20 ετών που μέχρι σήμερα είχε επιτόκιο 3,75% και δόση 593 ευρώ, το επιτόκιο θα αυξηθεί αυτόματα στο 4% και η δόση στα 606 ευρώ. Μεγαλύτερες θα είναι οι επιβαρύνσεις στη μηνιαία δόση για δάνεια 200.000 ευρώ κοκ. Παράλληλα με τις εισοδηματικές μειώσεις που έχει δεχθεί μεγάλος αριθμός δανειοληπτών, ειδικότερα υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, εκτιμάται σύμφωνα με συγκλίνουσες τραπεζικές εκτιμήσεις ότι ένας σημαντικός αριθμός τραπεζικών πελατών που σήμερα αποπληρώνουν οριακά τις δόσεις θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες.
Οι εντάσεις στην ευρωζώνη θα αυξηθούν, καθώς γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη εξόδου για χώρες όπως η Ελλάδα, σε συνδυασμό και με στάση πληρωμών. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο που και τραπεζίτες, αναλυτές της άρχουσας τάξης, επενδυτές, κτλ παραδέχονται σε δηλώσεις τους ότι η κίνηση αυτή της ΕΚΤ να αυξήσει τα επιτόκια θα οξύνει τις αντιθέσεις, και τη χαρακτηρίζουν ως "μέγα σφάλμα", που μάλλον θα αναγκαστεί να πάρει πίσω αργά ή γρήγορα, αλλιώς η κρίση των χρεωκοπημένων χωρών της ευρωζώνης θα γίνει τόσο μεγάλη, που "ποιος ξέρει τι θα γίνει". Εδώ πχ δείτε ένα σύντομο βίντεάκι με ένα πρώην στέλεχος της Τράπεζας της Αγγλίας, που λέει ακριβώς αυτό το πράγμα:
Ως τελευταία "πινελιά" σε αυτό το άρθρο (θα ακολουθήσει μετά και ένα ακόμα, για Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, κτλ), ας δούμε και μια είδηση "για γέλια και για κλάματα", καθώς οι βιομήχανοι της Ελβετίας ζητούν να υιοθετήσει η χώρα το ευρώ, αντί για το ελβετικό φράγκο: Το ελβετικό φράγκο είναι ακόμα πιο σκληρό νόμισμα από το ευρώ, λόγω των μεγάλων αποθεμάτων χρυσού της Ελβετίας (που εγκατέλειψε τον κανόνα του χρυσού μόλις πριν μια δεκαετία περίπου, προκειμένου να μπορεί και αυτή να τυπώνει χρήμα), αλλά και την εμπιστοσύνη ων κεφαλαιοκρατών στους τραπεζίτες (είναι γνωστό ότι η Ελβετία είναι η "Μέκκα" των τραπεζιτών).
Οι βιομήχανοι όμως έχουν πρόβλημα, καθώς το ακριβό φράγκο τους εμποδίζει να κάνουν εξαγωγές, και έως και το ευρώ θέλουν οι "κακόμοιροι". Εδώ πάει για διάλυση, αλλά "τουλάχιστον είναι φτηνότερο" σκέφτηκαν οι Ελβετοί βιομήχανοι:
ΠΗΓΗ
Είχαμε δει από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η κρίση ότι η Γερμανία είναι η μόνη ουσιαστικά χώρα της ευρωζώνης που "αντέχει" αυτές τις ισοτιμίες. Τα προιόντα της άλλωστε ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα φτηνά, αλλά ήταν ποιοτικότερα, οπότε πάντοτε έβρισκαν αγοραστές που να είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το "κάτι παραπάνω" για να τα αγοράσουν.
Αντίθετα, οι υπόλοιπες χώρες υποφέρουν, διότι αδυνατούν να κάνουν εξαγωγές με αυτές τις ισοτιμίες του ευρώ, που κάνουν τα προιόντα τους "υπερβολικά ακριβά" σε σχέση με τον ανταγωνισμό, και άρα διαρκώς η παραγωγή τους συρρικνώνεται. Γι' αυτό άλλωστε και η παραγωγική τους βάση έχει εξαρθρωθεί, και πλέον η Γερμανία τους έχει "τους χεριού της", επιβάλλοντας ότι μέτρα γουστάρει στις συσκέψεις της ευρωζώνης.....
Μέχρι πριν από λίγους μήνες, είχαμε εμπειρικά διαπιστώσει (αν και η εμπειρική παρατήρηση δεν είναι και εντελώς αξιόπιστη) ότι η Γερμανία επέμβαινε, προκειμένου να ελέγξει (όσο μπορεί) το ευρώ, όταν η ισοτιμία του έφτανε στο 1,40. Όχι πως ελέγχει πλήρως τις διεθνείς αγορές (αυτό κανένας δε μπορεί να το πετύχει άλλωστε), αλλά πάντως χρησιμοποιούσε τα προβλήματα των χωρών της λεγόμενης "περιφέρειας" προκειμένου να ρίξει το ευρώ κάτω από αυτό το επίπεδο, που προφανώς το θεωρούσε ως το ανώτερο δυνατό επίπεδο που μπορούσε να αντέξει χωρίς να γίνουν και δικά της προιόντα "υπερβολικά ακριβά". Κάπως σαν την Κίνα δηλαδή, που κρατά τεχνητά το νόμισμα της χαμηλά, έτσι και η Γερμανία το κρατούσε κάτω από αυτό το επίπεδο, που βέβαια ήταν "υπερβολικά υψηλό" για τους υπόλοιπους και τους καταστρέφει, αλλά είναι "ανεκτό" για τη Γερμανία, που αν είχε το μάρκο, τότε το μάρκο θα ήταν πολύ υψηλά αν δεν το μανιπιουλάριζε όπως η Κίνα.
Με το που είδε όμως η Γερμανία ότι το πετρέλαιο ανεβαίνει, κυρίως λόγω της διαρκούς υποτίμησης του δολαρίου, το οποίο οι ΗΠΑ το πληθωρίζουν σαν τρελές, τυπώνοντας διαρκώς φρέσκο (πληθωριστικό) χρήμα, βλέπουμε να αλλάζει τακτική, όπως άλλωστε είχαμε προβλέψει: Έτσι, πλέον αφήνει το ευρώ να ανέβει ακόμα περισσότερο έναντι του δολαρίου (πλέον είναι πάνω και από το 1,44). Εννοείται ότι οι "περιφερειακές" χώρες, αν όχι όλες πλην της Γερμανίας, υποφέρουν. Όμως η Γερμανία είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή, άρα και τη μεγαλύτερη ανάγκη για πετρέλαιο (ενέργεια).. Άρα, είναι και η περισσότερο ωφελημένη από το -σχετικά -φτηνότερο πετρέλαιο που μπορεί να εισάγει, λόγω του ακριβού ευρώ (εννοείται βέβαια ότι το πετρέλαιο ακριβαίνει και για την Ευρώπη, απλά ακριβαίνει λιγότερο σε σχέση πχ με τις ΗΠΑ. Στην πραγματικότητα, το ακριβό πετρέλαιο θα δώσει ένα ακόμα "χτύπημα" στην παγκόσμια καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και η Ιαπωνία)
Έτσι, οι υπόλοιποι απλά θα συνεχίσουν να εξοντώνονται, με τη Γερμανία να ισχυροποιεί ολοένα και περισσότερο τη θέση της, ως η μοναδική ευνοημένη του "ισχυρού ευρώ" (αυτό για το οποίο κάναμε ένα σωρό θυσίες, προκειμένου μετά να "φάμε με χρυσά κουτάλια και να γίνουμε Ευρωπαίοι" αν θυμάστε).
Την ίδια ώρα, όπως είχε προαναγγείλει βέβαια, η ΕΚΤ αύξησε και τα επιτόκια δανεισμού, από το 1% στο 1,25%. Αυτό τελικά σημαίνει να έχεις πολύ δύναμη και εξουσία: Μια τόση δα αυξησούλα σε έναν ψιλοάγνωστο οικονομικό δείκτη, και ρημάζεις ένα σωρό λαούς πολύ περισσότερο από 100 "σκάνδαλα" μαζί (και μάλιστα περνάς και σχετικά "απαρατήρητος" από τη μεγάλη μάζα του πληθυσμού, κάτι που αυξάνει το μέγεθος του "κατορθώματός" σου αυτού).
Εμείς βέβαια έχουμε αναφερθεί στο τι σημαίνουν τα επιτόκια δανεισμού σε παλαιότερη ανάρτηση μας - περιληπτικά, τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού για την ΕΚΤ σημαίνουν ότι η ΕΚΤ δανείζει χρήμα με ελάχιστο τόκο, δίνει δηλαδή σχεδόν δωρεάν χρήμα στις τράπεζες, προκειμένου να "κινηθεί το χρήμα", να καλύψουν πιο εύκολα τις απώλειες τους, και -υποτίθεται- να δανείσουν και αυτές πιο εύκολα χρήμα "στην αγορά", προκειμένου έτσι να "κινηθεί" και η αγορά (άλλο αν οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες και δε δανείζουν).
Αυτή η πολιτική όμως του "εύκολου χρήματος" όπως το λένε, είναι πληθωριστική (ρίχνει περισσότερο χρήμα στην αγορά). Οι "περιφερειακές" χώρες, όπως η Ελλάδα θέλουν λοιπόν αυτή την πολιτική, προκειμένου να ρέει πιο εύκολα το χρήμα, προκειμένου να τροφοδοτούν τις χρεωκοπημένες τράπεζες, που στηρίζονται σχεδόν αποκλειστικά στη χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Και θέλουν και να πληθωρίζεται το ευρώ, διότι υποτιμάται.
Η Γερμανία όμως ειδικά τώρα που βλέπει και το πετρέλαιο να ανεβαίνει, έχει τα ακριβώς αντίθετα σχέδια όπως είδαμε, και τώρα ανέβασε και τα επιτόκια κάπως (κατά 0,25%), την ίδια ώρα που οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ της Αγγλίας, κτλ εξακολουθούν σταθερά να έχουν επιτόκια κάτω του 1%.
Εδώ και δύο άρθρα από το -απεργοσπαστικό- reporter.gr:
Ανέβασε κατά 0,25% τα επιτόκια η ΕΚΤ - Τρισέ: Αυτό επέβαλαν οι συνθήκες
Όπως αναμενόταν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέβαζε στο 1,25% (δηλαδή κατά 0,25%) το βασικό επιτόκιο του ευρώ, προκειμένου να περιοριστούν πληθωριστικά φαινόμενα. Οι επιπτώσεις για την ελληνική οικονομία θα είναι σημαντικές, δεδομένου ότι ήδη οι τράπεζες έχουν προχωρήσει σε αυξήσεις επιτοκίων. Η εξέλιξη αυτή, όπως έχει άλλωστε δηλώσει, ανησυχεί και τον κ. Παπακωνσταντίνου. Σημειωτέον, ότι η μείωση του επιτοκίου κατά 1% που πέτυχε η κυβέρνηση για την επιμήκυνση του δανείου της τρόικας πλέον διαμορφώνεται σε 0,75%. Κι αν συνεχιστούν οι αυξήσεις τα όποια οφέλη, αναμένεται να εξανεμιστούν, παρατηρούν παράγοντες της αγοράς.
Ο Trichet ανέφερε ότι η ευρωζώνη πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μία ενιαία αγορά, και αυτό που επιβάλλουν οι συνθήκες είναι η αύξηση των επιτοκίων, επισημαίνοντας ότι μία μικρή μερίδα χωρών (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία) δεν μπορούν να διαμορφώνουν τη νομισματική πολιτική ολόκληρης της ζώνης. (Αντίθετα η Γερμανία προφανώς μπορεί...)
Ο Τρισέ “βλάπτει σοβαρά” έναν στους τρεις Έλληνες δανειολήπτες
Η κίνηση αυτή θα συμπαρασύρει αυτόματα προς τα πάνω όλα τα επιτόκια δανείων που είναι συνδεδεμένα με το επιτόκιο αυτό, ενώ οι μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι δανειολήπτες που έχουν λάβει στεγαστικά δάνεια με επιτόκιο που είναι συνδεδεμένο με το επιτόκιο της ΕΚΤ. Σύμφωνα με συγκλίνουσες εκτιμήσεις τραπεζικών στελεχών αποτελούν το 35%-40% περίπου της συνολικής στεγαστικής πίστης και ανέρχονται σε 25-32 δισ.ευρώ για το σύνολο των δανείων της αγοράς.
Στην περίπτωση που το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ αυξηθεί κατά 0,25%, για ένα στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ, με χρονική διάρκεια 20 ετών που μέχρι σήμερα είχε επιτόκιο 3,75% και δόση 593 ευρώ, το επιτόκιο θα αυξηθεί αυτόματα στο 4% και η δόση στα 606 ευρώ. Μεγαλύτερες θα είναι οι επιβαρύνσεις στη μηνιαία δόση για δάνεια 200.000 ευρώ κοκ. Παράλληλα με τις εισοδηματικές μειώσεις που έχει δεχθεί μεγάλος αριθμός δανειοληπτών, ειδικότερα υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, εκτιμάται σύμφωνα με συγκλίνουσες τραπεζικές εκτιμήσεις ότι ένας σημαντικός αριθμός τραπεζικών πελατών που σήμερα αποπληρώνουν οριακά τις δόσεις θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες.
Οι εντάσεις στην ευρωζώνη θα αυξηθούν, καθώς γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική η ανάγκη εξόδου για χώρες όπως η Ελλάδα, σε συνδυασμό και με στάση πληρωμών. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο που και τραπεζίτες, αναλυτές της άρχουσας τάξης, επενδυτές, κτλ παραδέχονται σε δηλώσεις τους ότι η κίνηση αυτή της ΕΚΤ να αυξήσει τα επιτόκια θα οξύνει τις αντιθέσεις, και τη χαρακτηρίζουν ως "μέγα σφάλμα", που μάλλον θα αναγκαστεί να πάρει πίσω αργά ή γρήγορα, αλλιώς η κρίση των χρεωκοπημένων χωρών της ευρωζώνης θα γίνει τόσο μεγάλη, που "ποιος ξέρει τι θα γίνει". Εδώ πχ δείτε ένα σύντομο βίντεάκι με ένα πρώην στέλεχος της Τράπεζας της Αγγλίας, που λέει ακριβώς αυτό το πράγμα:
Ως τελευταία "πινελιά" σε αυτό το άρθρο (θα ακολουθήσει μετά και ένα ακόμα, για Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, κτλ), ας δούμε και μια είδηση "για γέλια και για κλάματα", καθώς οι βιομήχανοι της Ελβετίας ζητούν να υιοθετήσει η χώρα το ευρώ, αντί για το ελβετικό φράγκο: Το ελβετικό φράγκο είναι ακόμα πιο σκληρό νόμισμα από το ευρώ, λόγω των μεγάλων αποθεμάτων χρυσού της Ελβετίας (που εγκατέλειψε τον κανόνα του χρυσού μόλις πριν μια δεκαετία περίπου, προκειμένου να μπορεί και αυτή να τυπώνει χρήμα), αλλά και την εμπιστοσύνη ων κεφαλαιοκρατών στους τραπεζίτες (είναι γνωστό ότι η Ελβετία είναι η "Μέκκα" των τραπεζιτών).
Οι βιομήχανοι όμως έχουν πρόβλημα, καθώς το ακριβό φράγκο τους εμποδίζει να κάνουν εξαγωγές, και έως και το ευρώ θέλουν οι "κακόμοιροι". Εδώ πάει για διάλυση, αλλά "τουλάχιστον είναι φτηνότερο" σκέφτηκαν οι Ελβετοί βιομήχανοι:
ΠΗΓΗ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου