του Udo Ulfkotte
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
Να είστε σίγουροι, ότι δεν θ’ αργήσει να έρθει και στην Ελλάδα: Η κατάσχεση απο την κυβέρνηση, εν μέρει ή εν όλω, των αποταμιεύσεων γήρατος των πολιτών
Πριν μερικές εβδομάδες η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Γαλλία και η Ουνγγαρία ανακοίνωσαν, ότι προτίθενται να κατασχέσουν ένα μέρος ή το σύνολο των αποταμιεύσεων γήρατος των πολιτών τους (τις καταθέσεις τους για γερατειά). Για να μπαλώσουν τις τρύπες του προϋπολογισμού τους.....
Στη Βουλγαρία η κυβέρνηση εργάζεται ήδη από τον Οκτώβριο του 2010 στην ενσωμάτωση των ιδιωτικών ομολόγων γήρατος, που ανέρχονται στα 224 εκατομμύρια, στο δημόσιο ταμείο. Η Ιρλανδία πήγε ένα βήμα παραπέρα: Η κυβέρνηση της κρατικοποίησε τον Νοέμβριο του 2010 τα δισεκατομμύρια των αποταμιεύσεων γήρατος των πολιτών της. Στην Πολωνία η κυβέρνηση δεν είναι τόσο βάναυση, γιατί κρατικοποίησε (προς το παρόν) μόνο το ένα τρίτο των ιδιωτικών καταθέσεων γήρατος των πολιτών. Έτσι οι εισφορές που θα πληρώνει ο κάθε πολίτης στο συνταξιοδοτικό σύστημα, θα υπολογίζονται στο εξής διαφορετικά: Δεν θα πηγαίνει πλέον το 7 τοις εκατό στις ιδιωτικές συντάξεις (OFE), αλλά μόνο το 2 τοις εκατό, το υπόλοιπο 5 τοις εκατό θα πηγαίνει στις κρατικές συντάξεις. Δηλαδή οι (υποχρεωτικές) εισφορές των εργαζομένων, που προορίζονται για σύνταξη, θα πηγαίνουν στις τσέπες του κράτους. Και οι πολίτες δεν έχουν καμμία δυνατότητα να αμυνθούν εναντίον αυτής της μεταρρύθμισης.
Και η γαλλική κυβέρνηση όμως έβαλε χέρι στα χρήματα που είχαν καταθέσει για τα γεράματά τους οι πολίτες της χώρας και τα πήγε στο δημόσιο ταμείο – χωρίς να βγάλουν τσιμουδιά οι γερμανοί δημοσιογράφοι. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, ότι και η Ουνγγαρία εκανε τον Ιανουάριο του 2011 το ίδιο, κατάσχεση των ιδιωτικών συντάξεων των πολιτών της.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη, θυμίζει λίγο τις σκοτεινές μέρες του κομμουνισμού. Δεν έχει άδικο ο διευθυντής του Ifo Institute του Μονάχου, που εδώ και καιρό προειδοποιεί, ότι στην Ευρώπη θα έχουμε σύντομα ένα είδος εμφυλίου πολέμου. Αυτό που θα συμβεί, αν το σκεφθεί κανείς ψύχραιμα, δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί με την ουδέτερη λέξη “ κρίση”.
Στο μεταξύ όμως, το τμήμα προπαγάνδας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης προσπαθεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα αισιοδοξίας. Στη βιομηχανία, λέει, λείπει εργατικό δυναμικό – έχουμε ένα “ εργατικό θαύμα”. Εμας τους Γερμανούς υποτίθεται ότι μας ζηλεύουν οι ευρωπαίοι γείτονές μας για το “ εργατικό θαύμα” που έχουμε. Αυτοί που ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, θα πιστεύουν ίσως, ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.
Τουλάχιστον οι Financial Times παραμένουν προσγειωμένοι, όταν γράφουν ότι “ το θαύμα των εργατικών θέσεων στην βιομηχανία αποδεικνύεται ότι είναι ένα παραμύθι”. Στην πραγματικότητα απασχολούμαστε μόνο εκεί που βγαίνει χρήμα, δεν δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας. Θέσεις εργασίας δημιουργούνται μόνον εκεί, όπου καίγεται το χρήμα που αποκτήσαμε με τον ιδρώτα του προσώπου μας, στον τομέα των υπηρεσιών και στην φροντίδα των μεταναστών, των ηλικιωμένων και των αρρώστων. Μπορεί αυτό να το θεωρούν κάποιοι καλό και εμείς να συνεχίσουμε έτσι, να είμαστε μ’ αυτό ευχαριστημένοι – όπως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Κάποτε όμως θα πτωχεύσουμε, όπως εκείνα τα κράτη, που εθνικοποιοπούν σήμερα τις αποταμιεύσεις γήρατος των πολιτών τους.
Και η γαλλική κυβέρνηση όμως έβαλε χέρι στα χρήματα που είχαν καταθέσει για τα γεράματά τους οι πολίτες της χώρας και τα πήγε στο δημόσιο ταμείο – χωρίς να βγάλουν τσιμουδιά οι γερμανοί δημοσιογράφοι. Δεν είναι λοιπόν περίεργο, ότι και η Ουνγγαρία εκανε τον Ιανουάριο του 2011 το ίδιο, κατάσχεση των ιδιωτικών συντάξεων των πολιτών της.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη, θυμίζει λίγο τις σκοτεινές μέρες του κομμουνισμού. Δεν έχει άδικο ο διευθυντής του Ifo Institute του Μονάχου, που εδώ και καιρό προειδοποιεί, ότι στην Ευρώπη θα έχουμε σύντομα ένα είδος εμφυλίου πολέμου. Αυτό που θα συμβεί, αν το σκεφθεί κανείς ψύχραιμα, δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί με την ουδέτερη λέξη “ κρίση”.
Στο μεταξύ όμως, το τμήμα προπαγάνδας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης προσπαθεί να δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα αισιοδοξίας. Στη βιομηχανία, λέει, λείπει εργατικό δυναμικό – έχουμε ένα “ εργατικό θαύμα”. Εμας τους Γερμανούς υποτίθεται ότι μας ζηλεύουν οι ευρωπαίοι γείτονές μας για το “ εργατικό θαύμα” που έχουμε. Αυτοί που ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, θα πιστεύουν ίσως, ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός.
Τουλάχιστον οι Financial Times παραμένουν προσγειωμένοι, όταν γράφουν ότι “ το θαύμα των εργατικών θέσεων στην βιομηχανία αποδεικνύεται ότι είναι ένα παραμύθι”. Στην πραγματικότητα απασχολούμαστε μόνο εκεί που βγαίνει χρήμα, δεν δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας. Θέσεις εργασίας δημιουργούνται μόνον εκεί, όπου καίγεται το χρήμα που αποκτήσαμε με τον ιδρώτα του προσώπου μας, στον τομέα των υπηρεσιών και στην φροντίδα των μεταναστών, των ηλικιωμένων και των αρρώστων. Μπορεί αυτό να το θεωρούν κάποιοι καλό και εμείς να συνεχίσουμε έτσι, να είμαστε μ’ αυτό ευχαριστημένοι – όπως η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Κάποτε όμως θα πτωχεύσουμε, όπως εκείνα τα κράτη, που εθνικοποιοπούν σήμερα τις αποταμιεύσεις γήρατος των πολιτών τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου