Στοχασμοί στην επανάσταση
- Λόγω της διαλεκτικής φύσης της επανάστασης, ο καλύτερος σύμμαχος του επαναστατικού κινήματος είναι η άρχουσα τάξη.
- Το τέλος του συγχρόνου μετά-βιομηχανικού φιλελεύθερο-καπιταλιστικού συστήματος, δεν θα βασισθεί τόσο πολύ στην σοφία του κινήματος και την ικανότητά του να παίρνει σωστές αποφάσεις, αλλά στην αυξανόμενη τάση του συστήματος να αυτοκαταστραφεί.
- Όταν το σύστημα είναι δυνατό, μένουμε σταθεροί. Όταν το σύστημα είναι αδύνατο, προχωρούμε. Η επιτυχία του κινήματος ανά πάσα στιγμή είναι ενδεικτική της κατάστασης του συστήματος......
- Όταν υπολογίζουμε την κατάσταση του φιλελεύθερο-καπιταλιστικού συστήματος, δεν πρέπει να μπερδεύουμε την «προφανή δύναμή» του με την αληθινή του δύναμη.
- Για να κατανοήσεις την αληθινή φύση της επαναστατικής διαδικασίας, πρέπει να έχεις ξεκάθαρη εικόνα των παραγόντων που λειτουργούν πίσω από την τάση του συστήματος να αυτοκαταστραφεί!
- Το κράτος είναι πάντα ένα εργαλείο στα χέρια της άρχουσας τάξης. Όπως ένα σοσιαλιστικό κράτος θα υπακούει την εργατική τάξη, το φιλελεύθερο-καπιταλιστικό κράτος, πρακτικά καθοδηγείται από τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
- Καθώς οι καπιταλιστές πασχίζουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, σταδιακά τείνουν να καταστρέψουν την βάση της ίδιας της ύπαρξής τους.
- Η καπιταλιστική ελίτ μπορεί να συγκριθεί με τον καρκίνο. Τρέφεται από την ζωτική ενέργεια του ξενιστή του. Ο καρκίνος είναι στο πιο δυνατό του σημείο, όταν έχει ξεζουμίσει τον ξενιστή του, αλλά την ίδια στιγμή θα έχει καταστρέψει την βάση της ίδιας της ύπαρξής του.
- Είναι ακριβώς πριν την καταστροφή του, που ο καπιταλισμός φαίνεται ότι είναι στην ακμή του.
- Είναι ακριβώς πριν την καταστροφή τους, που η δύναμη των καπιταλιστών και οι αξίες τους θα φτάσουν στο ζενίθ τους στην κοινωνία.
- Η ιστορία είναι μια διαλεκτική διαδικασία που προχωρά μέσω βιαίων επαναστάσεων. Κάθε κοινωνικό σύστημα χτίζεται σύμφωνα με τους δικούς του νόμους, ταξιδεύει στον δρόμο του μέχρι το τέλος και εξαφανίζεται.
- Η ελίτ είναι πάντα τυφλή. Είναι τυπικό για τις ελίτ, το ότι είναι ανοικτές πάντα σε τυφλούς, ασπόνδυλους καιροσκόπους, σε αυτούς που καταπίνουν ολοκληρωτικά τις «επίσημες αλήθειες» που τους ταΐζει το σύστημα.
- Η κυρίαρχη θέση των ελίτ, τις εμποδίζει από το να δουν την αληθινή φύση των προβλημάτων. Η κυριαρχία των ελίτ, τις εμποδίζει επίσης από το να ξεκινήσουν μεταρρυθμίσεις, υπό τον φόβο του ότι ίσως διαταράξουν αυτήν την κυριαρχία.
- Το παράδοξο της εξουσίας: Με τον φόβο της απώλειας της εξουσίας γραπώνεται σ' αυτήν. Αυτή τελικά είναι η ρίζα της πορείας προς την απώλεια της εξουσίας.
- Το σύστημα που αναπτύσσεται σύμφωνα με τους εσωτερικούς του νόμους, είναι ανίκανο να διορθώσει τον εαυτό του. Έτσι είναι αναπόφευκτο στο τέλος, ότι η μοίρα της κάθε ελίτ είναι το να προετοιμάζει τον δρόμο για την καταστροφή της.
- Ένα τυπικό χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι το ότι πάντα στρέφεται ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό, όταν του δοθεί η ευκαιρία.
- Η καταστροφή του σύγχρονου μετά-βιομηχανικού καπιταλισμού βασίζεται στην τάση του να ελαχιστοποιεί τα έξοδά του και να μεγιστοποιεί τις αγορές του, μέσω της παγκοσμιοποίησης.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής ελαχιστοποιεί το κόστος παραγωγής του μέσω της αυτοματοποίησης, μετακινώντας την παραγωγή σ χώρες με μικρό κόστος εργασίας ή φέρνοντας φθηνή εργατική δύναμη σε μεγάλες μάζες στις βιομηχανοποιημένες χώρες, με σκοπό να διαλύσει το οργανωμένο εργατικό δυναμικό και να κατεβάσει τους μισθούς.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής μεγιστοποιεί την πώληση των προϊόντων του στην βιομηχανοποιημένη Δύση με την μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη. Για να το κάνει αυτό, καταργεί κάθε περιορισμό στην εισαγωγή από χώρες με φθηνότερο εργατικό κόστος.
- Η αδυναμία στους υπολογισμούς του σύγχρονου καπιταλιστή βρίσκεται στο ότι η αγοραστική δύναμη των δυτικών κοινωνιών βασίζεται στο υψηλό επίπεδο βιομηχανοποιήσεώς τους. Αυτή είναι η ίδια η βάση που ο σύγχρονος καπιταλιστής σταδιακά καταστρέφει. Έτσι, μπορούμε να δούμε πως η λογική του συγχρόνου καπιταλιστή είναι αυτοκαταστροφική στην βάση της.
- Το κράτος είναι το σημαντικότερο εργαλείο του σύγχρονου καπιταλισμού.
- Το κράτος, όχι μόνο προστατεύει τον σύγχρονο καπιταλιστή και τα χρήματά του, αλλά επίσης δημιουργεί τις απαραίτητες νομικές και υλικές δομές για τις οικονομικές δραστηριότητες του σύγχρονου καπιταλιστή.
- Το κράτος είναι το πιο σημαντικό όργανο του σύγχρονου καπιταλιστή αλλά και αυτός εξαρτάται από το κράτος.
- Το κράτος διαθέτει τα απαραίτητα μέσα για να ελεγχθούν οι αυτοκαταστροφικές τάσεις του σύγχρονου καπιταλιστή.
- Η επιβίωση του σύγχρονου μετά-βιομηχανικού συστήματος βασίζεται στην ύπαρξη της πολιτείας.
- Από τον συνεχή δανεισμό χρημάτων, η πολιτεία έχει την δυνατότητα να διαμοιράζει κοινωνικά οφέλη, τα οποία σε συνεχώς αυξανόμενο βαθμό αποτελούν την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού. Αυτή η αγοραστική δύναμη είναι απαραίτητη για να ανταπεξέρχεται στην απαίτηση για προϊόντα, τα οποία ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει να πουλά στον ταχύτατα αποβιομηχανοποιούμενο δυτικό κόσμο.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει τα πάντα. Θέλει από την πολιτεία να διατηρεί το απαραίτητο νομικό και υλικό πλαίσιο για την οικονομική του δραστηριότητα, αλλά την ίδια στιγμή δεν θέλει να συμμετέχει στα έξοδά της.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής οδηγεί την πολιτεία σε μία ανυπόφορη κατάσταση. Για να αντεπεξέλθει στην ζήτηση για προϊόντα του καπιταλιστικού συστήματος δύο πράγματα είναι απαραίτητα: Η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού πρέπει να διατηρηθεί σχετικά υψηλά και η βασική υποδομή της κοινωνίας να διατηρηθεί. Αυτά τα καθήκοντα αναγκάζουν την πολιτεία να δανείζεται χρήματα σε μία ολοένα αυξανόμενη κλίμακα, επειδή ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει να ελαχιστοποιήσει το κόστος του, που περιλαμβάνει τους φόρους. Τα διαστημικά επιτόκια είναι η κινούμενη άμμος, στην οποία η πολιτεία θα βουλιάζει όσο περισσότερο προσπαθεί να επιπλεύσει.
- Όσο περισσότερο ο σύγχρονος καπιταλιστής «περικόπτει» τόσο υψηλότερα είναι τα κέρδη του. Παρ' όλα αυτά, όσο περισσότερο «περικόπτει», τόσο μεγαλύτερο πέφτει το βάρος στην πολιτεία, η οποία θα πρέπει να φροντίσει για τους ανέργους και την ίδια στιγμή να διατηρεί την ικανότητά τους να αγοράζουν τα προϊόντα που πουλά ο σύγχρονος καπιταλιστής.
- Όσο πιο καταστροφικά φέρεται ο σύγχρονος καπιταλιστής κατά της κοινωνίας, τόσο υψηλότερα θα είναι τα κέρδη του μέχρι να καταστρέψει τα πάντα.
- Όσο πιο καταστροφικά ενεργεί ο σύγχρονος καπιταλιστής κατά της κοινωνίας, τόσο υψηλότερα θα είναι τα κέρδη του, μέχρι που θα έχει καταστρέψει τα πάντα.
- Η συνεχής αύξηση του κρατικού ελλείμματος τείνει να κάνει την αξία του χρήματος ολοένα και πιο αποσπασμένη από την πραγματικότητα. Το χρηματιστήριο μετατρέπεται σε μία γιγαντιαία φούσκα, που είναι δεδομένο ότι θα σπάσει την στιγμή που θα την προφτάσει η πραγματικότητα.
- Θα βιώσουμε την οικονομία της υστερίας: Φανταστικά χρήματα θα τροφοδοτούν ένα παζάρι των ψευδαισθήσεων. Οι άπληστοι δούλοι του πλούτου πωλούν όνειρα ο ένας στον άλλον και απεγνωσμένα προσπαθούν να ερμηνεύσουν στιγμιαία παράλογα σημάδια και προαισθήματα.
- Στον αγώνα ανάμεσα στο κεφάλαιο, την παραγωγή και την εργασία είναι η αναπόφευκτη μοίρα της εργατικής τάξης της βιομηχανοποιημένης Δύσης να νικηθεί με πικρό τρόπο και να υποβιβασθεί στο υλικό επίπεδο του προλεταριάτου του τρίτου κόσμου, με το οποίο θα πρέπει να ανταγωνισθεί για τα υπολείμματα του τραπεζιού του συγχρόνου καπιταλιστή.
- Ο σύγχρονος καπιταλιστής θα είναι πάντα δυσαρεστημένος με την πολιτεία. Η πολιτεία είναι πάντα ένας πολύ αργός ηθοποιός στην διεθνή αγορά. Ο σύγχρονος καπιταλιστής επίσης κατακρίνει τον συνεχή δανεισμό χρημάτων από την πολιτεία, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι ο ίδιος είναι υπεύθυνος γι' αυτό.
- Τελικά, ο σύγχρονος καπιταλιστής θα θελήσει να ξεφορτωθεί την πολιτεία. Η πολιτεία ήταν λακές του. Τώρα την νιώθει σαν βάρος. Ο σύγχρονος καπιταλιστής θέλει απόλυτη ελευθερία για τον εαυτό του.
- Η επανάσταση στην σύγχρονη μεταμοντέρνα κοινωνία θα βασισθεί στο τεράστιο στρατηγικό λάθος του κεφαλαιοκράτη: Θα καταστρέψει την βάση για την ίδια την ύπαρξή του, θα καταστρέψει την πολιτεία.
- Το κράτος δεν θα καταπέσει από μάζες επαναστατών εργατών, αλλά από τους ίδιους τους καπιταλιστές, τυφλωμένοι όπως είναι από την απληστία τους.
- Η επανάσταση σε μια σύγχρονη μετά-βιομηχανική κοινωνία θα λάβει χώρα όταν οι επαναστατικές αντί-κοινωνίες των περιοχών βάσης θα καταλάβουν τον κενό κράτους χώρο, που δημιουργήθηκε από την αυτοκαταστροφική μανία του καπιταλισμού.
- Αφού οι καπιταλιστές, τυφλωμένοι από την απληστία τους, θα έχουν καταστρέψει την πολιτεία, η επαναστατική εργατική τάξη θα την επανιδρύσει – αυτή τη φορά όμως θα είναι ένα σοσιαλιστικό κράτος, που θα υπηρετεί τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
http://lalipouli.blogspot.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου