- Ο πρώτος λόγος για την χρήση δύναμης θα είναι συμπαγής. Οι εχθροί του κινήματος και του λαού πρέπει να συντριβούν.
- Ο δεύτερος λόγος για την χρήση δύναμης είναι η προπαγάνδα. Πρέπει να σκορπίσουμε φόβο στους εχθρούς μας και να αυξήσουμε την υποστήριξή μας, ανακτώντας τους δρόμους από το οργανωμένο έγκλημα και τους άλλους εχθρούς του λαού.
- Ο τρίτος λόγος για την χρήση δύναμης είναι η πρόκληση. Πρέπει να προβοκάρουμε το σύστημα να κάνει λάθη και να αποξενωθεί ακόμη περαιτέρω από τον λαό, δημιουργώντας έτσι ένα κενό, που θα χρησιμοποιήσει το κίνημα για να ενδυναμώσει την βάση του στις μάζες.
- Μια επανάσταση είναι εξ' αναγκαιότητος μια βίαιη διαδικασία. Γι' αυτό είναι επιτακτικό από την αρχή να συνηθίσουμε στην ιδέα χρήσης οποιουδήποτε απαραίτητου μέσου.....
- Για προπαγανδιστικούς λόγους, το κίνημα πρέπει να χρησιμοποιεί δύναμη με φειδώ και ιδιαίτερη προσοχή στα πρώτα στάδια της επαναστατικής διαδικασίας.
- Το κίνημα πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των μαζών που ποθούν την ασφάλεια σε εποχές αβεβαιότητας. Δεν μπορεί να περιαχθεί στον ρόλο ενός «τέρατος» από τους εχθρούς του.
- Το κίνημα πρέπει να επιβεβαιώσει ότι οι δράσεις του είναι αποδεκτές από τους συνηθισμένους ανθρώπους, τουλάχιστον σε ένα συναισθηματικό ή ασυνείδητο επίπεδο. Είναι απαραίτητο ο λαός να καταλαβαίνει πραγματικά ότι οι σύντροφοι πολεμούν γι' αυτόν.
- Μια ειδική περίπτωση είναι η τιμωρία αυτών των εγκληματιών που το διεφθαρμένο δικαστικό σύστημα έχει αφήσει ατιμώρητους.
- Κατά την τιμωρία των εγκληματιών θα πρέπει να υπολογίσουμε την παιδαγωγική πλευρά της χρήσης βίας. Η τιμωρία θα πρέπει να είναι τέτοια που θα ικανοποιήσει την δικαιολογημένη οργή του λαού, αλλά και θα παραλύσει το οργανωμένο έγκλημα.
- Το κίνημα πρέπει να δρα ως η βίαιη μετεμψύχωση της αίσθησης δικαιοσύνης του λαού!
- Η τιμωρία δεν μπορεί να αποτελείται από παρορμητικές και αυθαίρετες πράξεις βίας. Η δικαιοσύνη θα αποδίδεται μόνο μετά από προσεκτική σκέψη τοπικών επιτροπών της κοινότητας.
- Η δημιουργία λαϊκών δικαστηρίων θα είναι μια πράξη ανυποταγής προς το φιλελεύθερο – καπιταλιστικό σύστημα. Θα είναι σημάδι του τέλους της αξιοπιστίας του συστήματος όταν αντιμετωπίζει μια αντί-κοινωνία.
- Για να διατηρήσει την αξιοπιστία του το σύστημα πρέπει να χρησιμοποιήσει βια εναντίον των λαϊκών δικαστηρίων Έτσι, το σύστημα θα έλθει σε ανοικτή αντιπαράθεση με το αίσθημα δικαιοσύνης του λαού.
- Ο αγώνας του συστήματος ενάντια στα λαϊκά δικαστήρια θα αποξενώσει τον λαό από το σύστημα. Στο τέλος, το κράτος θα μετατραπεί σε άδειο κέλυφος.
Τρεις μορφές πολιτικής βίας
- Κατά την διάρκεια του αγώνα, πριν το θρίαμβο της επανάστασης, η πιο δημοφιλής και άχρηστη μορφή πολιτικής βίας είναι η «άμεση δράση».
- Η «άμεση δράση» είναι τυπική ελιτίστικων ομάδων, που έχουν αποξενωθεί από τους συνηθισμένους ανθρώπους.
- Οι ομάδες που επιδίδονται σε «άμεση δράση» δεν κατανοούν τις ανάγκες των συνηθισμένων ανθρώπων, αντιπαθούν τους συνηθισμένους ανθρώπους και το χειρότερο είναι ότι επιτίθενται στην συμβατική άποψη του κόσμου των περισσοτέρων ανθρώπων. Έτσι αποξενώνονται από αυτούς, τους οποίους προσπαθούν να πλησιάσουν.
- Οι ομάδες που επιδίδονται σε «άμεση δράση» δεν κατανοούν την δυναμική της επανάστασης. Δεν υποστηρίζονται από τον λαό κι έτσι τείνουν να γίνονται απομονωμένοι και πικραμένοι και μετατρέπονται σε παράλογους εξτρεμιστές.
- Η φιλοσοφία της άμεσης δράσης ωριμάζει από το γεγονός ότι αυτές οι ομάδες υποσυνείδητα καταλαβαίνουν ότι στο τέλος θα αποτύχουν. Γι' αυτό τείνουν να αναζητούν αποζημίωση σε ρομαντικά και άχρηστα τσιμπήματα εναντίον αυτού που αντιλαμβάνονται ως «σύστημα».
- Η «άμεση δράση» είναι το μονοπάτι της ήττας.
- Το μονοπάτι του κινήματος είναι το μονοπάτι της επαναστατικής βίας.
- Η επαναστατική βία θα είναι ένα οργανικό μέρος της εργασίας του κινήματος στην υπηρεσία και την προστασία του λαού στις περιοχές βάσης.
- Η διαφορά μεταξύ «άμεσης δράσης» και «επαναστατικής βίας» βρίσκεται στο στοιχείο της προπαγάνδας, που είναι έμφυτο στην επαναστατική βία.
- Επαναστατική βία σημαίνει ότι οι σύντροφοι δουλεύουν προπαγανδιστικά, δημιουργώντας έναν λαϊκό στρατό, με ευρεία υποστήριξη από τον λαό.
- Η επαναστατική βία προέρχεται από την θέληση του λαού να προστατεύσει την αντί-κοινωνία που έχει δημιουργηθεί στις περιοχές βάσης από τις επιθέσεις του οργανωμένου εγκλήματος, μικρές εξτρεμιστικές ομάδες και το σύστημα.
- Για να επιβιώσει το σύστημα πρέπει πραγματικά να είναι μαζικό. Για να κερδίσει, το κίνημα πρέπει να διεξάγει μαζικό πόλεμο. Η επιτυχία του κινήματος εξαρτάται από την δυνατότητά του να κινητοποιήσει τον λαό σε μαζικό επίπεδο.
- Η τρίτη μορφή πολιτικής βίας αποτελείται από την κρατική βία, την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει μόνο το κατεστημένο.
- Πριν κυριαρχήσει το κίνημα, θα πρέπει να πολεμήσει σε δύο μέτωπα. Χρησιμοποιώντας την στρατηγική της επαναστατικής βίας, το κίνημα θα πολεμήσει κατά της κρατικής βίας του κατεστημένου και της άμεσης δράσης των εξτρεμιστικών ομάδων.
- Αφού η επανάσταση θριαμβεύσει, το κίνημα θα έχει υπό έλεγχο το εργαλείο της κρατικής βίας.
- Για να προετοιμάσει σταδιακά τον εαυτό του για τον ρόλο της επαναστατικής εμπροσθοφυλακής, που θα πρέπει να παίξει κατά την φάση στην οποία η παλαιά πολιτεία θα δημιουργείται, το κίνημα θα πρέπει να έχει μετατραπεί σε «κράτος εν κράτει» πριν ακόμη το φιλελεύθερο-καπιταλιστικό σύστημα καταρρεύσει. Στις απελευθερωμένες περιοχές βάσης, οι σύντροφοι θα μάθουν στην πράξη τις διαχειριστικές λειτουργίες.
http://lalipouli.blogspot.com/
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου