Από τα μεσάνυχτα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού της Αλέξη Τσίπρα ύψωσε τη φωνή και την αξιοπρέπειά της, αρνούμενη να συνεχίσει να είναι το «κλωτσοσκούφι» των ισχυρών της Ευρωζώνης.
Ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο έβαλε την ηγεσία της Ευρωζώνης να καθίσει στο
τραπέζι με δική του πρωτοβουλία αλλά πήρε κι αυτό που ήθελε στο κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση. Την επαναβεβαίωση δηλαδή της απόφασης του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, με την αποσαφήνιση πως είναι η Ελλάδα και όχι οι δανειστές, αυτή που αποφασίζει για τον εαυτό της.
Ο Τσίπρας που πέταξε για Βρυξέλλες σαν κοινός θνητός, στην οικονομική θέση της τακτικής αεροπορικής γραμμής, καθίσταται μέρα τη μέρα ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της χώρας, συγκρινόμενος πλέον στη συνείδηση των Ελλήνων με ……
εθνικούς ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως οι εναπομείνασες υγιείς δυνάμεις που υπάρχουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, άμεσα ή έμμεσα, δηλώνουν πλήρη υποστήριξη κι εμπιστοσύνη στη διακυβέρνησή του.
Από την άλλη, οι αντίπαλοι του Αλέξη Τσίπρα δοκιμάζουν τη μια ήττα μετά την άλλη. Η κυβέρνησή του δεν έπεσε «σε πέντε βδομάδες» όπως «προφήτευαν» (ή και σχεδίαζαν) όσοι διακινούσαν τα σχετικά σενάρια. Δεν σημειώθηκε πιστωτικό γεγονός και ούτε πρόκειται να σημειωθεί τουλάχιστον στον ορατό ορίζοντα. Η Ελλάδα εκπροσωπείται με αξιοπρέπεια στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές της και το ελληνικό κοινοβούλιο σηματοδοτεί την ανάκτηση σημαντικού μέρους της εθνικής κυριαρχίας που είχαν απωλέσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις, με το να συζητά και να ψηφίζει νομοθετήματα τα οποία δεν έρχονται έτοιμα από το Βερολίνο ή τις Βρυξέλλες. Επιπλέον, για πρώτη φορά, η διακυβέρνηση Ομπάμα στέλνει στο Βερολίνο μια απόλυτα ευθεία και σαφή προειδοποίηση: δεν είναι επιλογή να τεθεί εκτός ευρωζώνης η Ελλάδα.
Όλο το «αφήγημα» που είχαν φιλοτεχνήσει οι «πεμπτοφαλαγγίτες» της Αθήνας καταρρέει και το μόνο που τους απομένει ως πολιτική ρητορική είναι να κάνουν σεξιστικό bullying στη Ζωή Κωνσταντοπούλου ή να ασχολούνται με το πρόγραμμα της παρέλασης που οργανώνει ο Πάνος Καμμένος. Απόλυτη γύμνια πολιτικής δηλαδή, που αφήνει όλο το χώρο ελεύθερο στον Αλέξη Τσίπρα για να ξεδιπλώσει την πλήρη ηγεμονία του στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, θέτοντας τις βάσεις για μια διακυβέρνηση μακράς πνοής.
Είναι σημαντικό δε, πως ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει παίξει ακόμη με τους πολλούς «άσσους» που κρατάει στα χέρια του. Η προτεραιότητα ήταν να αντιμετωπιστεί ο ορατός κίνδυνος της ανατροπής και να ελεγχθούν οι αρμοί του βαθέως κράτους. Δοκιμασία που πέρασαν επιτυχώς τόσο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής όταν παρέλαβε το χάος που κληρονόμησε από τη χούντα, όσο και ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έκανε το 1981 μια ιστορική τομή στην πολιτική εξέλιξη της χώρας. Επιτυχώς περνάει αυτή τη δοκιμασία και ο Τσίπρας και απελευθερωμένος πλέον θα αρχίσει στο αμέσως επόμενο διάστημα να κατεβάζει τους «άσσους» που έχει.
Ο πρώτος εξ αυτών είναι το σκάνδαλο της Siemens. Χθες ο Σήφης Βαλυράκης (ένα καθόλου τυχαίο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της χώρας) απέστειλε επιστολή προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την οποία τονίζει ότι η κυβέρνηση, η Δικαιοσύνη και η Βουλή πρέπει να συνεχίσουν τη διερεύνηση και να εκκαθαρίσουν το σκάνδαλο Siemens. Ο κ. Βαλυράκης, ο οποίος ήταν πρόεδρος της εξεταστικής επιτροπής που είχε ερευνήσει την υπόθεση, επισημαίνει στην επιστολή του ότι «το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, η Δικαστική, η Εκτελεστική και η Νομοθετική εξουσία αποδείχθηκαν κατώτερες των περιστάσεων και αδύναμες να αντιμετωπίσουν το ίδιο το σκάνδαλο σε όλο το μέγεθος του, αλλά και να αξιοποιήσουν το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής», με αποτέλεσμα σήμερα να δικάζονται δεκάδες υπηρεσιακοί παράγοντες, χωρίς πολιτικά πρόσωπα για την εμπλοκή των οποίων στο σκάνδαλο υπήρξαν σημαντικά στοιχεία.
Τα στόματα θα ανοίξουν. Και όχι μόνο για τη Siemens αλλά και για όλες τις μεγάλες υποθέσεις καταλήστευσης του εθνικού πλούτου που συμπεριλαμβάνονται στη «λίστα των αμαρτιών» και αφορούν στα εξοπλιστικά αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εφόσον η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν έπεσε «σε πέντε βδομάδες», θα καταπέσει τελικά η απλουστευτική αφήγηση ότι οι Έλληνες χρωστούν και πρέπει να πληρώσουν.
Η συνέχεια επί της οθόνης του «Κλικλίκου», ο οποίος κι αυτός θα δώσει οσονούπω εξηγήσεις για το πώς βρέθηκε με ψηφιακές συχνότητες έναντι πινακίου φακής…
πηγη
ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟ ΤΟ 1960!!!
Ανέβασαν το χρέος στα 350ΔΙΣ Ευρω. Δηλαδή μόνο να γράψεις και να προσπαθήσεις να σκεφτείς το ποσό παθαίνεις..εγκεφαλικό.
* Ένα ποσό πρωτόγνωρο και ασύλληπτο χωρίς διαφάνεια.
* Επί πλέον 35 δις ευρώ ετήσιο ΕΛΛΕΙΜΜΑ και 24 Δις έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου. Και παρέμεναν στις θέσεις τους και παραμένουν ακόμα.
*Μέσα σε πέντε χρόνια (2004-2009) χάσαμε σχεδόν τα πάντα.
*Τι ζητάει ο απλός Έλληνας που δεν ξέρει από οικονομία και ΑΠΑΤΗ.
Να βρεθεί άλλος ένας Έλληνας ακόμη, εκτός από τον Γιώργο Παπανδρέου, να του πεί την αλήθεια.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΟΝΟ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟ ΚΟΥΡΕΨΕ!!
Το χρέος δεν ‘’κουρεύεται’’ και τα μνημόνια δεν σχίζονται με ψευτιές και απάτες, ούτε με ‘’μαγκιές’’ ούτε με ‘’ριχτά σακάκια’’ με σηκωμένους γιακάδες. Κανείς δεν έχει το θάρρος να πει την αλήθεια? Πως θα μπορέσουμε να περιορίσουμε το χρέος, αν δεν βοηθήσουν κι αν δεν θελήσουν αυτοί που μπορούν? Νομίσαμε ότι η χρεοκοπία Καραμανλή ήταν..εξαμηνιαίας διάρκειας και άντε και γυρίσαμε πίσω εκεί που είμαστε?
Πρέπει μα καταλάβουμε όλοι ότι το ΕΓΚΛΗΜΑ Καραμανλή, Σαμαρά και Τσίπρα κατέστη σχεδόν ισόβιο χωρίς καμία περίοδο χάριτος.
Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο θα μπορέσουμε να συναινέσουμε και όλοι μαζί θα αγωνισθούμε να πείσουμε τους ‘’κακούς’’ δανειστές μας, ότι βάλαμε μυαλό και θέλουμε να σώσουμε τα παιδιά μας.
Όποιος έχει ΑΜΕΣΗ λύση να την πεί εδώ και τώρα.
Κανείς δεν έχει και κανείς δεν μπορεί. Οι πολιτικοί μας, αντιπροσωπεύουν το είδος μας και το μέγεθος της ευαισθησίας μας και της αντίληψής μας.
Μοιάζουμε με μια οικογένεια
τσακωμένη μεταξύ μας, που δουλεύουμε ένας ή δύο και απλώς συντηρούμαστε προς το παρόν και έχουμε και ένα δάνειο πχ. 50 εκατ. ευρώ και μας ζητούν να το αποπληρώσουμε. Υπάρχει πιθανότητα? Καμία !
Και το χειρότερο, επιλέγουμε τους καταστροφείς ( Καμένος, Παυλόπουλος) να μας σώσουν.
Οι Γερμανοί το 1990 αντιμετώπισαν πρόβλημα
ύπαρξης και επιβίωσης. Είδαμε τι έκαναν? Παραδειγματιστήκαμε και πιαστήκαμε χέρι –χέρι να περάσουμε το ποτάμι?
Τι κάναμε? Υπονομεύσαμε τον Παπανδρέου που αγωνιζότανε μόνος του και ξαναφέραμε τους εγκληματίες πους μας πτώχευσαν να μας σώσουν. Να μας σώσουν ποιοι?
Καμιά ελπίδα δεν υπάρχει, αν δεν παραδεχτούμε ποιοι φταίνε.
===============================
Αν δεν αποδεχτούμε το μέγεθος της ΔΙΚΗΣ μας συμμετοχής στο μέγεθος της κατάντιας μας.
ΣΧΟΛΙΟ: 233, βουλευτές όρθιοι χειροκροτούσαν για την επιλογή ..Παυλόπουλου ως προέδρου Δημοκρατίας.
Τι άλλο θέλουμε?
Τι ….Τσίπρας, τι....Καμμένος !! (γράφαμε πρίν δύο χρόνια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό τον αντιμνημονιακό αγώνα των δύο δημαγωγών, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να βρεθούν υπό την ίδια πολιτική στέγη. Τι και αν προέρχονται από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους, απευθύνονται στο ίδιο ακροατήριο. Στο ακροατήριο που πιστεύει ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι κακοί Ευρωπαίοι που έβαλαν στο μάτι τον «εκλεκτό λαό».
Από τη μία, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας την πάγια τακτική του αριστερού λαϊκισμού που τους καθιέρωσε ως κόμμα διαμαρτυρίας, επιδίδεται σε μία άνευ προηγουμένου επικίνδυνη ρητορική καταγγέλλοντας τους πάντες και τα πάντα. Ταυτόχρονα, κλείνει το μάτι σε οποιαδήποτε αντιδημοκρατική ενέργεια προκαλεί θόρυβο και φαντάζει στα μάτια του λαού ως αντιστασιακή – πατριωτική πράξη.
Καταγγέλλει την νέα δανειακή σύμβαση, αλλά δεν προτείνει καμία εναλλακτική. Μάλλον προτείνει την πρόσληψη 200.000 ανέργων στο δημόσιο, ώστε να μειωθεί η ανεργία. Ωστόσο, δεν μας λέει με τι πόρους θα πραγματοποιηθούν αυτές οι προσλήψεις, δεδομένου ότι η χώρα συνεχίζει να παράγει πρωτογενές έλλειμμα και δεν μπορεί να δανειστεί. Ο δημόσιος λόγος του κ. Τσίπρα, εκτός από προτάσεις επιστημονικής φαντασίας, εμπεριέχει και άμεσες ή έμμεσες απειλές προς όποιον δεν συμφωνεί με τις σκέψεις του. Η στοχοποίηση πολιτικών προσώπων είναι μία πάγια μορφή «πάλης» της καθεστωτικής αριστεράς.
Από την άλλη, ο επικεφαλής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, έχει επιδοθεί σε έναν αγώνα πατριδοκαπηλίας, με χαρακτηριστικά μίας άλλης εποχής. «Τα δάνεια είναι παράνομα», υποστηρίζει με σθένος ο επιφανής εκπρόσωπος του νέου ψευδό-πατριωτισμού. Παρόλα αυτά, δεν μας λέει τον τρόπο για το πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες της χώρας χωρίς αυτά τα δάνεια, δεδομένου ότι για κάθε 100 ευρώ που παράγουμε τον μήνα χρειαζόμαστε 110 ευρώ για την κάλυψη των αναγκών μας (χωρίς να υπολογίσουμε τα τοκοχρεολύσια). Πιο προκλητικό όλων, όμως, είναι το γεγονός ότι τόσο αυτός όσο και κάποιοι άλλοι σύντροφοι του αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια μέλη του ίδιου πολιτικού συστήματος και φέρουν μεγάλες ευθύνες για τη δημιουργία του χρέους και των ελλειμμάτων.
Αλήθεια γιατί δεν ύψωσε το πατριωτικό του ανάστημα ο κ. Καμμένος όταν δανειζόμασταν για να διορίσουμε πολιτικούς φίλους; Γιατί δεν είπε, και συνεχίζει να μη λέει, κουβέντα για τη σαθρή δημόσια διοίκηση, που φιγουράρει στις πρώτες θέσεις στον κόσμο στη διαφθορά; Γιατί δεν «αγανάκτησε», ως γνήσιος πατριώτης, όταν υπήρχε σπατάλη δημοσίου χρήματος για εξαγορά προσώπων και συνειδήσεων;
Καταγγέλλει τους πάντες, χωρίς ωστόσο να προτείνει τίποτα απολύτως. Η πολιτική του πλατφόρμα μάς λέει τι δεν θα κάνει, δεν αναφέρει λέξη για το τι θα κάνει ώστε να βγούμε από την κρίση. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι ένα ακόμη κίνημα διαμαρτυρίας που βλέπει στην κατάρρευση «παράθυρο ευκαιρίας».
Η δημαγωγική πατριδοκαπηλία του κ. Καμμένου είναι εξίσου επικίνδυνη με τον αριστερίστικο λαϊκισμό του κ. Τσίπρα. Και οι δύο επιχειρούν να διχάσουν τους Έλληνες σε αντιμνημονιακούς (πατριώτες) και μνημονιακούς (προδότες). Ωστόσο, κανένας δε μιλάει για την πραγματική πρόκληση. Για το πώς, δηλαδή, θα μεγαλώσουμε την πίτα, προκειμένου να μην εξαρτόμαστε από τους ξένους δανειστές.