Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης στο ερώτημα γιατί δεν πρόβαλε βέτο στο Eurogroup ήταν πως αφού συμφωνούσε η ίδια η Κύπρος (δηλαδή ο κ. Αναστασιάδης) η Ελλάδα δεν μπορούσε να πάει εναντίον αυτής της απόφασης. Όμως μετά από αυτό, υπήρξε η αντίθετη απόφαση του κυπριακού λαού μέσω της Βουλής των Αντιπροσώπων του. Η απόφαση αυτή του κυπριακού λαού ακύρωσε στην ουσία και απέσυρε de facto το «ΝΑΙ» του Αναστασιάδη στο Eurogroup και επομένως αυτό δεν ισχύει.
Αφού όμως ο ίδιος ο κυπριακός λαός απέσυρε το «NAI» του Αναστασιάδη, γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν απέσυρε αμέσως και το δικό της «ΝΑΙ» ώστε να καταπέσει η απόφαση του Eurogroup; Γιατί δεν στήριξε την απόφαση του κυπριακού λαού; Γιατί επιμένει να έχει σε ισχύ το δικό της «ΝΑΙ» στο κούρεμα των καταθέσεων και δεν το αποσύρει; Τη στιγμή που ο Κυπριακός λαός αγωνίζεται να βρει μια άλλη λύση πέρα από το “κούρεμα” των καταθέσεων, γιατί δεν βγαίνει έστω μια ανακοίνωση συμπαράστασης από την ελληνική κυβέρνηση;
Δεν αντιλαμβάνεται άραγε η ελληνική κυβέρνηση ότι με τη στάση της αυτή έχει ανοίξει την «Πύλη της Κολάσεως» και ότι μπορεί να βρεθούμε και εμείς μέσα στην κόλαση; Δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η απόφαση αλλάζει τα τραπεζικά δεδομένα και ότι καθιστά πλέον τους καταθέτες συμμέτοχους στον επιχειρηματικό κίνδυνο του κάθε τραπεζίτη, χωρίς ο ίδιος να συμμετέχει πουθενά;
Μπορεί εδώ στην Ελλάδα, να τρίβουν κάποιοι τα χέρια τους πιστεύοντας ότι....
μέρος των χρημάτων που πήγαιναν στην Κύπρο θα έρθουν στην Ελλάδα αλλά σύντομα θα διαπιστώσουν τι θα συμβεί και που θα πάνε πραγματικά τα χρήματα.
Πέτρος Χασάπης
«Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ»
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκρως εγκωμιαστικό για τον Γιώργο Παπανδρέου και το έργο που επιτέλεσε είναι άρθρο του Ζεράρ Ορνύ, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα “Slate.fr”.
“Ίσως στην πορεία οι Έλληνες να ανακαλύψουν, ότι υπήρξε μεγάλος ηγέτης”, αναφέρει ο αρθρογράφος και αιτιολογεί την άποψή του, γράφοντας πως “κανείς από τους προκατόχους του δεν βρέθηκε μέσω σε τόσο δύσκολους αγώνες και δεν κλήθηκε να λάβει τόσο αντιλαϊκές αποφάσεις”. Μεταξύ άλλων, στο άρθρο γίνεται αναφορά στις ευθύνες των οίκων αξιολόγησης για την ελληνική κρίση, καθώς σημειώνεται ότι από το 2004 έως το 2009 εθελοτυφλούσαν σχετικά με τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.
Ο αρθρογράφος σημειώνει, πάντως ότι ο Έλληνας τέως πρωθυπουργός ήταν “ενίοτε υπερβολικός”, όταν κατήγγειλε τους Μέρκελ και Σαρκοζί για τον τρόπο που αντιμετώπισαν την Ελλάδα και ενστερνίζεται τη θέση ότι οι συνθήκες δεν είχαν ωριμάσει για το ευρωομόλογο. Προσθέτει, όμως, ότι η συμφωνία των ηγετών του Γαλλογερμανικού άξονα, στη Ντοβίλ, ήταν ένα βαρύτατο λάθος, που “σκόρπισε τον πανικό στις χρηματοπιστωτικές αγορές”.
Το άρθρο τάσσεται υπέρ της απόφασης του Γ. Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, καθώς σημειώνεται ότι υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν, δεν μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό: “Ο Γ. Παπανδρέου έκανε όλη τη λάτζα, οπότε το μόνο που έμενε ήταν να αποπεμφθεί στη συνέχεια”.
Αν τελικά οι μεταρρυθμίσεις ευοδωθούν, καταλήγει ο αρθρογράφος, οι Έλληνες “ίσως να σκεφθούν να αποκαταστήσουν τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος ήταν μόνος στην πιο δύσκολη εποχή”.
Σοκαρισμένο ακόμα το σύστημα από την αποθέωση Παπανδρέου…
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέκα σχεδόν μέρες έχουν περάσει από την αποθέωση του Γιώργου Παπανδρέου στο συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο Σ.Ε.Φ. και ακόμα να συνέλθει το σύστημα από το σοκ.
Ακόμα και σήμερα περισπούδαστοι κονδυλοφόροι και σχολιαστές σκορπάνε απλόχερα το γέλιο με την αμηχανία τους απέναντι στα γεγονότα του Σαββάτου.
Αδυνατούν να χωνέψουν αυτό που έγινε.
Και ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι έγινε. Τις μοναδικές σκηνές αποθέωσης του Παπανδρέου, αλλά και ψυχικής ανάτασης όλου του Συνεδρίου όταν ο Γιώργος εισήλθε στο στάδιο.
Αλλά πώς να το χωνέψουν;
Τόση χολή, τόσα ψέματα, τόσα πάνελ, τόσα πρωτοσέλιδα, τόσες εργατοώρες παραγωγής λάσπης, τόσα χρόνια, για να πείσουν τον κόσμο να μισήσει τον Παπανδρέου, είναι δυνατόν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να τον χειροκροτάνε ακόμα;
Και επειδή δεν το χωνεύουν, βρίζουν.
Βρίζουν τους απλούς συνέδρους που αγκάλιασαν τον Γιώργο: «αμετανόητοι», «στημένοι», «κλάκα», «ανεγκέφαλοι» κλπ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα καθυβρίζει και υποτιμά τον απλό κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στις εκλογές του Νοεμβρίου 1989, δημοσιογράφοι υποστήριζαν στην τηλεόραση ότι οι ψηφοφόροι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που είχαν αυξήσει το ποσοστό του σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου, χρειάζονται «ψυχιατρική υποστήριξη».
Τότε, το σύστημα δεν μπορούσε να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθούσε να στηρίζει τον Αντρέα μετά από όση λάσπη είχε εκτοξευτεί εναντίον του.
Τώρα το σύστημα δεν μπορεί να χωνέψει ότι ο κόσμος εξακολουθεί να στηρίζει τον Γιώργο, μετά από όση λάσπη έχει εκτοξευτεί εναντίον του.
Υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που συνδέει όλους όσους λοιδορούν τον απλό κόσμο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά τα γεγονότα του περασμένου Σαββάτου: δεν ένιωσαν ποτέ τι σημαίνει αγάπη και αποδοχή του κόσμου.
Και δεν μπορούν, ποτέ δεν θα μπορέσουν να αντιληφθούν μία απλή αλήθεια:
H καρδιά δεν “στήνεται”, ούτε “οργανώνεται”. Απλά χτυπά. Και για κάποια πράγματα χτυπά δυνατά.
Τώρα καταλαβαίνουν πολλοί τι γλύτωσε η Ελλάδα το 2010…
ΑπάντησηΔιαγραφήΓ. Παπανδρέου, Βουλή, ομιλία για την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης, 6/5/2010:
«Και δεν άκουσα και δεν έχει ακούσει κανένας εναλλακτική λύση -πολύ θα το θέλαμε.
Πέστε, εξηγήστε τι θα συμβεί, αν χρεοκοπήσει η χώρα, αν κηρύξει στάση πληρωμών.
Τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, που όλοι κοπτόμαστε κατά τα άλλα;
Τι θα γίνει, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, με ένα κράτος, που δεν μπορεί να δώσει τίποτα;
Τι θα γίνει με τις καταθέσεις των κόπων του ελληνικού λαού, σε μια οικονομία που θα καταρρεύσει;»
Ο Σαμαράς δεν τον στήριξε – καταψήφισε με περισσή σιγουριά το νομοσχέδιο εκείνο το βράδυ.
Ο Τσίπρας τον κατηγόρησε για “επικοινωνιακή και οικονομική τρομοκρατία”. Τα ίδια και η Παπαρήγα.
Γενικά, ουδείς είχε αντιληφθεί το διακύβευμα.
Ουδείς είχε αντιληφθεί τον άμεσο κίνδυνο που διέτρεχε η Ελλάδα.
Αντίθετα, και εκείνο το βράδυ και μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 τον κατηγορούσαν ότι τρομοκρατούσε με παραμύθια τον κόσμο για να περάσει σκληρά μέτρα.
Αυτό έλεγαν εν χορώ, επί μήνες, όλοι: κόμματα, εφημερίδες, ραδιόφωνα, κανάλια, πρωϊνάδικα, καθηγητάδες, οι πάντες.
Το πόσο “παραμύθια” ήταν όλα αυτά, όλα αυτά που γλυτώσαμε από το 2010 μέχρι σήμερα – με βαρύ κόστος, αλλά τα γλυτώσαμε χάρη στον Παπανδρέου και την κυβέρνησή του – φαίνεται τώρα στην περίπτωση της Κύπρου.
Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Θα επανέλθουμε.