Η Le monde γράφει ότι η Αθήνα έκλεψε στο Μνημόνιο και στο ΠΑΣΟΚ υπάρχει αμηχανία


Διαπιστώνεται αμηχανία για τις καταγγελίες αυτές εκ μέρους των κορυφαίων. Συγκεκριμένα η le monde  βασισμένη σε έκθεση της τρόικα αναφέρει ότι:
«Η Αθήνα προσέλαβε 70.000 δημοσίους υπαλλήλους και 12.000 συμβασιούχους στους δήμους στη διετία 2010-2011 παραβιάζοντας έτσι τις δεσμεύσεις της απέναντι στους δανειστές της, αντί να απολύσει κάποιες χιλιάδες άτομα όπως είχε δεσμευτεί» .
Η απάντηση των πρωτοκλασάτων πρώην υπουργών της κυβέρνησης Παπανδρέου και Παπαδήμου  δείχνει ότι δεν γνωρίζουν όσα γνωρίζει ή τρόικα ή ότι τέλος πάντων η τρόικα ψεύδεται.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Ραγκούσης αρνούνται ότι....
έκαναν παράνομες προσλήψεις από το παράθυρο παραβιάζοντας τους όρους του Μνημονίου ενώ ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης δήλωσε ότι την επίμαχη περίοδο δεν ήταν υπουργός Προστασίας του Πολίτη  καθώς σε αυτή την θέση ήταν ο Χρ. Παπουτσής.
Ας σημειωθεί ότι στην έκθεσή της η μόνιμη αντιπροσωπεία της τρόικας «καρφώνει» 4 πρώην υπουργούς υποστηρίζοντας ότι «ενώ νομοθετούσαν κανόνες για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων έκαναν προσλήψεις από το παράθυρο κι ενώ ψήφιζαν τον “Καλλικράτη” για να γίνουν συνενώσεις των δήμων και να εξοικονομηθεί 1,5 δισ. ευρώ έκαναν πάνω από 12.000 προσλήψεις στους ΟΤΑ».
Η έκθεση καταγγέλλει ότι σε 4 υπουργεία -Υγείας, Προστασίας του Πολίτη, Πολιτισμού και Διοικητικής Μεταρρύθμισης- έγιναν 70.000 προσλήψεις τα δύο τελευταία χρόνια για να καλυφθούν κενά και «πολιτικές υποχρεώσεις» και έτσι χάθηκε κάθε πιθανότητα επιτυχίας του Μνημονίου.
Σε δήλωσή του στο vima.gr ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης «δείχνει» ως υπεύθυνο για τις προσλήψεις τον Χρήστο Παπουτσή: «Το 2011, στο οποίο αναφέρεται η έκθεση του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για τις αποχωρήσεις και προσλήψεις στο δημόσιο, δεν ήμουν υπουργός στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη» αναφέρει ο πρώην υπουργός, διαψεύδοντας τα σχετικά δημοσιεύματα.
Αλλά και ο Ανδρέας Λοβέρδος διαψεύδει ότι έκανε προσλήψεις και ρίχνει την ευθύνη στην προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή σε σχετική ανακοίνωση:
«Κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Λοβέρδου ως Υπουργού Υγείας δεν πραγματοποιήθηκε καμία πρόσληψη στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι τελευταίες προσλήψεις έγιναν το 2009 πριν αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Το 2010 με απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης και σε συνεννόηση με τους εταίρους της οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Ασφάλειας εξαιρέθηκαν από τον κανόνα 1 προς 5. Με τα από αυτή την εξέλιξη η τότε ηγεσία του Υπουργείου Υγείας κάνοντας ένα τιτάνιο αγώνα κατάφερε να τοποθετήσει στα νοσοκομεία τους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ από το διαγωνισμό του 2008 νοσηλευτές, αναγνωρίζοντας την τεράστια έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ.
Το 2011 ο κανόνας 1-5 στις προσλήψεις εφαρμόστηκε και στο υπουργείο Υγείας. Με βάση τον κανόνα αυτό, το Υπουργείο Υγείας προχώρησε στην πρόσληψη 680 γιατρών, οι σχετικές κρίσεις τους είχαν ξεκινήσει το 2009, διαφορών ειδικοτήτων και 2.500 νοσηλευτών. Υπενθυμίζουμε την έντονη δημόσια αντίδραση του τότε υπουργού κ, Λοβέρδου ο οποίος και δημόσια είχε δηλώσει πως αν ήταν στο χέρι του δεν θα προσλάμβανε ιατρικό προσωπικό αλλά μόνο νοσηλευτικό. Οποιαδήποτε αλλά στοιχεία σχετικά με προσλήψεις στο Υπουργείο Υγείας είναι ανακριβή».
Και ο Γιάννης Ραγκούσης αρνήθηκε ότι έκανε προσλήψεις στους ΟΤΑ, όπως τον κατηγορεί η έκθεση της τρόικας :
«Από την 1η Ιανουαρίου 2011, όταν περιήλθε στις αρμοδιότητες του υπουργού Εσωτερικών η έγκριση προσλήψεων στους ΟΤΑ, μέχρι τις 15 Ιουνίου 2011 που ασκούσα καθήκοντα υπουργού Εσωτερικών, εγκρίθηκαν μόνο 1.153 προσλήψεις», απαντά ο Γιάννης Ραγκούσης και τονίζει πως «εγκρίναμε μόνο 1.153 προσλήψεις έναντι 53.336 αποχωρήσεων το 2010. Είναι προφανές ότι η έγκριση μόλις 1.153 προσλήψεων όχι μόνο τήρησε τον κανόνα του 1 προς 5, αλλά ήταν ένας αριθμός εγκρίσεων πολύ μικρότερος και από τον κανόνα του 1 προς 10 που ίσχυσε στη συνέχεια».
Επιπλέον, αναφέρει ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία το δημοσιονομικό όφελος από την εφαρμογή του Καλλικράτη «ξεπέρασε στο αρχικό στάδιο εφαρμογής το 1,2 δις ευρώ».
«Δεν είναι χωρίς αξία η υπενθύμιση ότι μετά το 2010 όλες οι προσλήψεις στο δημόσιο και τους ΟΤΑ είχαν υπαχθεί στις αντικειμενικές και αξιοκρατικές διαδικασίες του ΑΣΕΠ, μετά την ψήφιση του ν.3812/09 με τον οποίο καταργήθηκαν όλες οι πελατειακές εξαιρέσεις» αναφέρει ο κ. Ραγκούσης στη δήλωσή του.
Ας σημειωθεί ότι ο Παύλος Γερουλάνος, πρώην υπουργός Πολιτισμού που βρέθηκε στο στόχαστρο της τρόικας για προσλήψεις εκτός συμφωνίας Μνημονίου, δεν έκανε καμία δήλωση, προς το παρόν.

Σχόλια

  1. NA ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ
    ===============================
    200 000 προσλήψεις μετά το 2004 ΚΥΡΙΕ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΕ!!

    Μήπως δεν το...γνωρίζετε;

    Μήπως δεν το ακούσατε;

    ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΕΙΧΕ ΒΟΥΛΙΑΞΕΙ !!

    ΝΤΡΟΠΗΣ ΣΑΣ !!!


    Τα κριτήρια με τα οποία θα προσδιορίσει το πλεονάζον προσωπικό από όσους προσλήφθηκαν την περίοδο 2004-2010 μελετά η κυβέρνηση

    Στο μικροσκόπιο της κυβέρνησης έχουν μπει περισσότερες από 200.000 προσλήψεις που πραγματοποιήθηκαν από το 2004 μέχρι σήμερα,

    με στόχο να «αποκαλυφθούν» όσοι διορισμοί υλοποιήθηκαν χωρίς τον έλεγχο του ΑΣΕΠ.

    Το κριτήριο αυτό συζητείται να αποτελέσει ένα από τα βασικά στοιχεία ανάδειξης των 30.000 υπαλλήλων που θα χαρακτηριστούν πλεονάζον προσωπικό από το σύνολο του Δημοσίου, μέχρι το τέλος του 2011.

    Βάσει των στοιχείων που έχει δώσει στη δημοσιότητα η κυβέρνηση για τις προσλήψεις, προκύπτει ότι την περίοδο 2004-2010 περισσότεροι από 67.000 διορισμοί δεν καταγράφηκαν στις εκθέσεις του ΑΣΕΠ.

    Λόγω της έλλειψης θεσμικού πλαισίου για τη μέθοδο με την οποία θα προκύψει το πλεονάζον προσωπικό, στην τελευταία κυβερνητική επιτροπή συζητήθηκε έντονα η αναγκαιότητα για τον καθορισμό αυστηρών, αντικειμενικών κριτηρίων, προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν διαφανής και αδιάβλητη η διαδικασία.

    «Δεν θα δώσουμε κανένα δικαίωμα να μας κατηγορήσουν για κομματικές διώξεις, όλα θα είναι διαφανή και καθαρά στο θέμα της εφεδρείας», αναφέρει κυβερνητικός παράγοντας.

    Οι μεταταχθέντες

    Εκτός του κριτηρίου που καθορίζεται από το πόσο κοντά είναι στη συνταξιοδότηση ένας υπάλληλος, καθώς και από το εάν έχει κατοχυρώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, στην κυβερνητική επιτροπή συζητήθηκε

    να προταχθούν όσοι από τους 215.000

    υπαλλήλους έχουν διοριστεί στον «στενό» και ευρύτερο δημόσιο τομέα από το 2004 μέχρι και το 2010,

    εκτός ΑΣΕΠ. Παράλληλα τέθηκε ως πρόταση να ενταχθούν σε εφεδρεία οι περίπου 5.000 μεταταχθέντες από τον ΟΣΕ, τον ΟΑΣΑ και την πρώην Ολυμπιακή με το σκεπτικό ότι έχουν κριθεί πλεονάζοντες στους φορείς τους οπότε ως τέτοιοι μπορούν να χαρακτηριστούν και στον στενό δημόσιο τομέα.

    Στα κυβερνητικά πηγαδάκια συζητείται έντονα η πρόταση να διερευνηθεί το ενδεχόμενο ένταξης στο πλεονάζον προσωπικό και των 35.000 που

    μονιμοποιήθηκαν με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΑΠΟΨΗ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ;

    ΟΙ ΕΓΛΗΜΑΤΙΕΣ ΔΕΝ..ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ !


    Η μοιραία 6ετία και ο παρασιτισμός

    3/26/2012 09:30:00 πμ



    Γίνεται ευρύτερα κατανοητό γιατί πέσαμε στο παγόβουνο. Αυτό δεν ισχύει για τα πιο καθυστερημένα τμήματα του πολιτικού συστήματος.

    Κάποιοι δείχνουν μόνο την κορυφή του παγόβουνου και ισχυρίζονται ότι το δυστύχημα συνέβη την τελευταία 2ετία. Επειδή η μνήμη στον τόπο μας θεωρείται βραχεία, θυμίζω λίγους αριθμούς.

    Την 6ετία 2004-2009, οι κρατικές (χωρίς τους τόκους) δαπάνες αυξήθηκαν 50%, όταν η μέση αύξηση στις 27 χώρες της Ε.Ε. ήταν 22%.

    Ειδικά οι καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου (σχεδόν το 70% των συνολικών) αυξήθηκαν 41%, όταν στους 27 αυξήθηκαν 20%.

    Τα κρατικά έσοδα επίσης αυξήθηκαν 25%, ενώ στους 27 μόνο 11%.

    Στο δημόσιο...
    ...χρέος προστέθηκαν 116 δισ. ευρώ και εκτινάχτηκε από τα 183 στα 300 δισ. ευρώ, αυξήθηκε 63%, ενώ στους 27 μόνο 33%. Ευρώπη και Ελλάδα ήταν σε αντίθετες τροχιές.

    Οι υπεύθυνοι κρύβονται, τοκίζοντας στη λήθη.

    Οι αριθμοί θυμούνται όμως ότι η κραιπάλη εντεινόταν μετά το 2006, παράλληλα με τις κυλιόμενες εκλογικές στοχοθεσίες της «άσ’ το-για-αργότερα-κυβέρνησης».

    Αποτέλεσμα, το κράτος ρημαγμένο, φορτωμένο με δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις και με λεηλατημένα ταμεία, συνάντησε τη διεθνή κρίση.

    Τι συνέβη το μοιραίο 2009, περιγράφεται στην Εκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Υστέρηση εσόδων 12,8 δισ. ευρώ, υπέρβαση δαπανών 47 δισ. ευρώ, υπέρβαση κρατικού δανεισμού κατά 64 δισ. ευρώ.

    Εν ολίγοις, όταν η Ευρώπη πάλευε, οι εδώ (χαλαροί…) ιθύνοντες πυροδοτούσαν τον απόλυτο δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Ετσι φούσκωσε το έλλειμμα.

    Ωστόσο, αν το πρόβλημα ήταν μόνο αυτός ο εκτροχιασμός και η αποκάλυψή του, θα μπορούσε, όχι δύσκολα, να λυθεί. Είναι πολύ βαθύτερο.

    Οσα έγιναν στην 6ετία δεν ήταν παρά τα τελευταία εκφυλιστικά φαινόμενα ενός παρασιτικού μοντέλου. Στην Ελλάδα, επί 10ετίες, το κράτος δεν δανειζόταν για να δημιουργήσει σύγχρονες παραγωγικές δομές (ακόμα και μεγάλο μέρος του σχεδίου Μάρσαλ σπαταλήθηκε στη 10ετία 1950).

    Δανειζόταν για να στηρίζει τη συνολική ζήτηση (με μαζικές προσλήψεις, μισθούς χωρίς εργασία, επιδοτήσεις χωρίς παραγωγή, υπερτιμολογημένα έργα και προμήθειες…) ώστε να κινείται η οικονομία χωρίς να υποχρεωθεί σε προσαρμογές. Με δημοκρατικές διαδικασίες και με συμμετοχή του ευρύτερου πολιτικού φάσματος, το κράτος έπαιρνε το ρίσκο του δανεισμού και οι ιδιώτες καρπώνονταν το προϊόν του.

    Οταν έβρεχε λεφτά, το κράτος δανειζόταν για να μη διαταραχθεί το τέλμα. Τώρα, ο ελληνικός καπιταλισμός μετασχηματίζεται ώστε να μπορέσει να αναπτυχθεί. Στην τελευταία 2ετία, παρά την εγνωσμένη κυβερνητική ανεπάρκεια, μειώθηκε το πρωτογενές έλλειμμα κατά 8% του ΑΕΠ.

    Είναι ενδεικτικό του μεγέθους της προσαρμογής ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κομισιόν, το 2011 ο κρατικός προϋπολογισμός σημείωσε κυκλικά διορθωμένο πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ.
    Δεύτερον, ανακτήθηκε η μισή περίπου ανταγωνιστικότητα από όση είχε χαθεί τα τελευταία εννέα χρόνια έναντι των ευρωπαίων εταίρων μας. Τρίτον, έγιναν μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούσαν επί 10ετίες - προϋπόθεση για την επόμενη φάση, της ανάπτυξης.

    Για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες, λοιπόν, ας μην αντιμετωπίζεται το μείζον θέμα της οικονομίας με κομματικές μικροπονηριές. Γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος, το πολιτικό σύστημα να γλιστρήσει πάλι στη λογική του χτες, του παρασιτισμού. Προς την οποία, άλλωστε, ρέπει. Αυτό θα ήταν η καταστροφή.


    Τι συνέβη το μοιραίο 2009, περιγράφεται στην Εκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου: Υστέρηση εσόδων 12,8 δισ. ευρώ, υπέρβαση δαπανών 47 δισ. ευρώ, υπέρβαση κρατικού δανεισμού κατά 64 δισ. ευρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου