Jacques Delpla (BNP-Paribas): ας ευχαριστήσουμε τον Ελληνικό λαό για την ψήφο του κατά της λιτότητας!


Σε ένα σχόλιο που δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα Les Echos, ο φιλελεύθερος οικονομολόγος Jacques Delpla, ανώτερος σύμβουλος της BNP-Paribas και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης, ευχαρίστησε τον ελληνικό λαό επειδή ψήφισε υπέρ του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ και του σχεδίου του για την ομαλήαναδιάρθρωση του χρέους.

Ο Delpla συνοψίζει την κατάσταση ως εξής: «Οι χώρες του νότου του ευρώ δεν μπορούν ταυτόχρονα να παραιτηθούν από τον γενικό πληθωρισμό για να μειώσουν το χρέος τους, να αποκηρύξουν την υποτίμηση για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα τους και να παραιτηθούν από τη στάση πληρωμής για τα χρέη τους. 
Ένας από τους πόλους αυτής της τριάδας πρέπει να υποχωρήσει. Ο γενικευμένος πληθωρισμός είναι αδύνατος  -απαγορεύεται από τη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ΕΚΤ. Υποτίμηση θα σήμαινε έξω από το ευρώ για πάντα (προς αποφυγή). Παραμένει μόνο η στάση πληρωμής, η αναδιάρθρωση των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών».

Ωστόσο, εξηγεί, οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν επιβάλει στις πλέον ευάλωτες χώρες, «την εξαίρεση της Ελλάδας», μια πολιτική λιτότητας, χωρίς ωστόσο να συγκατατεθούν σε μια αναδιάρθρωση του χρέους, λόγω του φόβου της μόλυνσης.(Θυμηθείτε ότι το ελληνικό χρέος έχει πράγματι μειωθεί κατά το ένα τρίτο περίπου, αλλά αυτό είναι πολύ μικρό και ήρθε κυρίως πολύ αργά, επειδή η λιτότητα είχε ήδη κάνει τη ζημιά της).

Τονίζοντας με μετωπικό τρόπο την παταγώδη αποτυχία αυτής της στρατηγικής, παρατήρησε ότι«μόνο οι ηγέτες της δεκαετίας του 1930 έκαναν χειρότερα». Ο Delpla δηλώνει ότι πρέπει «να ευχαριστήσουμε τους Έλληνες ψηφοφόρους»  που κατακρημνίζουν «τις επιλογές και την συνειδητοποίηση (...) βάζοντας το νεο-κομμουνιστικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ σε θέση να κυβερνήσει, θα αναγκάσουν την Ευρώπη να μεταρρυθμίσει τις διαθέσιμες επιλογές».

Ο ΣΥΡΙΖΑ απειλεί για «την αθέτηση του συνόλου του δημοσίου χρέους, παραμένοντας στο ευρώ. Είναι χαοτικό, αλλά πολύ έξυπνο εκ μέρους τους».

Γιατί, συνεχίζει ο Delpla, «η ΕΚΤ ποτέ, ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτε η Γερμανία θα ωθήσουν την Ελλάδα σε πλήρη πτώχευση, στη κατάρρευση και σε πλήρη λιμό».

Για αυτή τη μερίδα του τραπεζικού κόσμου που πάντα θέλει να.... σώσει το ευρώ, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για μια ομαλή αναδιάρθρωση του χρέους: «Ένα μορατόριουμ για δέκα χρόνια, μια αναδιάρθρωση σε 30 με 50 χρόνια ...» (δεν μιλάει ρητά για ακύρωση του παράνομου μέρους του χρέους), ήτοι «ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της ελπίδας αυτών των πληθυσμών: η αναδιάρθρωση του παρελθόντος για την προετοιμασία του μέλλοντος. Να αθετήσεις το παρελθόν για να σώσεις τη νεολαία και το μέλλον της. Να ξεφορτώσουν χρέη που απειλούν να τους πνίξουν σε ένα μαύρο σενάριο της δεκαετίας του 1930».

Αυτό το άρθρο επισημαίνει, ωστόσο, την αρχή μιας συνειδητοποίησης της σοβαρότητας της κατάστασης από την πλευρά της γαλλικής ελίτ.



Faire défaut sur le passé, pour préparer l'avenir


Comment relancer la croissance ? Relancer déficits et grands travaux ? « Nein », dit l'Allemagne ! Ne reste que le défaut. Les pays du sud de l'euro (l'Italie moins que les autres), avec leurs dettes (publiques et privées) excessives, avec leurs déficits de compétitivité, font face à une trinité impossible : ils ne peuvent pas simultanément renoncer à l'inflation généralisée pour réduire leur dette, renoncer à la dévaluation pour restaurer leur compétitivité et renoncer au défaut sur leurs dettes. L'un des pôles de cette trinité doit céder. L'inflation généralisée est impossible - interdite par le traité de l'Union européenne et la BCE. Dévaluer signifierait sortir pour toujours de l'euro (à éviter). Ne reste que le défaut, la restructuration des dettes publiques et privées. Les dirigeants européens ont longtemps considéré les défauts souverains et bancaires comme tabous, de peur d'une contagion systémique. Aussi ont-ils imposé l'austérité (nécessaire) sans restructuration des dettes (hormis en Grèce). Ils récoltent l'échec de cette stratégie : contagion généralisée au sud de l'euro, chômage stratosphérique, collapsus économique et social, avec risque élevé d'une dislocation de l'euro et d'un défaut généralisé. Bravissimo ! Seuls les dirigeants des années 1930 ont fait pire. Il n'est que temps de changer de stratégie. C'est ici que nous devons remercier les électeurs grecs : ils précipitent les choix et les prises de conscience. En mettant les néocommunistes du parti Syriza en position de gouverner, ils forcent l'Europe à reformuler radicalement les options disponibles, cartes sur table et sans bluff. Syriza menace d'un défaut sur l'ensemble de la dette publique tout en restant dans l'euro. C'est chaotique mais intelligent de leur part : jamais la BCE, ni la Commission, ni l'Allemagne ne pousseront la Grèce à la faillite complète, au collapsus et à la famine. La menace de couper tous les prêts de l'UE envers la Grèce n'a aucune crédibilité : la construction européenne a toujours été orientée vers la paix et la prospérité, nous n'allons pas faire le contraire pour la Grèce ! Syriza redéfinit les termes des négociations : par défaut, l'ensemble de la dette grecque sera en défaut ! Les Européens et la BCE vont donc devoir restructurer l'ensemble de la dette grecque (moratoire de la dette pendant dix ans, rééchelonnement de l'ensemble de la dette sur trente à cinquante ans...) et aider plus la Grèce - avec des conditions. Il se passera la même chose au Portugal et en Espagne (sur la dette bancaire). C'est le seul moyen de restaurer la croissance, l'emploi et l'espoir de ces populations : restructurer le passé pour préparer l'avenir. Faire défaut sur le passé pour sauver les jeunes et leur avenir. Se délivrer de dettes qui menacent de les noyer dans un scénario noir des années 1930.
L'Allemagne bénéficiera d'un défaut généralisé en Europe du Sud. Dans une zone euro où tous les pays du Sud auront fait défaut sur leurs dettes et perdu toute crédibilité financière, elle sera la zone principale de stabilité et de solidité bancaire et financière. Toute l'épargne sûre européenne ira s'y loger de manière permanente, ceci donnera pour toujours un avantage fantastique à son système financier : toutes ses banques et assurances recevront des sommes colossales de placements, ce qui enrichira l'ensemble de l'Allemagne (et pour très longtemps). La crise actuelle va diviser de manière permanente les pays de la zone euro. D'un côté : ceux qui font défaut et ne savent pas tenir leurs promesses financières ; de l'autre, les pays crédibles, avec l'Allemagne. Le choix crucial de François Hollande sera de savoir dans quel groupe jouera la France. Est-ce que les appels actuels, chez nous, à la fin de l'austérité et à la relance mèneront à une restructuration de notre dette et à une relégation de la France en deuxième division de l'euro ? Ou bien le président Hollande, conscient de l'ampleur des dettes et déficits, saura-t-il maintenir (comme il l'a annoncé) le crédit de la France, au même niveau que celui de l'Allemagne, ce qui obligera à une politique de rigueur au mieux graduelle ?

Jacques Delpla est membre du Conseil d'analyse économique.

Σχόλια