Ο αληταράς Μπεγλίτης υβρίζει τον 77χρονο αυτόχειρα

Σχόλια

  1. Πολιτική υποκρισία ή θράσος; Είναι όλοι τους "συγκλονισμένοι" από
    την αυτοκτονία του ηλικιωμένου.

    Οι πολιτικοί μας τελικά έχουν χάσει το μέτρο.

    Δηλώνουν όλοι τους δήθεν συγκλονισμένοι και σκεπτικοί από την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού στην πλατεία Συντάγματος.

    Μάλλον τους συγκλόνισε ότι αυτοκτόνησε τόσο κοντά στην βουλή και όχι οι αιτίες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία.

    Γιατί αν τους ενδιέφερε πραγματικά οι αιτίες θα έπρεπε να το ξέρουν από καιρό.

    Φτάνει να πάρουν τις στατιστικές της ΕΛ.ΑΣ που αφορά τις αυτοκτονίες.

    Ή μήπως δεν είχαν σκεφτεί ότι με την πολιτική τους πεθαίνουν άνθρωποι εξαιτίας τους; Γιατί αν δεν το είχαν σκεφτεί, που εγώ πιστεύω ότι το είχαν, τότε είναι πολύ επικίνδυνοι.

    Μια περίεργη σιωπή όμως από την πλευρά τους για τα περί κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου , όπως ανάφερε ο δυστυχής 77χρονος.

    Το γεγονός αυτό όμως, δημιουργεί την βεβαιότητα ότι ο 77χρονος Φαρμακοποιός ήθελε να συγκρίνει καταστάσεις και να συγκριθεί με πρόσωπα.

    Ήθελε ,συνειδητά, να εντάξει στο όλο προσωπικό του πρόβλημα, ως αιτία την αδυναμία του να …επιβιώσει, λόγω επαχθών οικονομικών γεγονότων που θα…του συνέβαιναν. !

    Η πράξη του αυτή, που θα μπορούσε να σημάνει «καμπάνες» υποθάλπει μία κομματική «υστεροβουλία» και μεταθανάτια εκδίκηση, ώστε ως άλλος Σαμψών να αναφωνήσει.
    Εγώ πεθαίνω για να μη πεινάσω ! θα «πάρω» όμως …μαζί μου το «καλάσνικωφ » ώστε στην άλλη ζωή να απαιτήσω να μην …πεινάσω, αλλά και να τονίσω ότι το κομματικό μου πάθος δεν θα με εγκαταλείψει μετά τον θάνατό μου.

    Πόση δύναμη θα μας έδινε η γενναία κατά τα άλλα πράξη του, αν δεν προγραμμάτιζε και επεδίωκε να την ταυτίσει με κομματικές πεποιθήσεις και …ανατροπές;

    Ποιος ..Τσολάκογλου θα μπορούσε να συγκριθεί και να ταυτισθεί με τα σημερινά δεδομένα;

    Ποιος άνθρωπος που προετοιμάζεται για μια τόσο γενναία αλλά και απελπισμένη «οριοθέτηση»,
    έχει μέσα του μέχρι την τελευταία του στιγμή, την κομματική εμμονή αλλά και ΕΜΠΑΘΕΙΑ, για την μη πραγμάτωση των προσωπικών του κομματικών επιθυμιών, που δεν ταυτίζονται με τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα;

    Γιατί τόσο ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟ ΠΑΘΟΣ;

    Γιατί η κομματική ταυτότητα να …υπερισχύσει του υπεράνθρωπου τολμήματος;

    Γιατί το δείγματα ,η πράξη θυσίας και αυτοθυσίας καλυφθεί από τον διάτρητο …κομματικό μανδύα;

    Γιατί ο «Καμικάζι» της ζωής και της αποφασιστικότητας οδήγησε-έρριξε το «ψυχικό του φτερούγισμα» στο κομματικό δόκανο και χρωμάτισε την μοναδικότητα της γενναιότητάς του;

    Τι κρύβεται πίσω από μια τόσο ιδιόμορφη και δυσεπίλυτη αντιμετώπιση;


    Γιατί σε μια τέτοια πράξη πρωτόγνωρης γενναιότητας ,
    επέτρεψε στις πολιτικές , κομματικές και παραδημοσιογραφικές ύαινες να ΑΣΕΛΓΗΣΟΥΝ,
    πάνω στο ζεστό ακόμη αίμα του , που συμβολικά επέλεξε το χώρο της Συνταγματικής παράδοσης και κατάκτησης, ως συμβολισμό και ως πράξη δυναμικής απελπισίας;

    Και βγήκαν τα κάθε λογίς ΚΟΡΑΚΙΑ να …κλάψουν για τη «ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ» !!!

    Αλήθεια είμαστε τόσοι «εμπαθείς και αντι -θεσμικοί»;

    Ψάχνουμε να βρούμε ΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ μας …φταίει ισοπεδώνοντας τέτοιες ιερές; στιγμές με «αποτρόπαια επιφωνήματα»;

    Δεν χρειάζεται ο λαός μας …ψευδομάρτυρες μιας γενναίας απόφασης!

    Δεν χρειάζεται ο λαός μας επαγγελματίες μοιρολογίστρες !

    Δεν χρειάζεται ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ κομματικούς «Κλαυσίγελους» !

    Ίσως η περιφρόνηση του στο κάλεσμα των υαινών με μεταλλαγμένη φωνή …προβάτου να είναι και Η ! Απάντηση ότι έχει και ωριμότητα, αντίληψη

    και ψυχραιμία να αντιμετωπίσει τα ΔΥΣΚΟΛΑ προβλήματα με σκεπτικισμό, υπομονή και ΕΛΠΙΔΑ!


    ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου