Άκρα του κόσμου η οργή στην χώρα περισσεύει·ψάχνει παιδί, βρίσκει ψωμί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Το σπίτι η πείνα κτύπησε· μοίρα θανάτου πνέει·
στέκει ο εργάτης ο καλός παράμερα καί κλαίει.
[Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει·
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε· στα μάτια η μάνα μνέει·
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα καί κλαίει.]
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου