Με Σκύλλα το Ευρώ και Χάρυβδιν το Χρέος, κανένας απ’ τους συντρόφους του Οδυσσέα δεν θα φθάσει στην Ιθάκη κι αν φθάσει ο ίδιος, θα φθάσει μόνον για το τέλος..


 
 Του ΣΤΑΘΗ*
 
Δύο πράγματα καθορίζουν τις τύχες μας σαν ναναι αυτές μοίρα και κισμέτ. Το ευρώ και το χρέος.
Το ευρώ είναι ένα νόμισμα ζουρλομανδύας. Είναι αναντίστοιχο με τις διαφορετικές δημοσιονομικές πραγματικότητες, ανόμοιων κατά την εθνική τους στρατηγικής χωρών που μάλλον αποκλίνουν παρά συγκλίνουν (και οι  χώρες και οι στρατηγικές). Ως εκ τούτου
σιγάσιγά το ευρώ μετατρέπεται σε ένα πανίσχυρο μάρκο που ηγεμονεύει, υπαγορεύει και εν τέλει διατάσσει υπηκόους και υποτελείς διαφόρων διαβαθμίσεων, απ’ τους Ολλανδούς έως τους Έλληνες. Με έναν παράδοξο τρόπο που παράδοξος δεν είναι το ευρώ εισάγει στην πολιτική και κοινωνική ζωή των χωρών που κατέχει, έναν οικονομικό ρατσισμό, ταξικό, που καταλήγει στην αναπαραγωγή (και παραγωγή νέων) εθνικιστικών στερεοτύπων
 
Μέσα στον ορυμαγδό της εποχής, όπου η κρίση εστιάζει την προσοχή των πολιτών στο μερικό κι όχι στο όλον, έχει περάσει απαρατήρητο (σχετικώς) το γεγονός ότι η Γερμανία έχει αλλάξει ακόμα και το αμυντικό της δόγμα (στην πραγματικότητα εκ νέου επιθετικό! Και μάλιστα βασισμένο στο «DNA της Γερμανικής εξωτερικής πολιτικής» όπως …
αναφέρθηκε σε αυτό, και κατά συνέπειαν στο φρικτό γερμανικό προηγούμενο, ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, κ.Σταϊνμαγιερ).
 
Η Γερμανία σήμερα ξετσίπωτα διακηρύσσει.... urbi et orbi ότι τα οικονομικά της συμφέροντα (κι όχι τα συμφέροντα της Ένωσης) είναι υπεράνω όλων, uberalles. Προσέτι προχωρά ένα βήμα παραπάνω (μάλλον κάνει ένα τεράστιο αλμα προς το φρενοκομείο) διακηρύσσοντας επίσης, ότι η Γερμανία έχει το δικαίωμα πλέον να υποστηρίζει με στρατιωτικά μέσα τα οικονομικά της συμφέροντα!
Για μια χώρα που έως μόλις πριν από λίγα χρόνια το Σύνταγμα της απαγόρευε στον στρατό της να επιχειρεί εκτός των συνόρων της, η απόσταση που έχει διανυθεί είναι μεγάλη και φθάνει έως το Αφγανιστάν, το Κίεβο και την Αθήνα. Η Γερμανία στήνει συστηματικώς έναν «ζωτικό χώρο» στα ανατολικά της, κατά το χιτλερικό προηγούμενο, και εξακτινώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη δημιουργώντας αλλού σφαίρες επιρροής, άλλου προτεκτοράτα και άλλουειδικές οικονομικές ζώνες. Δια της βίας. Της οικονομικής βίας και της συνεπακόλουθης πολιτικής υπαγόρευσης, κοινώς δικτατορίας, η οποία μάλιστα φιλοδοξεί στο εγγύς μέλλον να διαθέτει και στρατιωτικά μέσα!
Κανονικά, θα έπρεπε να έχει βαρέσει συναγερμός. Όπως έγραφα και στην «Πράβδα» στη Real News της Κυριακής, η Γερμανία μετατρέπεται ταχύτατα στον «Μεγάλο Ασθενή της Ευρώπης», τον «τρελό ασθενή» που οδηγεί τη Γηραιά Ήπειρο σε δεσμά, σε υποταγή ή σε πόλεμο. Ουδείς το 1980 θα πίστευε ότι η Γερμανία θα διέλυε τη Γιουγκοσλαβία κι όμως! απ’ το 1990 η Γερμανία προελαύνει. Βρίσκεται έξω απ’ το Κίεβο και μέσα στην Αθήνα. Ανισχυροποιηθεί κι άλλο τί άλλο θα επιδιώξει και μπορέσει να κάνει;
Και το χειρότερο όλων είναι ότι στην παρούσα φάση ουδείς τολμά να μιλήσει στη Γερμανία τη γλώσσα της αλήθειας που προκύπτει απ’ το σκοτεινό παρελθόν της και τις καθόλου λαμπρές φιλοδοξίες της. Αν οι ναζί ήταν «γίγαντες με μυαλό νάνου» η σημερινή Γερμανία πάει για Κύκλωπας με ένα μάτι – το ευρώ – μάτι που δεν βλέπει πέρα απ’ τη μύτη του.
Στον ίδιο παρονομαστή με το νόμισμα τύραννο βρίσκεται και το χρέος τύραννος. Η ίδια Η Γερμανία χρωστάει τα κερατά της, επιφυλάσσει όμως για το χρέος της μια σεισάχθεια που βασίζεται στη «δημιουργική λογιστική» αλλά και στη «δημιουργική ασάφεια». Όλα τα κράτη είναι χρεωμένα. Αν συνυπολογισθεί το τριπλό χρέος – δημόσιο, ιδιωτικό, τραπεζικό – η φούσκα έχει μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ τον πλανήτη με πρωταθλήτριες στην τοξικότητα τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, την Ιαπωνία κι άλλες ων ουκ έστι αριθμός – ή μάλλον υπάρχει αριθμός, ακούει στο όνομα 199 τρισεκατομμύρια δολάρια χρεώνπου αντιστοιχούν στο 285% του παγκοσμίου ΑΕΠ!!
Αν το Ευρώ είναι όπλο, όπλο είναι και το χρέος. Όπως όλο και περισσότεροι παραδέχονται, το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολεμικό εργαλείο για τη διαμόρφωση των διακρατικώνσχέσεων, όπως επίσης και για τη διαμόρφωση των ταξικών σχέσεων στο εσωτερικό των χωρών.
Η Ελλάδα επί πέντε χρόνια τώρα αναδομείται με εργαλείο το χρέος και αναμορφώνεται ή μάλλον διαμορφώνεται σε μια χώρα παρία. Ο ελληνικός λαός πληρώνει ένα χρέος που δεν δημιούργησε ο ίδιος και όχι μόνον αυτό, αλλά μπαίνει υπό τα καυδιανά δίκρανα μιας «συμφωνίας» που θα διαρκέσει γενιές και δεκαετίες. Με έναν λόγο, υποδουλώνεται.
Το 1% των πλουσίων (Γερμανών, Ελλήνων και όλων των φυλών του Ισραήλ) υποχρεώνει το 99% των υπολοίπων σε έναν τρόπο ζωής που κινείται γύρω από ένα χρέος, όχι μάλιστα δικό τους, αλλά του 1% που το δημιούργησε. Που όχι μόνον  το δημιούργησε αλλά θέλει και να το εισπράττει.
Πρόκειται για έναν παραλογισμό που για να εφαρμόζεται προϋποθέτει οικονομική λιτότητα και πολιτική δικτατορία. Ο παραλογισμός αυτός, ανήθικος όσον δεν γίνεται ναναι κάτι ανήθικο, μετέρχεται ένα στρατήγημα για να υπάρχει: τη συναίνεση των μαζών. Αυτό είναι το νέο «Κοινωνικό Συμβόλαιο»: η ευπιστία και η τιμιότητα των μαζών να χρησιμοποιείται εναντίον τους. Αυτό είναι και το (κάθε) Μνημόνιο: να αποδέχεσαι ως δικό σου, εσύ το 99%, το χρέος που δημιούργησε το 1%! Να αποδέχεσαι στη συνέχεια μια «συμφωνία» για να το ξεπληρώσεις, που, επί δεκαετίες θα ρυθμίζει τη ζωή σου και τη ζωή των ερχομένων γενεών, με τους κανόνες μιας δικτατορίας.
Έτσι το κακό εμφανίζει τον εαυτόν του ως «αναγκαίο κακό» και δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο αυτοτροφοδοτούμενης υποδούλωσης.
Με Σκύλλα το Ευρώ και Χάρυβδιν το Χρέος, κανένας απ’ τους συντρόφους του Οδυσσέα δεν θα φθάσει στην Ιθάκη κι αν φθάσει ο ίδιος, θα φθάσει μόνον για το πικρό του τέλος…
*Δημοσιεύθηκε στο »enikos.gr» τη Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Σχόλια

  1. Είναι φανερό και κατανοητό σήμερα γιατί έγιναν όλα…

    Γράφει ο Ν Βράχος.

    Ο Οκτώβριος του 2009,
    θα μείνει στην ιστορία , σαν ο μήνας της αποκάλυψης. Ο μήνας που φανέρωσε το πόσο άθλιο, πρόστυχο και αιμοβόρο είναι το παρακράτος του δοσιλογισμού και της…εθνικοφροσύνης .

    *3% έλλειμμα ψέλλιζε
    την παραμονή των εκλογών ο ευτραφής πρωθυπουργεύων νεανίσκος ,της δυναστείας των ευκατάστατων κληρονόμων, ενώ ξεπερνούσε το 15% στο τέλος του 2009
    Είναι ‘’τρελό’’ το πανηγύρι που κάθε μέρα γίνονταν πίσω, δίπλα και εμπρός από τον ευτραφή νεανία της πολιτικής ανημπόριας, της εκλεκτικής ‘’κοψιδοφαγίας’’ και της εξειδικευμένης τυροπιτολαγνείας..

    **865.000 προσλήψεις από το 2004-2009,
    εκ των οποίων οι περισσότεροι από το..παραθύρι της ντροπής , της εξαπάτησης, της σπατάλης, της μικροκομματικής διαφθοράς και παραζάλης της γαλάζιας ‘’συνέντευξης’’.
    Καλόγηροι και ..πολιτικές καλόγριες κυβερνούσαν , αγόραζαν και πούλαγαν τα κρατικά ιμάτια και αποφάσιζαν για το σήμερα, το χθές και το αύριο των παιδιών μας και της πατρίδας μας.
    Και δεν παραπέμπεται ΚΑΝΕΙΣ ! γι αυτό το κακούργημα, αντιθέτως ο φυσικός αυτουργός ‘’ψηφίζεται’’ για Πρόεδρος Δημοκρατίας.
    Τελικά ο Προκρούστης είχε…δίκοι?

    *Ένα (1) δις ευρώ κέρδισε η Μονή Εφραίμ.

    Η μονή κέρδισε από την ιστορία αυτή πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ! Η
    ακριβής μοιρασιά παραμένει άγνωστη...

    **Συνολικά ανταλλάσσονται με 31 συμβόλαια 260 (!) ακίνητα
    του ελληνικού δημοσίου με εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας, εκτάσεις προστατευόμενες, κάποιες αρχαιολογικές, ενίοτε και με το νερό της λίμνης...

    *Τα 260 ακίνητα αποχαρακτηρίζονται (όσα ήταν δασικά) ώστε να μπορούν να μεταπωληθούν έναντι υψηλής αξίας ως
    ---------------------------------------------------------------------------------
    οικοδομήσιμα.

    *Η μονή κέρδισε από την ιστορία αυτή πάνω από ένα δισεκατομμύριο ευρώ! Η
    ---------------------------
    ακριβής μοιρασιά παραμένει άγνωστη...


    **Με 120.000 ευρώ αγόραζες ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στο Καπανδρίτι και
    ------------------------
    αλλού…. Κι όμως η προκλητικότητα, η αδιαφορία και ο’’ετσιθελισμός’’ αποτελούν τα όπλα τους συστήματος.

    **35 ΔΙΣ ευρώ έλλειμμα και ο ανενδοίαστος μεγαλοκληρονόμος δεν συγκινήθηκε
    ------------------------
    δεν..δάκρυσε. Πήρε τα όρη και τα βουνά ψάχνοντας για ‘’κοψίδια’’ και γελαδόγαλο.

    *Έτσι είναι φανερό και κατανοητό σήμερα,
    γιατί όλοι οι πολιτικάντηδες ξεσηκώθηκαν εναντίον του Γιώργου Παπανδρέου.

    * Είναι επίσης κατανοητό
    γιατί όλοι οι λαθροβολεμμένοι , είπαν όχι σε κάθε αλλαγή που έθιγε τα κεκτημένα τους και δημιουργούσε υποδομές για μια Ελλάδα ισότητας, ευνομίας και φοροδοτικής υποχρέωσης..

    *Είναι επίσης κατανοητό γιατί όλοι μας δυσφορήσαμε όταν καταργήθηκε το τραπεζικό απόρρητο και άρχισε να φαίνεται η βρώμικη ‘’αλήθεια’’ των παραμυθατζήδων.

    *Υπάρχει κανείς σήμερα που να μην έχει πεισθεί, πως η κυβέρνηση Πασοκ του 2009 παρέλαβε μια βόμβα έτοιμη να εκραγεί;
    Και μη μου πει κανείς ότι ο Παπανδρέου υπεσχέθη πράγματα που δεν υπήρχαν.

    *Μίλησε για λεφτά που ..χανόντουσαν στις τσέπες των επιτηδείων και σήμερα παρουσιάζονται συνοδευόμενα από
    -------------------------------------------
    χειροπέδες ..πολυτελείας !

    Μίλησε για συνταξιούχους ‘’μαϊμού’’ ,
    για αεριτζήδες χρυσοχέρηδες,
    για φακελάκια ντροπής,
    για σύστημα υγείας,
    δικαιοσύνης ,
    δημόσια διοίκησης
    που είχαν μεταβληθεί σε βαλτότοπους της διαφθοράς με παγίδες θανάτου.

    *Δεν μίλησε για δημόσιο έλλειμμα
    αφού ακόμη !
    αποκαλύπτονται οι ταχυδακτυλουργίες του Αλογοσκούφη, του Μπέζα , του Δούκα και του
    αδόκιμου Παπαθανασίου των πολλών ακινήτων.


    *Βρέθηκε λοιπόν ένας Έλληνας πολιτικός ,
    ------------------------------------------
    με μερικούς αποφασισμένους συνεργάτες και άρχισε να ξηλώνει κυριολεκτικά τα τείχη της διαφθοράς και πέσανε πάνω του όλες οι ΗARD- βδέλλες της διαπλοκής. Και φέρνουν ως παράδειγμα..επιτυχίας τους !την αποτυχία να εκλεγεί βουλευτής ο εμπνευστής και δημιουργός του ΑΣΕΠ, ο έντιμος καθ όλα πολιτικός, ευπατρίδης και Έλληνας, ο Αναστάσιος Πεπονής .
    ---------------------------------------------------------------------
    Και νόμισαν ότι όλες οι εποχές είναι ίδιες !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Καραμανλής και οι νταβατζήδες

    Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο με τίτλο “αυτή η παράταξη δεν είχε ποτέ νταβατζήδες” για τις σχέσεις των κυβερνήσεων Καραμανλή με τα ΜΜΕ δημοσιεύει ο Μανόλης Κοττάκης στο βιβλίο του “Καραμανλής OFF THE RECORD».

    Ο δημοσιογράφος μιλάει για 3 γύρους αντιπαράθεσης με τους ιδιοκτήτες ,και κατά τη διάρκεια του τελευταίου «έπεσαν οι τόνοι».
    Ο Καραμανλής αναφέρει είχε αρνηθεί να συναντήσει «οποιονδήποτε εκδότη, πλην ελαχίστων», με τους οποίους τον έδεναν “παλιοί οικογενειακοί δεσμοί και όχι προσωπική φιλία”, όπως συνέβη με την οικογένεια Αγγελοπούλου, όταν είχε τον “Ελεύθερο Τύπο”.
    *Ο πρώην πρωθυπουργός, σύμφωνα με το συγγραφέα του βιβλίο “επέτρεψε”, σε συγκεκριμένους υπουργούς να αποτελούν το σύνδεσμο της κυβέρνησης με τα media».
    *Αναφέρεται συγκεκριμένα στο Γιώργο Σουφλιά, ο οποίος «συνδεόταν φιλικά από παλιά με τον εκδότη Γιώργο Μπόμπολα, με το Σταύρο Ψυχάρη , αλλά και με το Χρήστο Λαμπράκη.
    *Για το Θ. Ρουσόπουλο, επικαλείται το θεσμικό του ρόλο που του έδινε τη δυνατότητα να συνομιλεί με όλους, ενώ αναφέρει ακόμη πως
    ο Π. Παυλοπουλος είχε εξαιρετικές σχέσεις με το συγκρότημα της «Καθημερινής» και τον όμιλο Βαρδινογιάννη,
    ο Γ. Αλογοσκούφης με τη Γ. Αγγελοπούλου και η Ν. Μπακογιάννη με τους Δ. Κοντομηνά και Χ. Λαμπράκη
    Παρατήρηση:
    Μάλλον δεν είχαν προ-μαντεύσει το μέλλον και την ευλυγισία που προσφέρει η φόρμα εξουσίας:
    «ΣΚΥΨΕ ΔΕΝ ΞΥΛΩΝΟΥΜΑΙ» !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ( 5) ! ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΝΕΚΡΩΝ!

    Κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι την κρίση την έφερε το Μνημόνιο κι όχι ότι το Μνημόνιο προτάθηκε ως η μόνη κάποια λύση του ελληνικού δράματος στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι διάφοροι Λιάπηδες.
    Ειδικότερα από το 2004 μέχρι και το 2009,

    η χώρα κυβερνήθηκε από Λιάπηδες,
    Παυλόπουλους, Ρουσόπουλους, Βουλγαράκηδες και Καμμένους υπό την υψηλή εποπτεία του ''καταλληλότερου'' αλλά κάποιοι προτιμούν να πιστεύουν ότι για όλα φταίει ο Παπανδρέου, η Μέρκελ, ο Σόρος και φυσικά οι αεροψεκασμοί.

    Η κριτική για την ανοχή στους Λιάπηδες
    όμως δεν μπορεί μόνο να αφορά τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας αλλά οφείλει να αποτελέσει και μάθημα για όσους ετοιμάζονται να «τρομάξουν» τη Μέρκελ στέλνοντας στην κυβέρνηση τους Στρατούληδες, τους Λαφαζάνηδες, τον Στάθη Παναγούλη και τον Γιώργο Πάντζα.

    Ο αριστερός ακατάλληλος πολιτικός δεν διαφέρει σε τίποτα από τον δεξιό ακατάλληλο πολιτικό. Είναι και δυο εξίσου ακατάλληλοι κι επικίνδυνοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου